«Ασπίδες» κατά των λαών

 

Φωτό αρχείου

Πηγή: Eurokinissi

Τι είδους «ασπίδα» είναι τελικά αυτή που δημιουργείται στην κυπριακή ΑΟΖ, όπως επιμένουν αστικά επιτελεία με αφορμή και τη νέα συμφωνία, που παραχωρεί στη γαλλική «Total» και στην ιταλική «Eni» την αξιοποίηση και του «οικοπέδου 7»; Για ποιανού την προστασία διευρύνεται όλη αυτή η «ασπίδα» γύρω από το πολύπαθο νησί αλλά και συνολικά στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, με γεωτρύπανα και πλατφόρμες που ψάχνουν φυσικό αέριο για λογαριασμό του ενός ή του άλλου μονοπωλίου; Μήπως οι λαοί της Κύπρου και της Ελλάδας πρέπει να νιώθουν ασφάλεια και σιγουριά; Η απάντηση είναι σαφώς αρνητική: Καμία ασπίδα για τους λαούς δεν δημιουργείται, αντίθετα οι όποιες ασπίδες για τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και τις πολυεθνικές σημαίνουν μεγάλη ανασφάλεια για τους λαούς, που συνήθως γίνονται τα μεγάλα θύματα ανταγωνισμών και παζαριών.


Οι σχεδιασμοί που εξελίσσονται στην κυπριακή ΑΟΖ και στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου έχουν να κάνουν με τον έλεγχο των πηγών Ενέργειας και διαδρόμων μεταφοράς ενεργειακών πόρων, αλλά και γενικότερους σχεδιασμούς που αφορούν όλη την περιοχή της Μ. Ανατολής, με δεδομένη τη στρατηγική σημασία της Κύπρου. Οι σχεδιασμοί αυτοί «πάνε πακέτο» με νέους, πολύπλευρους κινδύνους για τους λαούς όλης της περιοχής, στην οποία - καθόλου τυχαία - είναι πολλά τα ανοιχτά μέτωπα. Είναι σχεδιασμοί που «πάνε πακέτο» με τη στρατιωτικοποίηση όχι απλά της Κύπρου αλλά όλης της Λεκάνης της Μεσογείου. Αυτό δείχνουν τα σχέδια για δημιουργία νέων στρατιωτικών βάσεων στο νησί (Γαλλίας, ΗΠΑ), η συζήτηση για την «αντικατάσταση» του «απαρχαιωμένου» «συστήματος εγγυήσεων» της Κύπρου με «κάτι άλλο», που μελετά νέο χωροφύλακα, από λυκοσυμμαχίες όπως το ΝΑΤΟ, ο ΟΑΣΕ κ.ά. Αυτό δείχνουν και τα απανωτά στρατιωτικά γυμνάσια της Κύπρου (όπως και της Ελλάδας βέβαια...) με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ, αλλά και τα «τρίγωνα» ή «τετράγωνα» συνεργασίας που προτάσσουν την αναβάθμιση «αμυντικών συνεργασιών», σαν κι αυτές που ετοιμάζονται να γεμίσουν και τη δική μας χώρα με βάσεις και αποθήκες υπερσύγχρονων όπλων, έτοιμων να ματοκυλίσουν κι άλλες πατρίδες, σε Μέση Ανατολή ή αλλού. Τέλος, αυτοί οι σχεδιασμοί των μονοπωλίων «πάνε πακέτο» και με τις επόμενες αντιλαϊκές διευθετήσεις, όπως αυτή για τη «λύση» του Κυπριακού, με παλιές και νέες συνταγές για τη διχοτόμηση του νησιού, ώστε να προσδεθεί ακόμα σταθερότερα στο άρμα ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Άλλωστε, αυτό ακριβώς είναι που πρώτο δίνει τον τόνο και στην εξέλιξη των σχεδιασμών στην ΑΟΖ της Κύπρου, αλλά και στις ΑΟΖ όλων των χωρών της περιοχής, όπου συνωστίζονται πλέον κολοσσοί όπως οι αμερικανικές εταιρείες «ExxonMobil» και «Noble», αλλά και οι «Total», «Eni», BP, «Delek», «Kogas» κ.λπ. Η «μεγάλη εικόνα», δηλαδή η όξυνση του ανταγωνισμού ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και Ρωσία (αλλά και Κίνα). Σε αυτό το πλαίσιο είναι που όλα τα στρατόπεδα στήνουν τέτοιες «ασπίδες» για να υπερασπιστούν τις επιδιώξεις τους. Ασπίδες που όχι απλά δεν προστατεύουν τους λαούς, αλλά προστατεύουν εκείνους που τσακίζουν τους λαούς. Τέτοιες ασπίδες δεν θα βάλουν ποτέ φρένο στην επιθετικότητα της Τουρκίας, με την οποία - ειδικά αυτήν την περίοδο - οι ΗΠΑ και η ΕΕ βρίσκονται σε ένα πολύπλευρο και σύνθετο αλισβερίσι. Κανένας εφησυχασμός, λοιπόν, αλλά επαγρύπνηση και κινητοποίηση ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τις ασπίδες τους.

Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Παρασκευής 2 Αυγούστου 2019.

902gr