Η παρέμβαση του Αντ. Αντανασιώτη
MotionTeam
|
Ο Αντ. Αντανασιώτης
|
Το
αρχικό ερώτημα που δικαιολογημένα τίθεται από τον νομικό κόσμο, από τους
ανθρώπους που την παρακολουθούν και ενδιαφέρονται για την εξέλιξή της
και πρώτ' απ' όλα φυσικά από τα ίδια τα θύματα και τις οικογένειές τους,
που περιμένουν τη δικαίωσή τους, είναι γιατί καθυστέρησε τόσο πολύ αυτή
η δίκη, ποιος έχει την ευθύνη γι' αυτό.
Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι πρόκειται για μια πολυπρόσωπη δίκη, με 69 κατηγορούμενους, δεκάδες δικηγόρους, εκατοντάδες μάρτυρες, για μιαν ογκώδη δικογραφία με χιλιάδες έγγραφα, που αφορούν όχι μόνο τις τρεις κύριες υποθέσεις που εκδικάζονται, δηλαδή τη δολοφονία Φύσσα στο Κερατσίνι, τη δολοφονική ενέδρα στους κομμουνιστές και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και τη δολοφονική επίθεση στους Αιγύπτιους αλιεργάτες στο Πέραμα, αλλά και δεκάδες άλλες υποθέσεις που συσχετίζονται και αφορούν εγκληματικές επιθέσεις της Χρυσής Αυγής σε όλη την Ελλάδα.
Ωστόσο, η εξέλιξή της θα ήταν σίγουρα διαφορετική, αν η κυβέρνηση είχε πάρει από την αρχή τα αναγκαία μέτρα για την επιτάχυνσή της, όπως η αποκλειστική απασχόληση των μελών του δικαστηρίου και η διεξαγωγή της στο Εφετείο της Αθήνας, όπως είχαμε επανειλημμένως ζητήσει και ως Πολιτική Αγωγή, μέτρα τα οποία ήταν όχι μόνο αναγκαία, αλλά και εφικτά, όπως αποδείχτηκε. Η κυβέρνηση λοιπόν έχει τη βασική ευθύνη για την καθυστέρησή της.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με τον νέο Ποινικό Κώδικα που ψήφισε το περασμένο καλοκαίρι και διατήρησε η ΝΔ, μείωσε τα όρια των ποινών για το αδίκημα της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης σε 5 έως 15 έτη (από 10 έως 20 που ίσχυε), ενώ μόνο ύστερα από την κατακραυγή που υπήρξε δεν τα μείωσε ακόμη περισσότερο, όπως αρχικά σχεδίαζε, βοηθώντας έτσι αντικειμενικά την υπόδικη ηγεσία της να πέσει στα μαλακά.
Το
επόμενο ερώτημα, που εύλογα επίσης τίθεται, είναι τι έχει αναδειχτεί
μέχρι σήμερα, μέσα από όλη αυτήν την πολύχρονη ακροαματική διαδικασία
της συγκεκριμένης δίκης.
Τόσο από τους δεκάδες μάρτυρες κατηγορίας που εξετάστηκαν όσο και τα χιλιάδες έγγραφα του κατηγορητηρίου και της Πολιτικής Αγωγής που αναγνώστηκαν (και όταν λέμε έγγραφα εννοούμε και φωτογραφίες, βίντεο, ηχητικά κ.λπ.), αλλά και τις ίδιες τις απολογίες των κατηγορουμένων, αναδείχτηκαν - με τρόπο που δεν νομίζουμε ότι αμφισβητείται - δύο βασικά πράγματα, τα οποία βέβαια ήταν αρκετά γνωστά και πριν ξεκινήσει η δίκη:
Το πρώτο, είναι η ναζιστική ιδεολογία της Χρυσής Αυγής, ως κίνητρο της εγκληματικής δράσης της: Eίναι τεράστιο και συχνά ανατριχιαστικό το υλικό με τα άρθρα και τις δηλώσεις τους, που εξυμνούν τον Χίτλερ, το ναζιστικό καθεστώς και τις θηριωδίες του στο όνομα της ανωτερότητας της αρίας φυλής, οι φωτογραφίες με τις σβάστικες, τα SS και τα άλλα αποκρουστικά ναζιστικά σύμβολα. Είναι αυτή η ιδεολογία που οπλίζει το χέρι των χρυσαυγιτών να επιτίθενται με μίσος και να δολοφονούν μετανάστες, αντιφασίστες, πρωτοπόρους συνδικαλιστές, κομμουνιστές.
Το δεύτερο, είναι ο ίδιος ο εγκληματικός χαρακτήρας της, που είναι αλληλένδετος με τη ναζιστική ιδεολογία της. Κι εδώ το υλικό που αποκαλύφθηκε είναι συντριπτικό: Πλήθος από φωτογραφίες και βίντεο, με τα τάγματα εφόδου που δρουν οργανωμένα, ηχητικές συνομιλίες και μηνύματα με εντολές κ.λπ.
Μέσα από το ίδιο αποδεικτικό υλικό, αναδείχτηκε ξεκάθαρα και η ευθύνη της ηγεσίας της, το γεγονός δηλαδή ότι οι εγκληματικές ενέργειες της Χρυσής Αυγής δεν είναι κάποια μεμονωμένα τυχαία περιστατικά, αλλά συνιστούν οργανωμένες επιθέσεις από τα τάγματα εφόδου της, που δρουν όχι αυθόρμητα αλλά κατόπιν εντολών - οδηγιών, ενημέρωσης και έγκρισης της ηγεσίας της, διαμέσου της ιεραρχικής πυραμίδας: Πυρηνάρχης τοπικής οργάνωσης - περιφερειάρχης βουλευτής - αρχηγός, είτε αυτές αφορούν συγκεκριμένους στόχους είτε θέτουν ένα ευρύτερο πλαίσιο στόχων: Μετανάστες, αντιφασίστες, συνδικαλιστές, κομμουνιστές και γενικά ιδεολογικούς αντιπάλους. Αλλωστε, η Χρυσή Αυγή είναι μια γνήσια ναζιστική οργάνωση, που ως τέτοια έχει στο DNA της, όπως έχει αποδειχτεί και ιστορικά, την οργανωμένη και μαζική εγκληματική δράση, για την οποία προϋπόθεση είναι η τυφλή υπακοή στον αρχηγό, μέσω της απαρέγκλιτης ιεραρχίας. Επομένως, κάθε άλλη εκδοχή για επιμέρους μόνο ευθύνες κατώτερων ή μεσαίων στελεχών της, χωρίς να περιλαμβάνει αυτήν της ηγεσίας της, προέκυψε ότι δεν έχει καμία απολύτως βάση.
Αποκαλύφθηκαν επίσης - σε σημαντικό βαθμό - και οι σχέσεις της Χρυσής Αυγής με τμήματα του κρατικού μηχανισμού και της εργοδοσίας (για παράδειγμα ο ανεκτικός έως προκλητικός ρόλος αστυνομικών στη δολοφονία Φύσσα ή η συμπόρευση της Χρυσής Αυγής με τους εργολάβους και τους εφοπλιστές στη Ζώνη του Περάματος για το χτύπημα του ταξικού σωματείου και του ΠΑΜΕ).
Τέλος, από το περιεχόμενο των απολογιών τους, πέρα από τα σοβαρά κενά, τα χονδροειδή ψέματα, τις κραυγαλέες αντιφάσεις και τις παιδαριώδεις δικαιολογίες τους, που συχνά προκάλεσαν την αντίδραση του δικαστηρίου για την υποτίμηση της νοημοσύνης του, αναδείχτηκαν και η θρασυδειλία, η αντιστροφή της πραγματικότητας, ο χυδαίος αντικομμουνισμός, χαρακτηριστικά που αντανακλούν τη συνολική εικόνα της συνείδησης των ναζιστών - εγκληματιών χρυσαυγιτών.
Ολα τα παραπάνω στοιχεία που προέκυψαν, καταγράφηκαν και δημοσιοποιήθηκαν. Κανένας πλέον, μετά και από αυτήν τη δίκη, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά της, δεν μπορεί να ισχυριστεί βάσιμα ότι δεν ξέρει τι πραγματικά σημαίνει Χρυσή Αυγή.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,
Δεν έχουμε την αυταπάτη ότι η Χρυσή Αυγή αντιμετωπίζεται στις αίθουσες των δικαστηρίων, χωρίς φυσικά να υποτιμάμε και αυτήν την πλευρά, γι' αυτό άλλωστε δίνουμε τη μάχη μας ως Πολιτική Αγωγή στη συγκεκριμένη δίκη.
Πιστεύουμε ότι η καλύτερη απάντηση στη Χρυσή Αυγή και γενικότερα στο φασισμό στη χώρα μας μπορεί να δοθεί πολιτικά, από τους ίδιους τους εργαζόμενους και τη νεολαία, με την απομόνωσή της παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς και μόρφωσης, σε κάθε γειτονιά. Με τη μαζική καταδίκη της και, παράλληλα, την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ.
Η ήττα της στις τελευταίες εκλογές είναι βέβαια θετικό γεγονός, αλλά δεν πρέπει να μας δημιουργήσει κανέναν εφησυχασμό. Γιατί γνωρίζουμε ότι το σύστημα που υπηρετούν οι φασίστες, πότε τους αμολάει και πότε τους μαζεύει, ανάλογα με τους σχεδιασμούς του. Γιατί έχουμε επίγνωση ότι ο αντικομμουνισμός, η καταστολή, οι πόλεμοι, αλλά και η φτώχεια και η προσφυγιά που φουντώνουν, είναι τα καλύτερα λιπάσματα για να αναπτύσσεται και ο φασισμός.
Γι' αυτό και ο πιο αποτελεσματικός αγώνας είναι, πάνω απ' όλα, αυτός για την ανατροπή του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, που γεννάει και τρέφει τέτοια εκτρώματα.
Γιατί, όπως έλεγε και ο Μπρεχτ, «ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί, παρά μονάχα ως καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, ως ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός». Και πράγματι, τόσο ιστορικά όσο και σήμερα, ο φασισμός αποτέλεσε και αποτελεί επιλογή της κυρίαρχης αστικής τάξης, αφενός ως εναλλακτική λύση όταν άλλα διαχειριστικά και κυρίως σοσιαλδημοκρατικά σχήματα αποτυγχάνουν, αφετέρου ως σιδερένια γροθιά απέναντι στο εργατικό κίνημα και την πρωτοπορία του, τους κομμουνιστές. Αντικειμενικά, λοιπόν, η πάλη κατά του φασισμού συνδέεται αναπόσπαστα με την πάλη για μια διαφορετική κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Ριζοσπάστης Σάββατο 30 Νοέμβρη 2019 - Κυριακή 1 Δεκέμβρη 2019
Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι πρόκειται για μια πολυπρόσωπη δίκη, με 69 κατηγορούμενους, δεκάδες δικηγόρους, εκατοντάδες μάρτυρες, για μιαν ογκώδη δικογραφία με χιλιάδες έγγραφα, που αφορούν όχι μόνο τις τρεις κύριες υποθέσεις που εκδικάζονται, δηλαδή τη δολοφονία Φύσσα στο Κερατσίνι, τη δολοφονική ενέδρα στους κομμουνιστές και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και τη δολοφονική επίθεση στους Αιγύπτιους αλιεργάτες στο Πέραμα, αλλά και δεκάδες άλλες υποθέσεις που συσχετίζονται και αφορούν εγκληματικές επιθέσεις της Χρυσής Αυγής σε όλη την Ελλάδα.
Ωστόσο, η εξέλιξή της θα ήταν σίγουρα διαφορετική, αν η κυβέρνηση είχε πάρει από την αρχή τα αναγκαία μέτρα για την επιτάχυνσή της, όπως η αποκλειστική απασχόληση των μελών του δικαστηρίου και η διεξαγωγή της στο Εφετείο της Αθήνας, όπως είχαμε επανειλημμένως ζητήσει και ως Πολιτική Αγωγή, μέτρα τα οποία ήταν όχι μόνο αναγκαία, αλλά και εφικτά, όπως αποδείχτηκε. Η κυβέρνηση λοιπόν έχει τη βασική ευθύνη για την καθυστέρησή της.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με τον νέο Ποινικό Κώδικα που ψήφισε το περασμένο καλοκαίρι και διατήρησε η ΝΔ, μείωσε τα όρια των ποινών για το αδίκημα της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης σε 5 έως 15 έτη (από 10 έως 20 που ίσχυε), ενώ μόνο ύστερα από την κατακραυγή που υπήρξε δεν τα μείωσε ακόμη περισσότερο, όπως αρχικά σχεδίαζε, βοηθώντας έτσι αντικειμενικά την υπόδικη ηγεσία της να πέσει στα μαλακά.
Τι ανέδειξε η δίκη της Χρυσής Αυγής;
Τόσο από τους δεκάδες μάρτυρες κατηγορίας που εξετάστηκαν όσο και τα χιλιάδες έγγραφα του κατηγορητηρίου και της Πολιτικής Αγωγής που αναγνώστηκαν (και όταν λέμε έγγραφα εννοούμε και φωτογραφίες, βίντεο, ηχητικά κ.λπ.), αλλά και τις ίδιες τις απολογίες των κατηγορουμένων, αναδείχτηκαν - με τρόπο που δεν νομίζουμε ότι αμφισβητείται - δύο βασικά πράγματα, τα οποία βέβαια ήταν αρκετά γνωστά και πριν ξεκινήσει η δίκη:
Το πρώτο, είναι η ναζιστική ιδεολογία της Χρυσής Αυγής, ως κίνητρο της εγκληματικής δράσης της: Eίναι τεράστιο και συχνά ανατριχιαστικό το υλικό με τα άρθρα και τις δηλώσεις τους, που εξυμνούν τον Χίτλερ, το ναζιστικό καθεστώς και τις θηριωδίες του στο όνομα της ανωτερότητας της αρίας φυλής, οι φωτογραφίες με τις σβάστικες, τα SS και τα άλλα αποκρουστικά ναζιστικά σύμβολα. Είναι αυτή η ιδεολογία που οπλίζει το χέρι των χρυσαυγιτών να επιτίθενται με μίσος και να δολοφονούν μετανάστες, αντιφασίστες, πρωτοπόρους συνδικαλιστές, κομμουνιστές.
Το δεύτερο, είναι ο ίδιος ο εγκληματικός χαρακτήρας της, που είναι αλληλένδετος με τη ναζιστική ιδεολογία της. Κι εδώ το υλικό που αποκαλύφθηκε είναι συντριπτικό: Πλήθος από φωτογραφίες και βίντεο, με τα τάγματα εφόδου που δρουν οργανωμένα, ηχητικές συνομιλίες και μηνύματα με εντολές κ.λπ.
Μέσα από το ίδιο αποδεικτικό υλικό, αναδείχτηκε ξεκάθαρα και η ευθύνη της ηγεσίας της, το γεγονός δηλαδή ότι οι εγκληματικές ενέργειες της Χρυσής Αυγής δεν είναι κάποια μεμονωμένα τυχαία περιστατικά, αλλά συνιστούν οργανωμένες επιθέσεις από τα τάγματα εφόδου της, που δρουν όχι αυθόρμητα αλλά κατόπιν εντολών - οδηγιών, ενημέρωσης και έγκρισης της ηγεσίας της, διαμέσου της ιεραρχικής πυραμίδας: Πυρηνάρχης τοπικής οργάνωσης - περιφερειάρχης βουλευτής - αρχηγός, είτε αυτές αφορούν συγκεκριμένους στόχους είτε θέτουν ένα ευρύτερο πλαίσιο στόχων: Μετανάστες, αντιφασίστες, συνδικαλιστές, κομμουνιστές και γενικά ιδεολογικούς αντιπάλους. Αλλωστε, η Χρυσή Αυγή είναι μια γνήσια ναζιστική οργάνωση, που ως τέτοια έχει στο DNA της, όπως έχει αποδειχτεί και ιστορικά, την οργανωμένη και μαζική εγκληματική δράση, για την οποία προϋπόθεση είναι η τυφλή υπακοή στον αρχηγό, μέσω της απαρέγκλιτης ιεραρχίας. Επομένως, κάθε άλλη εκδοχή για επιμέρους μόνο ευθύνες κατώτερων ή μεσαίων στελεχών της, χωρίς να περιλαμβάνει αυτήν της ηγεσίας της, προέκυψε ότι δεν έχει καμία απολύτως βάση.
Αποκαλύφθηκαν επίσης - σε σημαντικό βαθμό - και οι σχέσεις της Χρυσής Αυγής με τμήματα του κρατικού μηχανισμού και της εργοδοσίας (για παράδειγμα ο ανεκτικός έως προκλητικός ρόλος αστυνομικών στη δολοφονία Φύσσα ή η συμπόρευση της Χρυσής Αυγής με τους εργολάβους και τους εφοπλιστές στη Ζώνη του Περάματος για το χτύπημα του ταξικού σωματείου και του ΠΑΜΕ).
Τέλος, από το περιεχόμενο των απολογιών τους, πέρα από τα σοβαρά κενά, τα χονδροειδή ψέματα, τις κραυγαλέες αντιφάσεις και τις παιδαριώδεις δικαιολογίες τους, που συχνά προκάλεσαν την αντίδραση του δικαστηρίου για την υποτίμηση της νοημοσύνης του, αναδείχτηκαν και η θρασυδειλία, η αντιστροφή της πραγματικότητας, ο χυδαίος αντικομμουνισμός, χαρακτηριστικά που αντανακλούν τη συνολική εικόνα της συνείδησης των ναζιστών - εγκληματιών χρυσαυγιτών.
Ολα τα παραπάνω στοιχεία που προέκυψαν, καταγράφηκαν και δημοσιοποιήθηκαν. Κανένας πλέον, μετά και από αυτήν τη δίκη, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά της, δεν μπορεί να ισχυριστεί βάσιμα ότι δεν ξέρει τι πραγματικά σημαίνει Χρυσή Αυγή.
Δεν επιτρέπεται κανένας εφησυχασμός
Δεν έχουμε την αυταπάτη ότι η Χρυσή Αυγή αντιμετωπίζεται στις αίθουσες των δικαστηρίων, χωρίς φυσικά να υποτιμάμε και αυτήν την πλευρά, γι' αυτό άλλωστε δίνουμε τη μάχη μας ως Πολιτική Αγωγή στη συγκεκριμένη δίκη.
Πιστεύουμε ότι η καλύτερη απάντηση στη Χρυσή Αυγή και γενικότερα στο φασισμό στη χώρα μας μπορεί να δοθεί πολιτικά, από τους ίδιους τους εργαζόμενους και τη νεολαία, με την απομόνωσή της παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς και μόρφωσης, σε κάθε γειτονιά. Με τη μαζική καταδίκη της και, παράλληλα, την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ.
Η ήττα της στις τελευταίες εκλογές είναι βέβαια θετικό γεγονός, αλλά δεν πρέπει να μας δημιουργήσει κανέναν εφησυχασμό. Γιατί γνωρίζουμε ότι το σύστημα που υπηρετούν οι φασίστες, πότε τους αμολάει και πότε τους μαζεύει, ανάλογα με τους σχεδιασμούς του. Γιατί έχουμε επίγνωση ότι ο αντικομμουνισμός, η καταστολή, οι πόλεμοι, αλλά και η φτώχεια και η προσφυγιά που φουντώνουν, είναι τα καλύτερα λιπάσματα για να αναπτύσσεται και ο φασισμός.
Γι' αυτό και ο πιο αποτελεσματικός αγώνας είναι, πάνω απ' όλα, αυτός για την ανατροπή του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, που γεννάει και τρέφει τέτοια εκτρώματα.
Γιατί, όπως έλεγε και ο Μπρεχτ, «ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί, παρά μονάχα ως καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, ως ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός». Και πράγματι, τόσο ιστορικά όσο και σήμερα, ο φασισμός αποτέλεσε και αποτελεί επιλογή της κυρίαρχης αστικής τάξης, αφενός ως εναλλακτική λύση όταν άλλα διαχειριστικά και κυρίως σοσιαλδημοκρατικά σχήματα αποτυγχάνουν, αφετέρου ως σιδερένια γροθιά απέναντι στο εργατικό κίνημα και την πρωτοπορία του, τους κομμουνιστές. Αντικειμενικά, λοιπόν, η πάλη κατά του φασισμού συνδέεται αναπόσπαστα με την πάλη για μια διαφορετική κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Ριζοσπάστης Σάββατο 30 Νοέμβρη 2019 - Κυριακή 1 Δεκέμβρη 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου