Βρες τις διαφορές

Η δικομματική κοκορομαχία που στήθηκε τις προηγούμενες μέρες μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, με τις ομιλίες του Αλ. Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη και του Κυρ. Μητσοτάκη στο συνέδριο της ΝΔ, δείχνει όσα πρόκειται να ακολουθήσουν το επόμενο διάστημα, προκειμένου να στηθούν νέες παγίδες εγκλωβισμού του λαού.

Κυρίως επιβεβαιώνει ότι όσο κι αν προσπαθούν, όσο υψηλούς τόνους και κάλπικα διλήμματα κι αν επιστρατεύσουν, οι ομοιότητές τους δεν κρύβονται: Η προσήλωση στο μνημονιακό πλαίσιο και στην ανάπτυξη για τους επιχειρηματικούς ομίλους, η «αναβάθμιση» της αστικής τάξης μέσα από τους μεγαλύτερους ρόλους στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, οι ανέξοδες υποσχέσεις για ψίχουλα στο λαό είναι κοινός τους τόπος.


Έτσι, στην ομιλία του στη Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός επιχείρησε να «ξεπλύνει» ξεδιάντροπα τον επικίνδυνο αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό που υπηρετεί η κυβέρνηση στα Βαλκάνια και ευρύτερα, και με τη συμφωνία των Πρεσπών, παρουσιάζοντάς τον τάχα ως «εγγύηση» δημοκρατίας, ειρήνης, ακόμα και ως συνέχεια των αγωνιστικών παραδόσεων του λαού (!) που αντιτάχθηκε στους ιμπεριαλιστές, όπου εκείνος σήμερα υποκλίνεται.

Η βαθύτερη εμπλοκή σ' αυτόν το σχεδιασμό, που ανάβει το φιτίλι του εθνικισμού, των αλληλοτροφοδοτούμενων αλυτρωτισμών, του «διαίρει και βασίλευε», που έχουν πληρώσει ξανά και ξανά οι λαοί της περιοχής, δεν μπορεί να είναι απάντηση στην ακροδεξιά και το φασισμό. Και είναι πρόκληση να παρουσιάζει η κυβέρνηση τη σημαία των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ ως «σημαία» του λαϊκού πατριωτισμού.

Από την πλευρά του, ο αρχηγός της ΝΔ πήρε την «πάσα» για να ψαρέψει στα θολά νερά του εθνικισμού, χωρίς να λέει βέβαια κουβέντα για τα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Ουσιαστικά προβάλλεται ως καλύτερος και ικανότερος στην πολιτική «αναβάθμισης» της αστικής τάξης, που βάζει το λαό σε μεγάλους κινδύνους, και την ίδια στιγμή δέχεται «εισηγήσεις» από προσκείμενες στο κόμμα του εφημερίδες να παζαρέψει περισσότερα «ανταλλάγματα» για το ελληνικό κεφάλαιο, σε μια «επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας»...

Αντίστοιχο είναι το άθλιο δικομματικό παιχνίδι και σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη για λογαριασμό του κεφαλαίου, με τις ομιλίες των δύο να είναι γραμμένες «απ' το ίδιο χέρι», αυτό των επιχειρηματικών ομίλων και των συμφερόντων τους.

Αυτούς «απελευθερώνει» ακόμα περισσότερο, όπως είπε ο πρωθυπουργός, η πολιτική της κυβέρνησης, μονιμοποιώντας τα εκατοντάδες αντιλαϊκά μέτρα των τριών μνημονίων και φορτώνοντας νέα για πολλές δεκαετίες. Αλλά δίνοντάς τους και επιπλέον «αντίμετρα», όπως η παραπέρα μείωση στη φορολογία των κερδών τους, το «δωράκι» στις ασφαλιστικές εισφορές της εργοδοσίας για τους νέους εργαζόμενους κ.ά. Τα ίδια έταξε και ο πρόεδρος της ΝΔ μιλώντας για «έκρηξη επενδύσεων, με λιγότερη φορολογία και εισφορές» για το κεφάλαιο.

Γι' αυτό και σα δυο σταγόνες νερό μοιάζουν και οι «υποσχέσεις» τους για τα ψίχουλα που θα μοιράσουν στο λαό, μαλώνοντας για το ποιος εμπνεύστηκε πρώτος τα επιδόματα πτωχοκομείου, όπως το «κοινωνικό επίδομα αλληλεγγύης», και ποιος μπορεί να διαχειριστεί πιο αποτελεσματικά τη φτώχεια που θα μεγαλώνει μαζί με την αντιλαϊκή πολιτική.

Όλο και περισσότερο επιβεβαιώνεται ότι τα «δύο σχέδια» και οι «δύο στρατηγικές» των ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ, οι οποίες υποτίθεται θα συγκρουστούν το επόμενο διάστημα, είναι... το εξής ένα: Το σχέδιο του κεφαλαίου και της αστικής τάξης.

Με αυτό το σχέδιο πρέπει να συγκρουστεί ο λαός, προτάσσοντας το δικό του για την ανάκτηση όλων των απωλειών, την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του, την απεμπλοκή από τα επικίνδυνα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Με δυνατό ΚΚΕ για να κάνει ο ίδιος τη διαφορά, αντί να ψάχνει τις «διαφορές» των κομμάτων του κεφαλαίου.

Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τρίτης 18 Δεκέμβρη 2018.

902gr