Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2016

Είναι «άτιμη» φάρα οι κομμουνιστές



Είναι «άτιμη» φάρα οι κομμουνιστές

Γράφει ο Οικοδόμος //
Ο παππούς πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο. Μόλις επέστρεψε στον τόπο του οργανώθηκε στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Μετά την απελευθέρωση, πέρασε στην παρανομία. Το ελληνικό κράτος δεν του συγχώρησε τη συμμετοχή του στην αντίσταση. Πιάστηκε από «εθνικόφρονες» και παλιούς υπηρέτες των καταχτητών που τον σακάτεψαν στο ξύλο και τον εξόρισαν σε Κύθηρα, Λήμνο και Μακρόνησο.

Δεν εξαργύρωσε την προσφορά του στο λαό και την πατρίδα. Δεν αντάλλαξε τις ιδέες και τα ιδανικά του όταν όλα είχαν χαθεί. Δεν υποχώρησε ποτέ από την πρώτη γραμμή. «Έφυγε» όπως έζησε: περήφανος και αξιοπρεπής,  με τη συνείδησή του ήσυχη και το μέτωπο ψηλά. Την πίκρα του για ό,τι δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει η γενιά του, δεν τη φόρτωσε στα παιδιά και τα εγγόνια του, να τα βαραίνει· την έκανε πίστη και επιμονή στο δίκαιο σκοπό και τ’ άφησε παρακαταθήκη. Όταν τον ρωτούσαν για τα πέτρινα χρόνια στα κυνηγητά και στις εξορίες, γύριζε το βλέμμα αλλού και την κουβέντα στο παρόν και στις απαιτήσεις του σύγχρονου αγώνα.

Καλά που δεν ζει πια. Αν ζούσε, τον αντρειωμένο που γλίτωσε απ’ τα βόλια των χιτλερικών καταχτητών και απ’ τα χέρια των ελλήνων υποταχτικών τους, θα τον «εξόριζαν», ξανά, αυτή τη φορά εγγόνια συναγωνιστών του.


Όταν κλείσουν οι λογαριασμοί τούτης της εποχής, τότε θα καταλάβει κι ο πιο ανυποψίαστος ότι ναι, ήθελε απίστευτη δύναμη και κουράγιο σήμερα για να μη λυγίσεις· για να κρατήσεις το κεφάλι έξω από τον σιχαμερό πολτό· να μη θολώσεις από την οργή και την αηδία και χάσεις εκείνη την ζωογόνα κουκίδα ελπίδας από το οπτικό σου πεδίο· έπρεπε να καταβάλεις υπεράνθρωπη προσπάθεια για να κρατήσεις την πυξίδα στο δρόμο που κάποιοι παππούδες σημάδεψαν  με το αίμα τους και οι αριστεροκάπηλοι  ευρωλακέδες βρωμίζουν σήμερα με την κόπρο των λόγων και των έργων τους.



aristerokapiloi

Είναι γελασμένοι όσοι αχρείοι πιστεύουν ότι θα ξεμπερδέψουν με τους κομμουνιστές, γιατί οι κομμουνιστές (οι αληθινοί όχι οι γιαλαντζί) είναι «άτιμη» φάρα. Άργασε το τομάρι τους κοντά έναν αιώνα. Κι ήταν να μην αφήσουν πίσω εγγόνια οι παππούδες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου