Πάει πολύ!

 

Χτες έπεσε οριστικά η αυλαία για δύο τουλάχιστον διαδικτυακά ΜΜΕ που μπήκαν στο στόχαστρο των ευρωατλαντικών κυρώσεων, με την αιτιολογία ότι χρηματοδοτούνται και χειραγωγούνται από τη ρωσική κυβέρνηση για να αναμεταδίδουν την πολεμική της προπαγάνδα. Με τον τρόπο αυτό, λένε, «προστατεύουν» τους αναγνώστες από τα ρωσικά fake news και διασφαλίζουν την «αντικειμενικότητα της ενημέρωσης». Η υποκρισία τους τρέχει από τα μπατζάκια, αφού ο πόλεμος της προπαγάνδας είναι ένας «παράλληλος πόλεμος», όπου τα fake news απ' όλες τις πλευρές εκτοξεύονται με ταχύτητα πολυβόλου, είτε διά της επίσημης (κρατικής - διπλωματικής - στρατιωτικής) οδού είτε μέσω των ΜΜΕ. Πάει πολύ όμως να μιλάνε οι Ευρωατλαντικοί για «προστασία της αντικειμενικής ενημέρωσης» στον πόλεμο (και όχι μόνο) όταν είναι αυτοί που εφηύραν τον όρο «ενσωματωμένη δημοσιογραφία», κουβαλώντας μαζί τους στα μέτωπα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων δημοσιογράφους ενσωματωμένους στις στρατιωτικές αποστολές, με αποκλειστική πηγή πληροφόρησης τους στρατιωτικούς διοικητές του ΝΑΤΟ! Είναι πρόκληση οι «ευαισθησίες» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για την ενημέρωση του λαού, όταν αποδεδειγμένα έχουν συμμετάσχει στο στήσιμο οργανωμένων (και καλοπληρωμένων) δικτύων παραπληροφόρησης σε όλο τον κόσμο, επίσημων και «ανεπίσημων», για να υποδαυλίσουν πολύχρωμες «επαναστάσεις» και να προωθήσουν τα συμφέροντά τους έναντι των ανταγωνιστών. Για να μη θυμηθούμε τα σεμινάρια δημοσιογραφίας που διοργανώνει κατά καιρούς η αμερικάνικη πρεσβεία και στην Ελλάδα για να καμφθεί με τη βοήθεια και των ΜΜΕ ο αντιαμερικανισμός. Ισως γι' αυτό - όπως διαβάζουμε - ο πρέσβης Πάιατ αισθάνθηκε την ανάγκη να συγχαρεί τα ελληνικά ΜΜΕ για τον τρόπο που καλύπτουν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, δίνοντας άλλοθι και στην επικίνδυνη ελληνική εμπλοκή.

Κατάπτυστη

Ολη την επιχειρηματολογία των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, με την οποία επιχειρούν να νομιμοποιήσουν την επικίνδυνη εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη στοίχιση του λαού πίσω απ' αυτήν, αναπαράγει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ σε ανακοίνωσή της για την κατάσταση στην Ουκρανία. «Ενώνουμε τη φωνή μας με το ευρωπαϊκό και το διεθνές συνδικαλιστικό κίνημα (...) απευθύνουμε επείγουσα έκκληση στους διεθνείς οργανισμούς, στα θεσμικά όργανα της ΕΕ, στις εθνικές κυβερνήσεις και στο Συμβούλιο της Ευρώπης για να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να προστατευθεί η ακεραιότητα της Ουκρανίας, η ασφάλεια άλλων χωρών στην περιοχή (...) οι εργαζόμενοι δεν θα επιτρέψουν τη διαμόρφωση της πολιτικής μέσω απειλών, βίας και αλαζονείας. Η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι και πρέπει να παραμείνει προπύργιο ειρήνης και δημοκρατίας με βάση τις δημοκρατικές αξίες, την αλληλεγγύη και τα κοινωνικά δικαιώματα», αναφέρει η ΓΣΕΕ, σε μια ανακοίνωση - μνημείο «ξεπλύματος» της ευρωατλαντικής συμμαχίας και όλων των ευρωπαϊκών και διεθνών οργανισμών όπου συμμετέχει η ελληνική αστική τάξη, βάζοντας ξεκάθαρα τους εργαζόμενους να ταχθούν με το μέρος του ενός ληστή απέναντι στον άλλο. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά υπερθεματίζει και στο «τα κεφάλια μέσα» με αφορμή τον πόλεμο, καλώντας τους εργαζόμενους να συμβιβαστούν με τα ψίχουλα που τους πετάει το κράτος για την «αντιμετώπιση» τάχα των συνεπειών του πολέμου, στην πραγματικότητα όμως «για τη στήριξη της οικονομίας». Η ανακοίνωση της ΓΣΕΕ είναι κατάπτυστη και προκλητική. Και σαν τέτοια πρέπει να απαντηθεί από τους εργαζόμενους, εντείνοντας την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για να μην πληρώσει ο λαός τις συνέπειές του, διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς, μέτρα ενάντια στην ακρίβεια, δουλειά με δικαιώματα.

Δυο κόσμοι...

«Οπου φύγει φύγει»... Χωρίς δεύτερες σκέψεις, και προφανώς χωρίς τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν πλέον τα καραβάνια των προσφύγων, είχαν αρχίσει να ...«την κάνουν» από την Ουκρανία αστοί της χώρας, πριν ακόμα ξεκινήσει η στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας. Εβαζαν μπρος τα ιδιωτικά τους τζετ, για να πάνε με ασφάλεια στην Ελβετία, στην Αυστρία, στη νότια Γαλλία κ.α., ενώ σύμφωνα με δημοσιεύματα, ανάμεσά τους ήταν και ο πλουσιότερος άνθρωπος της χώρας, δισεκατομμυριούχοι με τις «αυλές» τους κ.ά. Διαβάζουμε όμως και για τους ολιγάρχες της «άλλης πλευράς», της Ρωσίας, που για να αποφύγουν τις κυρώσεις των δυτικών χωρών, καβαλάνε τα σούπερ γιοτ τους και πλέουν προς τις Μαλδίβες, ζώντας κι αυτοί το ...χλιδάτο δράμα τους.

... σε σύγκρουση

Ποιος μένει πίσω; Οι δύο λαοί, που ζουν τις συνέπειες του ιμπεριαλιστικού πολέμου, είτε με θύματα και καταστροφές, είτε «σφίγγοντας» κι άλλο το ζωνάρι για να βγουν οι πολεμικές δαπάνες. Είτε παίρνοντας τους δρόμους για να προστατευτούν, είτε μένοντας στα μετόπισθεν, είτε πληρώνοντας ακόμα και με τη ζωή τους την ιμπεριαλιστική αναμέτρηση. Τα ίδια γίνονται και με άλλους λαούς, αφού οι κυβερνήσεις μπαίνουν με τα μπούνια στον πόλεμο και τις επιπτώσεις τις φορτώνουν στους εργαζόμενους, βάζοντας ως «πέπλο» τα διάφορα «τιμήματα»: Της «ελευθερίας», της «ασφάλειας» κ.ο.κ. Δύο «κόσμοι» που δεν παύουν ποτέ να συγκρούονται, είτε πέφτουν βόμβες, είτε αποθεώνεται η ιμπεριαλιστική ειρήνη. Από τη μία η λαϊκή πλειοψηφία, που είναι το μόνιμο θύμα, και από την άλλη οι μέτοχοι των επιχειρηματικών ομίλων, μια χούφτα παράσιτα που ζουν από τον μόχθο της εργατικής τάξης. Οι πρώτοι μετράνε τη μία συμφορά πίσω από την άλλη, οι δεύτεροι βλέπουν ευκαιρίες για μπίζνες πάνω στα πολεμικά συντρίμμια.

Ριζοσπάστης