Μεταρρυθμιστική κόπωση», «η κατάρα της δεύτερης τετραετίας» και άλλα παρόμοια γράφονται τις τελευταίες μέρες στον αστικό Τύπο, για να παροτρύνουν την κυβέρνηση να επιταχύνει το αντιλαϊκό της έργο χωρίς υποχωρήσεις και εκπτώσεις απέναντι στις λαϊκές αντιδράσεις που δυναμώνουν.
Χτυπάνε βέβαια ανοιχτές πόρτες, αφού η κυβέρνηση «τρέχει» την αντιλαϊκή επίθεση σε όλα τα μέτωπα, οξύνοντας τα αδιέξοδα για τον λαό, με τα άλλα αστικά κόμματα να της ζεσταίνουν την πλάτη: Είτε με ανοιχτή στήριξη των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, είτε με χλιαρά «ναι μεν αλλά» σε «ουρές» της αντιλαϊκής πολιτικής, αφού στον πυρήνα της συμφωνούν όλοι.
Το κοινό αντιλαϊκό τους πρόγραμμα, οι δεσμεύσεις στο κεφάλαιο και στην κερδοφορία του, η αφοσίωσή τους στην προώθηση της ευρωατλαντικής πολιτικής, βρίσκονται πίσω από την αντιλαϊκή συναίνεση ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, όπως αποτυπώθηκε στο νομοσχέδιο για την επιστολική ψήφο, στην ψήφιση τον πολεμικών δαπανών του προϋπολογισμού, στη στήριξη των ρυθμίσεων για τα «κόκκινα» δάνεια κ.ά.
Εφτά μόλις μήνες μετά τις εκλογές του περασμένου Ιούνη, επιβεβαιώνεται το κάλεσμα του ΚΚΕ στον λαό να μη χαθεί ούτε ώρα στην οργάνωση της πάλης, απέναντι στον νέο γύρο της επίθεσης που σηματοδοτούν η υλοποίηση των νέων μνημονιακών προαπαιτούμενων για το Ταμείο Ανάκαμψης, το πέρασμα σε αυστηρή δημοσιονομική πολιτική, το ενδεχόμενο μιας νέας οικονομικής κρίσης, η μεγαλύτερη εμπλοκή στα ΝΑΤΟικά σχέδια και στα παζάρια υπό ΝΑΤΟική ομπρέλα στα Ελληνοτουρκικά.
Μέσα σ' αυτό το επτάμηνο, έτρεξε πολύ νερό στ' αυλάκι: Οι νέες αιματηρές θυσίες που επιβάλλουν στον λαό η «επενδυτική βαθμίδα» και τα πρωτογενή πλεονάσματα αποτυπώνονται στον ψηφισμένο κρατικό προϋπολογισμό. Δεκάδες αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις δρομολογούνται για την εκταμίευση των επόμενων δόσεων από το Ταμείο Ανάκαμψης και τη χρηματοδότηση των ομίλων.
Η χώρα μας συμμετέχει με τα μπούνια στον πόλεμο της Μέσης Ανατολής και ετοιμάζεται να αναλάβει τη διοίκηση της ναυτικής αποστολής στην Ερυθρά Θάλασσα, που μπορεί να γίνει θρυαλλίδα γενικευμένης ανάφλεξης. Αλλά και στα Ελληνοτουρκικά, ο «οδικός χάρτης» από τη ΝΑΤΟική Σύνοδο μετά τις εκλογές του περασμένου Ιούνη, μέχρι τους επώδυνους συμβιβασμούς στη Χάγη, έχει διατρέξει ήδη πολλά χιλιόμετρα.
Το μόνο «αντίπαλο δέος» στην κυβέρνηση και στην άγρια πολιτική που κλιμακώνεται, είναι οι εργατικοί - λαϊκοί αγώνες, που ξεδιπλώνονται στο έδαφος της μεγάλης ακρίβειας, της επιλεκτικής ανικανότητας του κράτους να στηρίξει τους πληγέντες από τις φυσικές καταστροφές του περασμένου φθινοπώρου, της άθλιας κατάστασης στην Υγεία και των σαρωτικών αλλαγών στην Παιδεία, που εμπορευματοποιούν ακόμα περισσότερο τις σπουδές και το πτυχίο.
Οι ψευτο-εξαγγελίες, με τις οποίες η κυβέρνηση προσπαθεί να ελιχθεί απέναντι στις κινητοποιήσεις φοιτητών και μαθητών, δεν πιάνουν τόπο. Η αποφασιστικότητα και η μαζικότητα των μπλόκων και των πανεκπαιδευτικών κινητοποιήσεων, η αλληλεγγύη από ευρύτερες εργατικές - λαϊκές δυνάμεις, η προετοιμασία πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας από εκατοντάδες σωματεία σε όλη τη χώρα, κόντρα και στην άθλια υπονομευτική στάση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, ακυρώνουν τους εκβιασμούς και τον αυταρχισμό που επιστρατεύει το κράτος και τα δεκανίκια του.
Οι ελπιδοφόροι αυτοί αγώνες, όπου αναδεικνύεται για άλλη μια φορά ο πρωτοπόρος ρόλος του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, σηματοδοτούν την ανάγκη να δυναμώσει το ρεύμα αμφισβήτησης της αντιλαϊκής πολιτικής, των κομμάτων και των κυβερνήσεων που την υπηρετούν, του ίδιου του κράτους του κεφαλαίου.
Σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, να ενισχυθεί το ρεύμα που δεν ψάχνει νέους σωτήρες από μια κυβερνητική εναλλαγή, αλλά αναζητά λύση στα σημερινά προβλήματα μέσα από τον οργανωμένο αγώνα, τη συμμετοχή στο κίνημα, τη συλλογική δράση, την ταξική πάλη και την ανατροπή. Αυτή είναι η πραγματική «κατάρα» για την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα που υπηρετούν την ίδια αντιλαϊκή στρατηγική. Και είναι στο χέρι του λαού να τους την κάνει πράξη!
Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Πέμπτης 1 Φλεβάρη 2024.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου