Θα παίρνουν τα σπίτια ... εθελοντικά

«Να παραδίδουν εθελοντικά την προσημειωμένη κατοικία τους στην τράπεζα θα καλούνται οι δανειολήπτες, ώστε να πετυχαίνουν καλύτερο διακανονισμό οφειλής ή ακόμα και διαγραφή της, εφόσον η αξία του σπιτιού υπερβαίνει την απαίτηση του χρηματοπιστωτικού ιδρύματος».

 Αυτή η είδηση, που δημοσιοποιήθηκε τις προηγούμενες μέρες, δεν αποκλείεται να εφαρμοστεί από το τρίτο τρίμηνο του 2017, δηλαδή πολύ σύντομα. Και είναι από τα σενάρια που έχουν επεξεργαστεί οι όμιλοι (funds) οι οποίοι έχουν αγοράσει μεγάλο μέρος των «κόκκινων» δανείων, όπως προβλέπεται από τα μνημόνια των κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Αυτά τα δάνεια αφορούν ανάμεσα σε άλλα και «κόκκινα» δάνεια εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν.

Ετσι, αυτές οι οικογένειες που έτσι κι αλλιώς έχουν χτυπηθεί από την αντιλαϊκή πολιτική, καλούνται τώρα μόνες τους να παραδώσουν τους κόπους μιας ζωής, που μπορεί να έγιναν ένα σπίτι για να ζήσουν, στους ομίλους και τις τράπεζες. Κατά τ' άλλα, η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την «έξοδο» στις αγορές. Μόνο που και αυτό το παράδειγμα αποκαλύπτει πόσο βαρύ είναι το φορτίο για τους εργαζόμενους αλλά και το ότι η όποια «έξοδος» αφορά τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου...

... όπως στο ιρλανδικό «θαύμα»

 

Η συγκεκριμένη εξέλιξη με τις «εθελοντικές» κατασχέσεις - που βέβαια μόνο εθελοντικές δεν είναι αφού τα λαϊκά νοικοκυριά είναι με το μαχαίρι στο λαιμό - δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ιρλανδία, σύμφωνα με στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας για τους τελευταίους τρεις μήνες, πάνω από 4 σπίτια κατάσχονται κάθε μέρα!

Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, το τελευταίο διάστημα, περίπου 421 ιδιοκτήτες είτε εθελοντικά είτε με τη βία έχασαν το σπίτι τους από κάποια τράπεζα ή όμιλο, εξαιτίας χρεών. Αυτό προβλέπεται από νόμο που ψηφίστηκε το 2012. Ετσι, τα τελευταία 6 χρόνια οι ιρλανδικές τράπεζες επανέκτησαν μέσω κατασχέσεων πάνω από 7.500 σπίτια και διαμερίσματα.

Και μιλάμε για μια χώρα που οι εκπρόσωποι ιμπεριαλιστικών μηχανισμών αλλά και οι αστικές κυβερνήσεις στη χώρα μας την είχαν για «βιτρίνα» και πρότυπο, κάνοντας λόγο για «ιρλανδικό θαύμα», στο οποίο πρέπει να μοιάσουμε. Μόνο που αυτά τα θαύματα αφορούν αποκλειστικά και μόνο τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Για τους λαούς είναι ένας ατέλειωτος εφιάλτης.

Εξηγείται... 

 

Ούτε με ένα ούτε με δύο αλλά με εννιά πανομοιότυπα άρθρα περιέφεραν τα «συγκοινωνούντα» δοχεία των φασιστοφυλλάδων και χρυσαυγίτικων ιστοσελίδων το ανυπόγραφο «ρεπορτάζ» της «Δημοκρατίας» για το «Σπίτι του Αγωνιστή», με τίτλο «Το Ιδρυμα του ΚΚΕ που επιχορηγείται από τη Βουλή με 10.000 ευρώ», συνοδευόμενο και από το γνωστό αντικομμουνιστικό παραλήρημα. Το παραλήρημα των φασιστοειδών εξηγείται, και βέβαια δεν αφορά το καθόλου περίεργο γεγονός ότι το «Σπίτι του Αγωνιστή», ως Ιδρυμα Κοινωνικού Σκοπού και Κοινωφελούς χαρακτήρα, επιχορηγήθηκε από τη Βουλή, όπως δεκάδες άλλα ιδρύματα παρόμοιου σκοπού. Τα «ουρλιαχτά» κι εκείνο που ενοχλεί είναι ότι το Ιδρυμα φιλοξενεί τους αγωνιστές που από τις γραμμές του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ συνέτριψαν το τέρας του ναζισμού και τους πολιτικούς προγόνους των σημερινών φασιστοειδών, τους χίτες και ταγματασφαλίτες. Αγώνας που δίνει έμπνευση και πολύτιμα διδάγματα για το σήμερα, δείχνει τη δύναμη που έχει το εργατικό και λαϊκό κίνημα να βάλει κάθε μαντρόσκυλο του συστήματος στη θέση του. Αυτό ενοχλεί και δε σβήνει, όσες βρωμιές κι αν πετάξουν, όσο κι αν αλυχτάνε...

«Αυτόνομοι δήμοι... »

 

Αυτόνομους δήμους ζητά ο δήμαρχος Αθήνας, Γ. Καμίνης, προκρίνοντας «ελευθερία κινήσεων», που θα τους επιτρέπει την άσκηση αρμοδιοτήτων, από τις συγκοινωνίες μέχρι τα αεροδρόμια, κατά τα πρότυπα άλλων μεγαλουπόλεων, όπως λέει. Είναι γνωστές και διατυπωμένες με σαφήνεια οι θέσεις του Γ. Καμίνη, ο οποίος προβάλλει ως επιτακτικό αίτημα τον δήθεν απογαλακτισμό των δήμων από την κεντρική διοίκηση, με την προϋπόθεση της δυνατότητας παράλληλα να επιβάλλουν και να διαχειρίζονται σειρά φόρων που σήμερα ανήκουν στο κράτος. Δηλαδή, να λειτουργούν μέσα από όρους αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος και ανταποδοτικότητας σε όλες τις παρεχόμενες υπηρεσίες και παράδοσής τους στο μεγάλο κεφάλαιο.

Γιατί πώς θα λειτουργήσει ένας δήμος κρίσιμες αρμοδιότητες, όταν η κρατική χρηματοδότηση είναι δραστικά περιορισμένη και διαρκώς μειούμενη, όταν προσλήψεις δεν επιτρέπονται; Ο δρόμος, όπως έχει στρωθεί μεθοδευμένα, οδηγεί σε δήμους - πεδία κερδοφορίας του κεφαλαίου, το οποίο θα λυμαίνεται τους χώρους δράσης τους. Στην κατεύθυνση αυτή, άλλωστε, ο Γ. Καμίνης τα πάει αρκετά καλά, αφού οι χορηγοί έχουν μπει για τα καλά στο παιχνίδι...

Ριζοσπάστης