Ο ένας κόβει, ο άλλος ράβει...

 «Πατώντας» στην τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή του Σαρωνικού, που έχει τη σφραγίδα της και των εφοπλιστών, η κυβέρνηση ετοιμάζει νομοθετική ρύθμιση για την εξολοκλήρου μεταφορά των αρμοδιοτήτων της επιθεώρησης και έκδοσης πιστοποιητικών αξιοπλοΐας στα καράβια, από την αρμόδια κρατική υπηρεσία, σε Ανώνυμες Εταιρείες. Πρόκειται για τους γνωστούς νηογνώμονες, η αξιοπιστία των οποίων κρίνεται και από τα ναυάγια που έγιναν στην Ελλάδα, με πλοία που έφεραν τα πιστοποιητικά τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το «ΣΑΜΙΝΑ» και οι 82 πνιγμένοι, πλήρωμα και επιβάτες. Πριν απ' αυτό, επί κυβέρνησης ΝΔ, είχαμε τη βύθιση του κρουαζιερόπλοιου «SEA DIAMOND», με δύο αγνοούμενους, το οποίο ακόμα ρυπαίνει τη θάλασσα της Σαντορίνης, ή το «NORMAN ATLANTIC» με 11 νεκρούς και άγνωστο ακόμα αριθμό αγνοούμενων, κοντά στη Κέρκυρα. Ωστόσο, η ίδια κυβέρνηση, το 2006 (έξι χρόνια μετά το ναυάγιο του «ΣΑΜΙΝΑ»), με συνοπτικές διαδικασίες και ενώ είχε «δεμένους» τους ναυτεργάτες με το κατάπτυστο μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης, απελευθέρωσε πλήρως την ηλικία των ακτοπλοϊκών πλοίων, για τα οποία ίσχυε μέχρι τότε το όριο των 30 ετών. Με το Προεδρικό Διάταγμα 124 «για την απελευθέρωση της ηλικίας των πλοίων (ΦΕΚ 136/06-7-2006)», έδωσε το «ΟΚ» σε εφοπλιστές να έχουν εν πλω σαπάκια 40 και 50 ετών!

 

Η κυβέρνηση ΝΔ, με Υπουργική Απόφαση το 2005, μετέτρεψε σε λάστιχο το «απαγορευτικό» που ίσχυε μέχρι τότε (εφαρμόστηκε μετά το ναυάγιο του «ΗΡΑΚΛΕΙΟ» στη Φαλκονέρα) για επιβατηγά ακτοπλοϊκά, που δεν επιτρέπονταν να αποπλεύσουν όταν έπνεαν άνεμοι μεγαλύτεροι από 8 μποφόρ. Με σκοπό να μειωθούν τα «απαγορευτικά», η τότε κυβέρνηση έριξε την ευθύνη για τον απόπλου των πλοίων στην κρίση του πλοιάρχου, γνωρίζοντας ότι δύσκολα θα φέρει αντιρρήσεις στην εταιρεία, ενώ του χρέωσε και την ευθύνη για ό,τι συμβεί. Επίσης, τον Ιούλη του 2013, με Υπουργική Απόφαση και με τους ναυτεργάτες και πάλι σε καθεστώς πολιτικής επιστράτευσης, η τότε κυβέρνηση μείωσε τις οργανικές συνθέσεις των επιβατηγών πλοίων, διώχνοντας πάνω από το ένα τρίτο του πληρώματος και αυξάνοντας έτσι τους κινδύνους για την ασφάλεια και τη ζωή στη θάλασσα. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, πέρα των άλλων μέτρων (π.χ. μείωση των οργανικών συνθέσεων στα ποντοπόρα, έναρξη διαδικασίας διάλυσης του ΚΕΕΠ κ.ά.), εναρμόνισε το 2000 την ελληνική νομοθεσία με τον κανονισμό 3577/92 για την «απελευθέρωση» των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, η εφαρμογή του οποίου παραμένει σε πλήρη εξέλιξη, ανοίγοντας τον «ασκό του Αιόλου» στις εσωτερικές θαλάσσιες συγκοινωνίες. Ο κανονισμός ήταν η εξειδίκευση της συνθήκης του Μάαστριχτ (ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργατικού δυναμικού) στη θάλασσα. Αν κάτι αποδεικνύεται επομένως, είναι ότι ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει για λογαριασμό των εφοπλιστών. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη για το γεγονός ότι όλες οι κυβερνήσεις υπηρετούν τα συμφέροντά τους, από το γεγονός ότι τόσες δεκαετίες, οι ληστρικές φοροαπαλλαγές του εφοπλιστικού κεφαλαίου παραμένουν ανέγγιχτες...

Α. Ζ.

Ριζοσπάστης