«Πυλώνες»

Αν κρίνουμε απ' τα όσα μεταφέρουν οι ανταποκριτές που βρίσκονται στις ΗΠΑ συνοδεύοντας τον πρωθυπουργό, οι περισσότεροι εκ των «επενδυτών» που συναντά η κυβερνητική αντιπροσωπεία αναφέρονται στην ανάγκη να στηριχτεί η εγχώρια καπιταλιστική οικονομία για «γεωπολιτικούς λόγους». Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που ακούγεται αυτό: Τις προάλλες ο Αμερικανός πρέσβης έλεγε κι αυτός ότι πρέπει να στηριχτεί η ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, ούτως ώστε «η Ελλάδα να μπορέσει να παίξει το ρόλο της στα Βαλκάνια», εκεί όπου, με το «ειδικό της βάρος» - όπως λένε τα αστικά επιτελεία - διεκδικεί αναβάθμιση ρόλων στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και ΕΕ. Αυτό βέβαια επιβεβαιώνει για μια ακόμα φορά (όπως έχει επιβεβαιωθεί και πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν) ότι οι εξελίξεις στην καπιταλιστική οικονομία δεν αναπτύσσονται σε «κενό αέρος», αλλά είναι «νύχι - κρέας» με τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή. Οτι η ανάκαμψη του κεφαλαίου όχι μόνο δεν θωρακίζει τη χώρα από τους κινδύνους, αλλά ότι έχει ως προϋπόθεση το ακόμα μεγαλύτερο «χώσιμο» στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Να λοιπόν ποιοι θα είναι οι «πυλώνες» της ανάκαμψης για λογαριασμό του κεφαλαίου: Από τη μια, μέτρα χωρίς τέλος για την εργατική τάξη και το λαό, ώστε να διαμορφώνεται «φιλοεπενδυτικό περιβάλλον». Από την άλλη, «άνοιγμα» και εμπλοκή σε ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους. Αυτούς τους «πυλώνες» πρέπει να κλονίσουν με την πάλη και τη συμμαχία τους εργαζόμενοι και λαϊκά στρώματα.

Επιτυχία!

 

Με «πανηγυρικό» σχεδόν τόνο, η ανακοίνωση της Γιούροστατ για τη χτεσινή «Διεθνή Μέρα για την εξάλειψη της φτώχειας» διαπιστώνει «καθοδική τάση του ποσοστού των ανθρώπων που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού». Πώς μεταφράζονται όλα αυτά; Οτι τον τελευταίο χρόνο, ύστερα από τρεις διαδοχικές αυξήσεις στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, το ποσοστό όσων κινδυνεύουν από φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό (όπως «λειψά» ορίζεται από την αστική στατιστική) έχει φτάσει, λέει, «μόλις» στο 23,4%, στα 117,5 εκατομμύρια ανθρώπους! Και σύμφωνα με όσα λέγονται στο σχετικό δελτίο Τύπου, το ποσοστό είναι μόλις 0,1% παραπάνω, από το ιστορικά χαμηλότερο σημείο της το 2009, πριν δηλαδή ξεσπάσει η κρίση! Να λοιπόν τι έχουν να περιμένουν οι λαοί της Ευρώπης από την ανάκαμψη για λογαριασμό του κεφαλαίου. Το 2017, με τέτοια τεράστια ανάπτυξη της επιστήμης, της παραγωγικότητας της εργασίας, με τέτοιο τεράστιο πλούτο που παράγει η εργατική τάξη, η «επιτυχία» των καπιταλιστών είναι να κρατάνε (με το περιβόητο «δίχτυ προστασίας») κοντά 120 εκατομμύρια ανθρώπους στο χείλος του Καιάδα! Χάος απύθμενο χωρίζει τη ζωή της λαϊκής οικογένειας από τις πραγματικές της ανάγκες, πόσο μάλλον σήμερα, που υπάρχουν όλες οι δυνατότητες αυτές να ικανοποιηθούν, με άλλη εξουσία και οργάνωση της οικονομίας...

Εχουν τον τρόπο τους

 

Η χρηματοδότηση, από την Παγκόσμια Τράπεζα, του προγράμματος «εγγυημένης απασχόλησης», που ετοιμάζει η κυβέρνηση, βρέθηκε στο επίκεντρο των επαφών που είχε στις ΗΠΑ ο υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Δημήτρης Παπαδημητρίου, σύμφωνα με όσα μεταφέρει η κυβερνητική «Αυγή». Οπως εξηγεί, το πρόγραμμα αφορά στη δημιουργία 300.000 θέσεων απασχόλησης μέσα σε δύο χρόνια, με «κόστος» περίπου 3 δισ. ευρώ, τα οποία συζητιέται να δοθούν με τη μορφή δανείου από την Παγκόσμια Τράπεζα. Τι περιλαμβάνει όμως το πρόγραμμα; Βραχύχρονες θέσεις εργασίας, με μισθό στο ύψος του βασικού, όπου θα ανακυκλώνονται παλιοί και νέοι άνεργοι, ώστε να συγκαλύπτεται η πραγματική ανεργία, να απορροφά το κράτος τη δυσαρέσκεια εργαζομένων και ανέργων και ταυτόχρονα να ενισχύει με τέτοιες μορφές απασχόλησης την «ευελιξία» για όλους τους εργαζόμενους. Υπάρχει και μία ακόμα λεπτομέρεια: Σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό, για να εγκρίνει η Παγκόσμια Τράπεζα το συγκεκριμένο πρόγραμμα, θα πρέπει πρώτα να κλείσει η 3η «αξιολόγηση». Δηλαδή, να περάσουν τα 95 «προαπαιτούμενα», μεταξύ αυτών οι νέες ανατροπές στον συνδικαλιστικό νόμο και η παραπέρα περιστολή του δικαιώματος στην απεργία. Επομένως, με «καρότο» μια αμφίβολη, προσωρινή και κακοπληρωμένη θέση εργασίας, η κυβέρνηση ζητάει από εργαζόμενους και ανέργους να βάλουν πλάτη στις ανατροπές της 3ης «αξιολόγησης», οι οποίες στη συνέχεια θα αποτελέσουν το «μαστίγιο» για ακόμα μεγαλύτερη επίθεση στα εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Δεν μπορείς να πεις... Εχουν τον τρόπο τους εκεί στην κυβέρνηση, γι' αυτό το κεφάλαιο τρίβει τα χέρια του.

Αλλος στόχος

 

Με αφορμή τη δολοφονία του γνωστού δικηγόρου στο κέντρο της Αθήνας, ξεκίνησε ένα γαϊτανάκι αντεγκλήσεων ανάμεσα στην κυβέρνηση και τη ΝΔ, για το κατά πόσο τα μέτρα αστυνόμευσης και «πάταξης της εγκληματικότητας» είναι επαρκή. Από τα πιο ...γλαφυρά που ακούστηκαν, είναι ότι η παραβατικότητα και το μικροέγκλημα, όσο συσσωρεύονται, μετατρέπονται σε οργανωμένο έγκλημα και απειλούν το αίσθημα της «ασφάλειας», που είναι «πυλώνας» της δημοκρατίας. Με άλλα λόγια, πιάστε τους τσαντάκηδες και τους «ταραξίες», ενισχύστε την αστυνόμευση και την καταστολή, ώστε με αυτόν τον τρόπο να χτυπηθεί το οργανωμένο έγκλημα! Δεν είναι τυχαία αυτή η «ανάλυση». Το λεγόμενο «οργανωμένο έγκλημα» αναπτύσσεται στο έδαφος ισχυρών οικονομικών συμφερόντων και επιχειρηματικών ανταγωνισμών, έχει δεσμούς και προσβάσεις στην Αστυνομία και στον κρατικό μηχανισμό, καταγράφει τζίρους δισεκατομμυρίων από τις δραστηριότητές του, οι οποίες, σε πολλές περιπτώσεις, ξεπερνούν τα σύνορα της χώρας. Στις παρυφές αυτού του οργανωμένου εγκλήματος αναπτύσσονται το μικροέγκλημα και η παραβατικότητα και όχι το αντίστροφο, όπως το παρουσιάζει η συζήτηση, που άλλο στόχο υπηρετεί: Τη διαμόρφωση κλίματος, ώστε ευκολότερα να «χωνευτούν» από το λαό νέα μέτρα καταστολής και περιστολής των δικαιωμάτων του, που με κάθε αφορμή θέλουν να προωθήσουν.

Ριζοσπάστης