Θα σηκωθώ σαν κουφάρι ετοιμόρροπο απ’
την κατάντια, θα μαζέψω όλες μου τις δυνάμεις, θα σταθώ μπροστά στον
καθρέφτη και θα φτύσω μέχρι που να μην βλέπω πια τον καθρέφτη!
Θα με φτύσω να ξεθυμάνω γιατί χαράμισα
την ζωή μου, περνώντας σαν σκουπίδι πάνω από αυτή τη γη και γεμίζοντάς
την με τις ηλιθιότητες και με τις κοπριές μου.
Θα με φτύσω γιατί νόμιζα πως θα ζήσω εκατό ζωές κι αυτή η ριμάδα χαρίζεται μόνο μία φορά!
Θα με φτύσω γιατί άφησα τη ζωή μου και
πέρασε, πιστεύοντας πως αν μη τι άλλο θα ζήσω μιαν άλλη ζωή, είτε εδώ,
είτε στον ουρανό! Στην συγκεκριμένη περίπτωση θα με φτύσω λίγο παραπάνω
γιατί με βόλεψε μια θεωρία που έλεγε ότι ερχόμαστε και ξαναρχόμαστε σ’
αυτήν τη γη σαν διαφορετικά ζώα, απλά δεν θυμόμαστε τις προηγούμενες
ζωές μας! Αν υπάρχει βέβαια κάποια περίπτωση να ισχύουν τα παραπάνω, θα
παρακαλούσα τον Θεό στην επόμενη ζωή να έρθω στη γη σαν άνθρωπος, γιατί
σ’ αυτήν ήρθα σαν σκουλήκι!
Θα με φτύσω γιατί δίπλα μου περνούσε η
ζωή κι εγώ κορόιδευα αυτούς που την άρπαζαν δυνατά και προσπαθούσαν να
την μορφοποιήσουν σαν τον πυλό και να την κάνουν πιο δίκαιη και να την
κάνουν πιο όμορφη και να την κάνουν πιο ανθρωπινή για όλους τους
ανθρώπους και τους έλεγα βλάκες και τους έλεγα παλαιολιθικούς και τους
έλεγα ξυλόγλωσσους και τους έλεγα γελοίους!
Θα με φτύσω γιατί κάποτε θαύμαζα, μετά
έδινα δίκιο και τελικά ανεχόμουνα αυτούς που άρπαζαν τη ζωή απ’ τα
μαλλιά, την χτυπούσαν κάτω σαν χταπόδι, την μάτωναν και τελικά της
έβγαζαν την ψυχή! Αλλά ήταν η ζωή των άλλων αυτή που κοπανούσαν κάτω και
από το κοπάνημα των δισεκατομμυρίων ζωών εκείνοι έχτιζαν βουνά τα
πλούτη!
Θα με φτύσω γιατί ανεχόμουν οι 62 πιο πλούσιοι ανθρωποφάγοι του κόσμου να κατέχουν όσα ο μισός πληθυσμός της γης!
Θα με φτύσω γιατί βγήκα μ’ έναν τέντζερη
στην πλατεία κι έκανα πλάτη στον «αριστερό» τσαρλατάνο που ήρθε
ντυμένος «ελπίδα» και αμέσως με την αποδοχή του από τον κοσμάκη
ξαναφόρεσε την παλιά του στολή της «χολέρας»!
Θα με φτύσω γιατί έφτυνα, συκοφαντούσα,
βρώμιζα εκείνους που «έλιωναν παπούτσι» για να πάει αυτός ο κόσμος μισή
σπιθαμή μπροστά, αποκαλώντας τους γραφικούς!
Θα με φτύσω γιατί όταν εκείνοι οι
γραφικοί σήκωναν τα πανό και βάδιζαν τον απεργιακό αγώνα, εγώ κολλούσα
πίσω από την πορεία τους το αυτοκίνητό μου και τους έβριζα γιατί δεν
άνοιγαν το δρόμο για να μ’ αφήσουν να πάω να πιω τον καφέ μου!
Θα με φτύσω γιατί κορόιδευα τον γείτονά
μου που ξημεροβραδιαζόταν στα μπλόκα των αγροτών, χωρίς να είναι
αγρότης, γιατί πίστευε πως ο αγώνας των αγροτών, όπως και κάθε λαϊκού
στρώματος, είναι και δικός του αγώνας! Επιπλέον πήγαινα με το αμάξι μου
μέχρι τα μπλόκα, κόρναρα, έβριζα και παρότρυνα ΜΑΤ και εισαγγελείς να
ξυλοφορτώσουν τους αγωνιζόμενους αγρότες κι όσους τους συμπαραστέκονταν
για να ικανοποιήσω την βλακεία της πίστης μου στην σάπια κοινωνία που
μοναδικό θεό έχει το κέρδος!
Θα με φτύσω γιατί περιέπαιζα εκείνα τα
χαϊβάνια που αντί να κοιτάνε την δουλειά τους, ξημεροβραδιαζότανε στην,
υπό κατάληψη από τους εργάτες της, «Χαλυβουργική» για να τους
συμπαρασταθούν! Θα με φτύσω γιατί όταν τους περιποιήθηκαν τα ΜΑΤ πήδηξα
πάνω στο τραπέζι απ’ τη χαρά μου!
Θα με φτύσω γιατί όταν τα «αριστερά» ΜΑΤ
πετσόκοψαν τους αγωνιστές που βάδιζαν στο Μέγαρο Μαξίμου πανηγύρισα
περισσότερο από όταν η εθνική πήρε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου
στην Πορτογαλία!
Θα με φτύσω γιατί την ώρα που φώναζα ότι
όλοι είναι το ίδιο, για να σπιλώσω τους Λακεδαιμονίους, που μόνοι αυτοί
έμειναν να βαστάνε γερά τις Θερμοπύλες, την ίδια ώρα στήριζα τους
κλέφτες για να κλέψουν περισσότερο και τους φονιάδες για να μην αφήσουν
κεφάλι για κεφάλι πάνω στους ώμους του.
Θα με φτύσω γιατί άφηνα τους πρόσφυγες
να σκυλοπνίγονται, τους αραπάδες να πεθαίνουν από τη δίψα, τους
κιτρινιάριδες να πεθαίνουν από την πείνα, τους ερυθρόδερμους να
πεθαίνουν από τις μολυσμένες κουβέρτες που τους μοίρασαν οι «καρχαρίες»,
τους Εσκιμώους για την γη τους που ήθελαν για τα πετρέλαιά της οι
πολυεθνικές τις οποίες τόσο αγαπούσα!
Θα με φτύσω για τον γείτονά μου που τον
«έφαγε» η αρρώστια χωρίς να του απλώσω το χέρι μου, σαν άνθρωπος σε
άνθρωπο παρά χαιρόμουν με τον ξεπεσμό του αφού ο δικός μου ξεπεσμός
ωχριούσε μπροστά στο δικό του!
Θα με φτύσω για τα εκατομμύρια των
ανέργων, των απόκληρων, των άστεγων, των κυνηγημένων που με τόση
αθλιότητα αποκαλούσα τεμπέλικα και ανεπρόκοπα ζώα!
Θα με φτύσω γιατί με τόσο πλούτο γύρο
μας, με τόσο ανεπτυγμένη επιστήμη, με τόσο προηγμένα Μέσα Παραγωγής,
έβαζα πλάτη ώστε οι άνθρωποι να λιμοκτονούν, να υποφέρουν, να ζουν σαν
σκουλήκια, κρυμμένος πίσω από την ηλιθιότητα του κέρδους ως κινητηρίου
μοχλού της κοινωνίας!
Σαν και η πρόοδος στην επιστήμη, στην τέχνη, στην
εργασία να μην αρκεί για να κινήσει την κοινωνία! Σαν και η υπηρεσία
στον λαό και στον άνθρωπο να είναι λίγη και να έχει αξία μόνο όταν
εξαργυρώνεται σε χρυσό!
Θα με φτύσω γιατί το πιο ακριβό στον
άνθρωπο είναι η ζωή και αυτή του δίνεται μια φορά κι εμένα με βασανίζει ο
πόνος που την έζησα άσκοπα και με καίει η ντροπή για το πρόστυχο και το
τιποτένιο παρελθόν μου.
Θα με φτύσω γιατί τώρα φεύγοντας
αισθάνομαι πως δεν έδωσα ούτε στιγμή από το Είναι μου στο πιο ωραίο
ιδανικό του κόσμου -στον αγώνα για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας!
… κι᾿ ἀμολήσω τὴν πνοὴ (ἕνα ποὺφ εἶν᾿ ἡ ζωή)!
Νάβις
φτύσε πρώτα αυτούς που ξεφτίλισαν την ιδέα του κομμουνισμού στα Γκούλαγκ (Στάλιν, Μπέζνιεφ και Σια), αυτούς που έκαναν τις χώρες τους στρατόπεδα συγκέντρωσης και έθαψαν τα όνειρα 7 δισεκατομμυριων ανθρώπων πάνω στο γή και μετα φτύσε σε και για τον Τσιπράκο. Φτύσε σε για το λεγόμενο κόμμα της εργατιάς και τον εγκληματικό του ρόλο και μετά για όλα τα άλλα. εντάξει ;
ΑπάντησηΔιαγραφή