1.
«Οι τράπεζες σώθηκαν σε βάρος των φορολογούμενων και με λάθος τρόπο»
δήλωσε ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ στην Επιτροπή
Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων της Ευρωβουλής. Φεύγοντας από τις
Βρυξέλλες, αποφάσισε να πει την αλήθεια, για να επιβεβαιώσει, ο
σαλτιμπάγκος που ζούσε από τη λάσπη των τραπεζιτών, ότι ακόμα και τώρα
μπορεί να μας ξαφνιάζει. Διότι η αλαζονεία των τεχνικών της εξουσίας δεν
έχει όριο. Ο «καθωσπρέπει Ευρωπαίος», μες στον κυνισμό, την προσποίηση
και την επιθετικότητα, γέννημα θρέμμα μιας «κατώτερης δειλίας»,
αρέσκεται στο να μεγεθύνει τη φιλοδοξία του, αδιαφορώντας για ό,τι
συμβαίνει δίπλα του. Προτεστάντης, αθώος μες στην αμαρτία του, βγάζει
ό,τι μπορεί από εμάς και ταυτόχρονα μας διασύρει.
2.
Αν οφείλουμε κάτι στον εαυτό μας, είναι να ξετινάξουμε τις κυβερνήσεις
που μας έσπρωξαν με βίαιο τρόπο στην επιτροπεία των Ευρωπαίων. Η
συγκατάβαση μας κόστισε, όπως και η αδυναμία μας να συγκεντρωθούμε στη
λύση του προβλήματος. Χωρίς στρατηγική, αφεθήκαμε στο τυχαίο,
υποτασσόμενοι στη δύναμη της Ευρώπης.
3.
Ο εθισμός της ευρωπαϊκής άρχουσας τάξης στην ανθρώπινη εκμετάλλευση,
την τοκογλυφία, έχει βαθιές ρίζες και πολλούς θιασώτες. Μέχρι και ο
Βολταίρος είχε κολλήσει το πάθος και υπήρξε μεγάλος τοκογλύφος,
περήφανος που δεν του ξέφευγε κανένας οφειλέτης. Διάλεγε να βάλει στο
χέρι συνήθως ιππότες, τους οποίους απειλούσε πως, αν δεν πλήρωναν, θα
τους διέσυρε στην καλή κοινωνία. Η τοκογλυφία είναι το σήμα κατατεθέν
της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
4.
Τι μπορείς να κάνεις εγκλωβισμένος στα γρανάζια της μηχανής που όλες οι
κυβερνήσεις μας την παρουσίασαν σαν παράδεισο, τη μέγγενη της οποίας
πρέπει να υπομείνουμε για να σωθούμε; Το δεχτήκαμε. Δυστυχώς σαν μια
τιμωρία άνωθεν, για εγκλήματα που μόνο ...ο ύψιστος παγιδοφόρος
γνωρίζει! Το μόνο αθώο αμάρτημα που μπορώ να μας χρεώσω είναι οι μεγάλες
μας επιδόσεις σε αυταπάτες και ψευδαισθήσεις.
5.
Η Επιτροπεία είναι η χαριτωμένη εξαδέλφη του Mνημονίου. Πώς ζηλεύω
αυτές τις μεταμορφώσεις: Δουλεία, εργασία και απασχόληση! Οι πλούσιοι
είναι καθ' ολοκληρίαν απατεώνες. Θέλουν κέρδος και την ησυχία τους.
Πιστεύουν ότι τα έχουν καταφέρει και ότι ο βίος τους θα συνεχίζεται
απρόσκοπτα μέχρι το τέλος ...αν πεθάνουν! Επιμένουν ωστόσο να
παραβλέπουν πως οι λογαριασμοί τους με τον κόσμο παραμένουν πάντα
ανοιχτοί.
6.
Επανέρχομαι στην έμμονη ιδέα μου για το ΠΑΜΕ, από την οποία αρνούμαι να
απαλλαγώ. Μέσα στο κίνημα όλοι, κρατικοί συνδικαλιστές και το κακό
συναπάντημα, μάταια αναζητούν τρόπο να χειραγωγήσουν τους εργάτες. Τα
μέλη του ΠΑΜΕ απλώθηκαν στον κόσμο. Κάθε πράξη τους σβήνει τη σκηνοθεσία
της καθημερινότητας, που μας καθιστά απρόσωπα πιόνια στα έργα της. Με
αυτό το πλεονέκτημα της ελευθερίας, μπορούμε καταρχάς να σκύψουμε μέσα
μας, στον εαυτό μας, που φροντίζουν να θάβουν από το πρωί έως τα βάθη
της νύχτας, με τα σκουπίδια που μας πετάνε, οι τεχνικοί της εξουσίας.
7.
Με εντυπωσιάζει η βουλιμία των αστικών κομμάτων που αγγίζει τα όρια της
μόνιμης ψύχωσης, χωρίς παραλλαγές, για την εξουσία. Ενώ κυριαρχούν στην
περιπέτεια της εκμετάλλευσης, υποφέρουν εκδηλώνοντας όλη την ψυχική
τους ένδεια για όλο και περισσότερα, ενώ όσοι συμμετέχουν στην κυβέρνηση
καρφώνουν ο ένας τον άλλο με κάθε ευκαιρία. Σε αυτήν τη μία και
μοναδική ζωή μας, της οποίας το πέρασμα είναι τόσο σύντομο, ποτέ δεν
ξεχνώ το ποίημα του Σαλβατόρε Κουαζίμοντο: «Καθένας μένει μόνος στο
κέντρο της Γης διαπερασμένος από μια αχτίδα ήλιου, μα σκοτεινιάζει τόσο
γρήγορα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου