Στο στόμα του λύκου

 

Φωτό αρχείου ο Τ. Παιατ

Πηγή: Eurokinissi

Τα σχέδια των ΗΠΑ για τη μετατροπή της Βόρειας Ελλάδας σε βασικό ορμητήριο για τους σχεδιασμούς σε Βαλκάνια και Μαύρη Θάλασσα, όπως και για τα επιχειρηματικά τους σχέδια, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την Ενέργεια, αλλά και οι προσδοκίες της αστικής τάξης της χώρας ως «πρωταγωνιστή» στην προώθηση αυτών των σχεδίων, αποτυπώθηκαν για μια ακόμα φορά κατά τη χτεσινή πρώτη μέρα του «Thessaloniki Summit».

Το στίγμα έδωσε - ποιος άλλος; - ο «πολυπράγμων» Αμερικανός πρέσβης, ο οποίος χωρίς να τσιγκουνεύεται τα καλά λόγια για την κυβέρνηση της ΝΔ, που «πήρε τον ήδη υψηλό πήχη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και τον ανέβασε παραπάνω», τόνισε πως η παρουσία των ΗΠΑ στη Βόρεια Ελλάδα «είναι πλέον αισθητή».

Ο Πάιατ στάθηκε ιδιαίτερα στο «ειδικής σημασίας» - όπως είπε - λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και στο «στρατηγικό βάρος» που κατέχει για τον αμερικανικό στρατό για την ασφάλεια στη Μαύρη Θάλασσα, «ειδικά με την απομάκρυνση της Τουρκίας από την Δύση».


Επιβεβαίωσε δηλαδή ότι αποστολή της στρατιωτικής υποδομής που η κυβέρνηση παραχώρησε στις ΗΠΑ με την πρόσφατη Συμφωνία είναι το «σφράγισμα» των Στενών του Βοσπόρου σε περίπτωση κλιμάκωσης της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, όπως βέβαια και η ανάπτυξη δυνάμεων για την υλοποίηση της στρατηγικής περικύκλωσής της.

Μάλιστα, ο Αμερικανός πρέσβης ανέλυσε και το πώς το λιμάνι θα συμβάλει στην «αναδιάρθρωση» των ΝΑΤΟικών δυνάμεων σε όλη την Ανατ. Ευρώπη, στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, εξαίροντας και μ' αυτόν τον τρόπο τη σημασία του για τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό!

Στο στόχαστρο των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων θέτει ταυτόχρονα το λαό της περιοχής και η άλλη όψη αυτών των σχεδιασμών, που αφορά τη μετατροπή της Β. Ελλάδας σε διαμετακομιστικό και ενεργειακό κέντρο προς την ΕΕ, παίρνοντας υπόψη τη σημασία που αποδίδουν στην ευρύτερη περιοχή όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, το καθένα για τα δικά του συμφέροντα.

Ο Πάιατ έκανε ξεχωριστή αναφορά στα «πολύ σημαντικά» για τον ενεργειακό σχεδιασμό των ΗΠΑ έργα που προωθεί η Ελλάδα, ιδιαίτερα τον TAP, «γιατί είναι ο μοναδικός που φέρνει μη ρωσικό αέριο στην Ευρώπη», αλλά και τον διασυνδετήριο με τη Βουλγαρία, την ώρα που, όπως σημείωνε, η γειτονική χώρα, «πολύ καλός εταίρος στην ενεργειακή πολιτική, εξετάζει την αποδέσμευση από τη συμφωνία με την "Gazprom"».

Και βέβαια, υπό αυτό το πρίσμα πρέπει κανείς να δει και τη δήλωση του Πάιατ ότι αποτελεί «κεντρικό λάθος» της ΕΕ να μην προχωρήσουν οι ενταξιακές διαδικασίες με Βόρεια Μακεδονία και Αλβανία, με την επισήμανση μάλιστα, λίγες ώρες πριν από τη συνάντηση Μητσοτάκη - Ζάεφ, πως «εμείς μαζί με την κυβέρνηση θα προσπαθήσουμε να κάνει βήματα η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση».

Εξάλλου, σαν «ηχώ» των δηλώσεων Πάιατ, από το Βελιγράδι όπου πραγματοποιούσε επίσκεψη, ο υπουργός Εξωτερικών θύμιζε χτες πως «η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης προς τα Δυτικά Βαλκάνια αποτελεί βασικό άξονα, ακρογωνιαίο λίθο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής».

Οσον αφορά τα οφέλη που προσδοκά η αστική τάξη από το ρόλο της σε αυτούς τους σχεδιασμούς, ενδεικτικές είναι τόσο οι «επισημάνσεις» του υφυπουργού Μακεδονίας - Θράκης, κατά το χτεσινό συνέδριο, πως «η Μακεδονία και η Θράκη είμαστε η "πύλη" στη βαλκανική ενδοχώρα και στη ΝΑ Ευρώπη, μπροστά μας ανοίγεται μια τεράστια αγορά η οποία μπορεί και πρέπει να εξελιχθεί σε δυναμικό "πελάτη"», όσο και αυτές του προέδρου του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου ότι «το μέλλον της Θεσσαλονίκης και της Βόρειας Ελλάδας περνάει μέσα από τη δυναμική της διαβαλκανικής συνεργασίας» με αμερικανοΝΑΤΟική σφραγίδα.

'Ετσι κι αλλιώς, από τις «συνεργασίες» αυτές, όπως και συνολικά από τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή και τις φιλοδοξίες της αστικής τάξης για «αναβάθμιση» των συμφερόντων της, ο μόνος που δεν έχει να προσδοκά τίποτα είναι ο λαός, που μπαίνει έτσι ακόμα πιο βαθιά στο «στόμα του λύκου» επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Το μόνο σχέδιο που αφορά τα δικά του συμφέροντα είναι εκείνο για την απεμπλοκή της χώρας από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και σχεδιασμούς, με το λαό αφέντη στον τόπο του, ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει.

Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Παρασκευής 15 Νοέμβρη 2019.

902gr