Ξανά: Τον Πίτερ Νόρμαν τον ξέρετε, φασίστες; – του Γεράσιμου Χολέβα
«Τον Πίτερ Νόρμαν τον ξέρετε, φασίστες;»
Αφορμή τότε ήταν το ξεσάλωμα των χρυσαυγιτών, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για την πρόκριση της Βούλας Παπαχρήστου στον τελικό του τριπλούν, στους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Βραζιλία στο Ρίο ντε Τζανέιρο:
Χρήστος Παππάς:«Στον τελικό η Παπαχρήστου. Πιείτε ξυδάκι αντιφάδες του «δημοκρατικού» τόξου και σταλινομα@άκες».
Παναγιώτης Ηλιόπουλος:«Μπράβο ρε Βουλάρα! Κάνεις περήφανους όλους τους Έλληνες και κερνάς πόνο τα ανθελληνικά ελληνόφωνα σκουπίδια.περαστικά σας ζώα!».
Για την ιστορία να θυμίσουμε ότι τότε η Βούλα Παπαχρήστου δεν πήρε μετάλλιο. Το θέμα μας, έτσι κι αλλιώς, δεν ήταν να ασχοληθούμε με τις αθλητικές επιδόσεις της Παπαχρήστου, αλλά να μιλήσουμε για «μετάλλια».
Ξαναγράφουμε για τον Νόρμαν, αυτή τη φορά, με αφορμή την αναγνώριση της προσφοράς του, με 50 χρόνια καθυστέρηση (!), από την Ολυμπιακή Επιτροπή της Αυστραλίας.
«Πρόκειται όντως για μία καθυστερημένη αναγνώριση. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού. Ωστόσο, ο σεβασμός για τον Πίτερ και τις δράσεις του, εξακολουθεί και σήμερα να είναι τεράστιος. Πίστευε στα ανθρώπινα δικαιώματα, καθ΄ όλη την διάρκεια της ζωής του», δήλωσε στην τελετή ο πρόεδρος της Ολυμπιακής Επιτροπής της Αυστραλίας, Τζον Κοατς.
Ποιος ήταν ο Πίτερ Νόρμαν;
Αντιγράφουμε όσα είχαμε γράψει τον Αύγουστο του 2016 για την ιστορία του Πίτερ Νόρμαν (περισσότερα και αναλυτικότερα στοιχεία μπορεί να βρει κανείς, μεταξύ άλλων, εδώ [aenaikinisi.wordpress.com] κι εδώ [mixanitouxronou.gr]):
1968. Oλυμπιακοί Αγώνες στο Μεξικό. Το χρυσό μετάλλιο στα 200 μέτρα το κερδίζει ο Αφροαμερικανός Τόμι Σμιθ. Δεύτερος ο Αυστραλός Πίτερ Νόρμαν και τρίτος ο Αφροαμερικανός Τζον Κάρλος. Η φωτογραφία από την απονομή των μεταλλίων είναι γνωστή μέχρι σήμερα. Οι δύο Αφροαμερικανοί αθλητές σήκωσαν τις γροθιές τους φορώντας, μαύρα γάντια (κίνηση των «Μαύρων Πανθήρων»). Μια κίνηση συμβολική, για την καταδίκη του ρατσισμού και την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στις ΗΠΑ πριν λίγους μήνες είχε δολοφονηθεί ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
Οι δύο Αφροαμερικανοί αποβλήθηκαν από το Ολυμπιακό Χωριό και στη συνέχεια τους αφαιρέθηκαν τα μετάλλια, απαγορεύοντας τους τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η κίνηση τους έμεινε στην Ιστορία ως πράξης αντίστασης στον ρατσισμό. Λιγότερο γνωστό είναι πως στην πράξη αντίστασης συμμετείχε και ο Αυστραλός αθλητής, ο Πίτερ Νόρμαν. Γνώριζε τι θα κάνουν οι Αμερικανοί αθλητές και ήταν αποφασισμένος να δηλώσει την αλληλεγγύη του, φορώντας – όπως και οι άλλοι δύο –κονκάρδα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, κατά τη διάρκεια της απονομής.
Ο Νόρμαν τιμωρήθηκε για την πράξη του. Όχι μόνο αποκλείστηκε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου (1972), παρόλο που είχε κερδίσει την πρόκριση, αλλά περιθωριοποιήθηκε κοινωνικά από την επίσημη πολιτεία της Αυστραλίας, για πολλά χρόνια.
Στην ουσία τον καλούσαν να καταδικάσει την πράξη του, ακόμα και με εκβιασμούς. Θα μπορούσε, αν καταδίκαζε, να έχει μια δουλειά στην αυστραλιανή Ολυμπιακή Επιτροπή…
Δεν αρνήθηκε ποτέ την πράξη του και την υπερασπίστηκε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Έξι χρόνια μετά το θάνατο του (πέθανε το 2006 και οι δύο Αφροαμερικάνοί συναθλητές του σήκωσαν το φέρετρο του) το αυστραλιανό κοινοβούλιο ζήτησε συγγνώμη από τον Νόρμαν…
Το «μετάλλιο» του Νόρμαν
Αυτές τις μέρες ήρθε η σειρά της Ολυμπιακής Επιτροπής της Αυστραλίας, όπως αναφέραμε και παραπάνω.Το καθυστερημένο «μετάλλιο» της Ολυμπιακής Επιτροπής της χώρας του, 50 ολόκληρα χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Μεξικό, μπορεί να έχει μια συμβολική σημασία, μπορεί απλά να είναι και μια κίνηση αποκατάστασης της ίδιας της Επιτροπής στα ζητήματα (στοιχειωδών) ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η ουσία είναι αλλού: Ο Νόρμαν υπερασπίστηκε την πράξη μέχρι την τελευταία του πνοή. Το «μετάλλιο» που πήρε ο Νόρμαν στη ζωή δεν αξιολογείται με τελετές και συγγνώμες.
Ένα «μετάλλιο» το οποίο, όπως είχαμε γράψει και τον Αύγουστο του 2016 και το επαναλαμβάνουμε με κάθε τρόπο, οι φασίστες της Χρυσής Αυγής – όπως και όλοι φασίστες στον κόσμο – δεν πρόκειται να το καταλάβουν ποτέ.
Γιατί; Γιατί είναι φασίστες.
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου