Το πάρκο της Νέας Ελβετίας έγινε σημείο συνάντησης για εκατοντάδες εργαζόμενους που αναζητούν τη διέξοδο στα αδιέξοδα που ορθώνονται μπροστά τους. Που βαρέθηκαν την καταστολή και την ατελείωτη ακρίβεια, που στέκονται ενάντια στον πόλεμο και την αδικία, που το προηγούμενο διάστημα συναντήθηκαν με τους κομμουνιστές στις απεργιακές μάχες που οργανώθηκαν από τις ταξικές δυνάμεις και τώρα δίνουν το «παρών» στο κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης που απευθύνει το Κόμμα.
Την πρώτη μέρα, στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρέθηκε η παρουσίαση της έκδοσης «Οταν χτιζόταν το καράβι. Ρεπορτάζ για μια απεργία», του Στέφανου Λουκά, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ. Παρουσιάζοντας το βιβλίο του, ο Στέφανος Λουκάς ξεκαθάρισε ότι το βιβλίο δεν είναι ένα χρονικό της απεργίας αλλά εμβαθύνει στο πώς η απεργία μπορεί να λειτουργήσει ως σχολειό και των κομμουνιστών και των εργατών για την ταξική επαναστατική πάλη. «Δίνει πολιτικά - ιδεολογικά έναν όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένο τρόπο δράσης των κομμουνιστών στις τωρινές συνθήκες, το περιεχόμενό της, όχι εγχειριδιακά, αλλά με τρόπο κατανοητό, εύληπτο, μέσα από ένα παράδειγμα σαν τη συγκεκριμένη κινητοποίηση, με τη σκέψη ότι το διάβασμά του θα μπορούσε να βοηθήσει, με διαλεκτικό βεβαίως τρόπο και όχι με μηχανιστική μεταφορά, στην πρακτική κομμουνιστική δράση στο εργατικό κίνημα.
MotionTeam |
Η βραδιά συνεχίστηκε με το αφιέρωμα στο εργατικό τραγούδι με τους Θανάση Λαδά και Βαγγέλη Λευθέρη, και κορυφώθηκε με τη συναυλία με τους POLKAR.
Οι εκδηλώσεις κορυφώθηκαν το Σάββατο με τη συζήτηση με τίτλο «Ο μόνος ελπιδοφόρος δρόμος είναι αυτός του συλλογικού ταξικού αγώνα για τη ζωή που μας αξίζει». Μίλησε ο Θανάσης Χρηστίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Επίσης, έγιναν παρεμβάσεις από τον Παύλο Μάρλη, μέλος της ΤΕ Κατασκευών του ΚΚΕ και αντιπρόεδρο του Συνδικάτου Οικοδόμων Θεσσαλονίκης, την Στεφανία Πέσιτς, εργαζόμενη στον Επισιτισμό, και την Χαρά Λαμπαδά, παιδίατρο λοιμωξιολόγο, εκλεγμένη στην ΕΔΟΘ.
Ακολούθησαν συναυλία με τους «Υπεραστικούς» και ρεμπέτικο γλέντι με τα «Καναρίνια».
Στον χώρο και τις δύο μέρες λειτούργησαν έκθεση για τον εργάσιμο χρόνο, βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής», παιδότοπος, γωνιά για τη γυναικεία ανισοτιμία και τη χειραφέτηση και στέκι σπουδαστών της ΤΟ Μαθητείας - Κατάρτισης της ΚΝΕ.
MotionTeam |
Ο Θανάσης Χρηστίδης μεταξύ άλλων έκανε μια αναδρομή σε αγώνες - ορόσημο από τους απεργούς λιμενεργάτες το 1919 στο Σιάτλ, και τους ανθρακωρύχους της Αγγλίας το 1842, μέχρι το σήμερα και τους αγώνες των εργατών ενάντια στο μονοπώλιο της COSCO, για ΣΣΕ και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, των εργατών της ΛΑΡΚΟ, των εργαζομένων της «e-food», κ.ά., τονίζοντας πως «όλα αυτά δείχνουν ότι παρά τα μπρος και τα πίσω, κινητήρια δύναμη είναι η ταξική πάλη, πρωτοπορία της είναι η εργατική τάξη, εκεί βρίσκεται η διέξοδος για να ανασάνουμε, να ζήσουμε καλύτερα, να ζήσουμε με βάση τις δικές μας ανάγκες και όχι κάτω από τον στενό κορσέ της κερδοφορίας των λίγων».
Σημείωσε ότι «αυτές οι εστίες αντίστασης δείχνουν τη δύναμη του αγώνα, της αλληλεγγύης. Μπορούν και πρέπει να γενικευτούν το επόμενο διάστημα.
Με τη σπίθα του αγώνα αναμμένη, το ΚΚΕ έχει στον προσανατολισμό του πώς όλες οι σπίθες θα γίνουν φωτιά που θα σαρώσει την αντεργατική, αντιλαϊκή, εγκληματική πολιτική τους.
Αυτό σημαίνει πως κάθε εστία αντίστασης, κάθε αγώνας εξελίσσεται σε πανελλαδικά συντονισμένο, ενιαίο - στην πορεία - κίνημα. Δηλαδή, κίνημα κοινών θέσεων και στόχων διεκδίκησης, με αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, ενάντια στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, με πανελλαδικά, ενιαία αιτήματα.
Γι' αυτό καλούμε τους νέους εργαζόμενους, συνολικά την εργατική τάξη και καθέναν που υποφέρει από αυτό που ζει σήμερα να τολμήσει... Να τολμήσει στον αγώνα με το ΚΚΕ».
Και κατέληξε: «Σήμερα που οι αγιάτρευτες αντιθέσεις του συστήματος οδηγούν από τη μια καπιταλιστική κρίση στην άλλη, που οι νέες γενιές αυτό που έχουν ζήσει είναι κρίση - πανδημία - πόλεμοι και τώρα πάλι τα ίδια.
Σήμερα λοιπόν, στην εποχή μας, γράφεται Ιστορία. Το θέμα είναι ποια τάξη θα την γράψει και ποια θέση θα πάρει ο καθένας.
Και η σωστή πλευρά της Ιστορίας δεν είναι η επιλογή να στρατευτεί κάποιος στο πλευρό του ενός στρατοπέδου απέναντι στο άλλο. Σε αυτό καλούν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και άλλα κόμματα.
(...) Ποτέ η σωστή πλευρά της Ιστορίας δεν ήταν οι σχεδιασμοί των καπιταλιστών. Αυτά τα πλήρωσαν με βαρύ τίμημα οι λαοί, με το ίδιο τους το αίμα. Η σωστή πλευρά της Ιστορίας είναι αυτή που βαδίζει με το δίκιο των πολλών, με το δίκιο των λαών. Γι' αυτό, μαζί με το ΚΚΕ, να γράψουμε τη δική μας Ιστορία, των δικών μας αναγκών και συμφερόντων.
(...) Με εμπιστοσύνη στη δύναμη του οργανωμένου αγώνα και με προοπτική στον αγώνα ενάντια στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Μόνο η εργατική - λαϊκή εξουσία μπορεί να εξασφαλίσει τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Μόνο ο σοσιαλισμός μπορεί να διασφαλίσει ότι οι τεράστιες δυνατότητες της εποχής μας θα εξυπηρετήσουν τις σύγχρονες ανάγκες του λαού για δουλειά, ζωή, υγεία, ειρήνη».
Ο Παύλος Μάρλης αναφέρθηκε στην πείρα του πολύχρονου αγώνα των εργαζομένων στις κατασκευές που γέννησε μια ακόμα σπουδαία νίκη, αυτή της υπογραφής της Κλαδικής Σύμβασης των οικοδόμων.
Η Στεφανία Πέσιτς αναφέρθηκε στην πείρα των αγώνων των εργαζομένων στον κλάδο του Επισιτισμού - Τουρισμού, και ειδικότερα των εργαζομένων στην «e-food», των εργαζομένων στο THE MET, στην Πανεπιστημιακή Φοιτητική Λέσχη, αλλά και στον προσανατολισμό της δράσης του κλαδικού Συνδικάτου στις γυναίκες μέσα από την Επιτροπή Γυναικών που λειτουργεί στο πλαίσιο του ΣΕΤΕΠΕ.
Η Χαρά Λαμπαδά αναφέρθηκε στις δύσκολες συνθήκες μέσα στις οποίες δόθηκε και συνεχίζει να δίνεται από τους υγειονομικούς η μάχη για την προστασία του λαού από την πανδημία, στα πρωτόκολλα που θυσιάζονται στον βωμό της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, στη διαρκή υποβάθμιση και υποστελέχωση των δημόσιων δομών Υγείας και τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις για το «νέο ΕΣΥ», την προώθηση της επιχειρηματικής λειτουργίας του ΕΟΠΥΥ, τα χειρουργεία επί πληρωμή στα δημόσια νοσοκομεία, τη θεσμοθέτηση του «κόφτη» με τον φερετζέ του «οικογενειακού γιατρού» κ.ο.κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου