Μια επιστολή συνόδευε την πλαστική σακούλα, με λίγο κρέας και ένα μπουκάλι λάδι που μοίρασε το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Ηλιούπολη – Δάφνης-Υμηττού. Δεν την έστειλαν με τους «υπαλλήλους τους», τις πήγαν οι ίδιο χωρίς κανάλια, αυτοπροβολές και φανφάρες. Άλλο φιλανθρωπία κι άλλο ταξική αλληλεγγύη
Μια επιστολή συνόδευε την πλαστική σακούλα, με λίγο κρέας και ένα μπουκάλι λάδι που μοίρασε το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Ηλιούπολη – Δάφνης-Υμηττού. Δεν την έστειλαν με τους «υπαλλήλους τους», τις πήγαν οι ίδιο χωρίς κανάλια, αυτοπροβολές και φανφάρες. Δεν υπήρχε καμία διάθεση για «στρογγυλέματα» αυτής της προσφοράς.
Δεν ήταν «φιλανθρωπία», ήταν μια πράξη αλληλεγγύης. Αυτό που πρόσφεραν δεν ήταν από το περίσσευμα των κλεμμένων από αυτούς που εκμεταλλεύονται, ήταν από το στέρημα τους, απ’ ότι τους έχει μείνει από την κατακρεουργημένη σύνταξή τους. Δεν το έκαναν για να κρύψουν την εκμεταλλευτική τακτική τους απέναντι στους εργαζόμενους, πίσω από μια σακούλα ελεημοσύνης, ούτε για να τους προβάλουν τα κανάλια, ότι είναι τάχα τα καλά αφεντικά που σκέφτονται (λυπούνται) αυτούς που δεν έχουν ούτε τα αναγκαία για να στρώσουν το τραπέζι τους.
Ήταν μια κίνηση που την ένιωθαν να βγαίνει από τα βάθη την καρδιά τους, από τα βάθη της ιδεολογίας τους, από την ανάγκη να ανταποδώσουν –έστω και με αυτά τα λίγα- σε αυτούς που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα. Ήταν από την ανάγκη να σταθούν δίπλα σε αυτούς που έπιασαν το χέρι που τους απλώθηκε και σηκώθηκαν για να βρεθούν δίπλα τους στον αγώνα της υπεράσπισης των κατακτημένων για πάνω από εκατό χρόνια, δικαιωμάτων τους.
Η επιστολή που συνόδευε την αλληλεγγύη του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Ηλιούπολης – Δάφνης-Υμηττού:
Άλλο φιλανθρωπία κι άλλο ταξική αλληλεγγύη
Ναι στην Αλληλεγγύη μας, όχι στην «φιλανθρωπία» τους
Αγαπητή Συναδέλφισσα – Αγαπητέ Συνάδελφε,
Μέσα σ’ αυτή τη φοβερή στιγμή της παγκόσμιας κρίσης και στην υγεία και στην οικονομία, που καθόλου στιγμή δεν είναι- κρατάει πολλά χρόνια τώρα, ο συνταξιούχος, ο εργάτης, ο υπάλληλος, ο μικροεπαγγελματίας, ο φτωχός αγρότης, ο άνεργος ζει σε μια αδιάκοπη αγωνία.
Αγωνία για τη σύνταξη που έγινε επίδομα και για τις νέες περικοπές που ετοιμάζουν, αγωνία για το μισθό είτε μ’ αναστολή είτε με τηλεργασία, αγωνία για το επίδομα ανεργίας, αγωνία όλων των λαϊκών οικογενειών για την υγεία : τι θα γίνει αν αρρωστήσουμε; σε ποιο διάδρομο ποιου νοσοκομείου θα βρεθούμε; Θα προλάβουμε να κάνουμε το εμβόλιο;
Με την κίνηση αυτή σήμερα εμείς το Δ.Σ. του Σωματείου γνωρίζουμε ότι δεν λύνουμε προβλήματα, αλλά γνωρίζουμε πολύ καλά επίσης ότι θα χαρείς που σε σκεφθήκαμε και δεν σε ξεχνάμε. Δες το σαν χαιρετίσματα, δες το σαν κάλεσμα απ ‘το Σωματείο σου.
Συναδέλφισσα – Συνάδελφε,
Η φιλανθρωπία γνωρίζει μέρες δόξας! Απ ‘την εκκλησία ως τα πολιτικά κόμματα, τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί, ΜΚΟ και άλλες οργανώσεις μας διαβεβαιώνουν πως «όλοι μαζί μπορούμε», ότι δεν θα μείνει «κανείς μόνος του στην κρίση, και δώσ’ του συσσίτια, διανομή τροφίμων, ειδών ένδυσης και υπόδησης, παιχνιδιών για τα παιδιά οργανώσεις μας διαβεβαιώνουν πως «όλοι μαζί μπορούμε», ότι δεν θα μείνει «κανείς μόνος του στην κρίση, και δώσ’ του συσσίτια, διανομή τροφίμων, ειδών ένδυσης και υπόδησης, παιχνιδιών για τα παιδιά
Μάλιστα οι σχετικές πρωτοβουλίες διαφημίζονται επαρκώς και κατά κόρον έτσι ώστε να φτιαχτούν φιλάνθρωπο προφίλ και το πιο σοβαρό να συνηθίσει ο φτωχός τη φτώχεια του και να εκπαιδευτεί να περιμένει την «φιλάνθρωπη ασπιρίνη» για να λύσει τα προβλήματά του.
Λύνονται τα προβλήματα της φτώχειας, των χαμηλοσυνταξιούχων, της ανεργίας, της πείνας με τη φιλανθρωπία; Προφανώς και όχι. Αν ήταν έτσι θα χανε λυθεί προ πολλού.
Η φιλανθρωπία εμπεριέχει την παραδοχή και την αποδοχή της ανισότητας, της αδικίας. Και με την ανισότητα και την αδικία δεν επιτρέπεται να συμφιλιωθεί κανένας συνταξιούχος, υπάλληλος, εργάτης, άνεργος, αγρότης, αυτοαπασχολούμενος.
Που βρίσκονταν όλοι αυτοί οι φιλάνθρωποι όταν κόβονταν συντάξεις, δώρα, ΕΚΑΣ, φάρμακα, κοινωνικός και θεραπευτικός τουρισμός??? Που βρίσκονταν όταν περνούσαν μέτρα που γονατίζουν την λαϊκή οικογένεια??? Που βρίσκονταν όταν κλείνανε νοσοκομεία??? Που βρίσκονταν όταν το συνταξιουχικό και εργατικό-λαϊκό κίνημα τα αντιπάλευε???
Στη πλευρά αυτών που ψήφιζαν τα μέτρα!!!
Συναδέλφισσα – Συνάδελφε,
Η σημερινή κίνηση του Δ.Σ. είναι μια προσφορά έμπρακτης ταξικής αλληλεγγύης.
Μπροστά στα αποτελέσματα όλων των αντισυνταξιουχικών, αντιλαϊκών, αντεργατικών νόμων που όλες οι κυβερνήσεις ψηφίσανε και μπροστά στη λαίλαπα που ετοιμάζεται να καταθέσει η κυβέρνηση για ψήφιση (νέος νόμος για εργασιακά κλπ) δηλώνουμε όσο πιο καθαρά και δυνατά μπορούμε:
ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΟΜΙΛΩΝ
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΕΜΕΙΣ ΟΥΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ
Η εργατική τάξη, το πιο συνειδητό και το πιο οργανωμένο κομμάτι του εργαζόμενου λαού (κι οι συνταξιούχοι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της) ξέρει τον δρόμο:
Αγώνας κι αλληλεγγύη.
Πιασμένοι σφιχτά μπορούμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο στην κάλυψη άμεσων αναγκών και ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ την τάξη μας να αποτινάξει τα δεσμά της εκμετάλλευσης.
Οι συνταξιούχοι στις 6 Μάη – 10 το πρωί θα είμαστε στο Σύνταγμα, στην αγωνιστική συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς μαζί με τα παιδιά και τα εγγόνια μας (παίρνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα, αποστάσεις, μάσκες)
Ένας για όλους και όλοι για έναν, όλοι μαζί στον αγώνα
Ευχόμαστε σε σένα προσωπικά και σε όλη την οικογένειά σου αλλά και σε ολόκληρη την εργατική τάξη
Υγεία και Καλή Ανάσταση
το Δ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου