Η μαύρη παράσταση

1. Πόσες επιθέσεις χρυσαυγιτών να περιμένουμε ακόμα, προκειμένου ο Αναπληρωτής Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Τόσκας, να κάνει πράξη το ξήλωμα της Χρυσής Αυγής. Ο τελευταίος ξυλοδαρμός του άτυχου φοιτητή απέδειξε πως η δολοφονία του Παύλου Φύσσα δεν έκλεισε κανέναν κύκλο βίας, αντιθέτως ήταν η επίσημη πρώτη των χρυσαυγιτών, η μεγάλη ευκαιρία για να ξεδιπλώσουν την ατραξιόν που θα ακολουθούσε. Η κενή και επιπόλαιη δημοσιογραφία διασκέδασε όσο μπόρεσε την πλήξη της, καλώντας κάθε τρεις και λίγο τον πρωταγωνιστή της Χρυσής Αυγής σε ρόλο ιερομάρτυρα, δίνοντάς του έτσι το δικαίωμα, με την ερμηνεία του, αν το θελήσει ...να κάνει αίτηση στην αρχιεπισκοπή για να τον ανακηρύξουν άγιο! Είναι το νέο παιχνίδι του «πολιτικά ορθού», πίσω από το οποίο κρύβεται η ανεπάρκεια της χρήσης του «ορθού λόγου», η έλλειψη παιδείας.

 

2. Ναι, είναι υπόλογοι απέναντι στον ξυλοδαρμό όσοι δημοσιογράφοι φιλοξενούσαν τη Χρυσή Αυγή. Δηλαδή, τι άλλο θα περίμεναν; Πόσες φορές ακόμα πρέπει δήθεν να σοκαριστούν από ένα νέο χτύπημα, ώστε να καταλάβουν ότι αυτή η θεριστική μηχανή έχει μηδενική επαφή με τη ζωή μας; Φυσικά αυτό που λαμβάνουν ως απάντηση είναι ασαφείς δικαιολογίες εκ μέρους των λούμπεν της οργάνωσης. Αλλά ο Μιχαλολιάκος δεν πλάθει κουλουράκια. Αν οι φίλτατοι δημοσιογράφοι διακατέχονται από έναν ανθρωπισμό ο οποίος συχνά καταφεύγει στον οίκτο, τους διαβεβαιώνω ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει και οι επιθέσεις των χρυσαυγιτών θα συνεχίζονται απρόσκοπτα.

 

3. Η κοινωνία βρίσκεται εκτεθειμένη σε μια επιθετικότητα που δεν κρύβεται, σ' ένα σχέδιο βίας που εκπορεύεται από τους Χρυσαυγίτες. Δεν υπάρχει κανένα μυστήριο γύρω από αυτό. Η οργάνωση χτυπάει ανοιχτά το θύμα της και μετά, όπως η σουπιά, αφήνει το μελάνι της συσκοτίζοντας τις πράξεις της. Κι αν βρεθεί κάποιος μάρτυρας, έχει καλώς, αλλιώς ψάχνε γύρευε αποδείξεις.

 

4. Η μαύρη παράσταση θα επιχειρήσει να αθωώσει τον κατηγορούμενο για τον ξυλοδαρμό. Καθώς οδηγούνταν στον εισαγγελέα, ο Χρυσαυγίτης έβριζε θεούς και δαίμονες, αποδεικνύοντας το μόνιμο παραλήρημα μίσους που διακατέχει τα στελέχη της οργάνωσης. Ο πολίτης αυτής της έρημης πόλης δεν χρειάζεται να προσπαθήσει ιδιαίτερα, προκειμένου να κατανοήσει το φαινόμενο - το Αουσβιτς δεν αφήνει καμία αμφιβολία. Αν η ακροδεξιά σηκώνει κεφάλι, αυτό οφείλεται στην καθεστηκυία τάξη, που συμμαχεί με κάθε φρίκη, γιατί τη βοηθά στον αγώνα της ενάντια στην εργατική τάξη. Αυτό είναι και τίποτα άλλο. Ο,τι μεσολαβεί ανάμεσα στις δύο τάξεις στην πολιτική σκηνή, είναι η παρουσία ανεδαφικών πολιτικών σχηματισμών που το μόνο που μπορούν να προσφέρουν είναι να διευρύνουν την επιρροή και την καθολικότητα της αστικής τάξης.

 

5. Ενα σημείο στο οποίο μπορούμε να εστιάσουμε σε σχέση με όσα διαδραματίζονται είναι η απουσία της παιδείας, η οποία επιφέρει την έλλειψη συνείδησης, γεγονός που κάνει μονόδρομο την εχθρότητα και τον ρατσισμό. Γεμάτη αιματηρούς αγώνες η παιδεία μας. Δεν πρόκειται για ένα εύκολο θέμα. Αυτοί που συστηματικά την απαξιώνουν έχουν πάρει μαθήματα από τις προηγούμενες κυβερνήσεις να υποδεικνύουν άλλους ως υπαίτιους. Η δίκαιη υπόθεση της παιδείας, τα μόνιμα αιτήματά της, απομακρύνονται κακήν κακώς, αντί να επιβάλλουν τους όρους τους, εξαιτίας μιας ακόμα κυβέρνησης που τα φορτώνει όλα στην οικονομική κρίση. Πρόκειται ουσιαστικά για αδιαφορία, που στηρίζεται στην πλάνη ότι με συστάσεις αυτοσυγκράτησης προς τους νέους θα τους μετατρέψει σε υποκείμενα «σιωπηλά ακούνητα αμίλητα στον τοίχο κολλημένα». Ακολουθεί η κολακεία, η οποία αν δεν πιάσει, δίνει τη σκυτάλη της στους μπάτσους. Ετσι πιστεύουν ότι μπορούν να συγκρατήσουν τη δύναμη της νεότητας.

Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

Ριζοσπάστης