02-02-2020
Δε χρειάζεται πολλή φαντασία για να δει κανείς
την εικόνα της παραδομένης αμαχητί στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς Ελλάδας
του εικοστού πρώτου αιώνα.
Κατιούσα
Κατιούσα
Η πιο επικίνδυνη κι απ’ την τεταμένη
κατάσταση στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο ήταν η συζήτηση στη
Βουλή για τον πολλαπλασιασμό των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα! Για να
είμαστε ακριβείς, δεν πρόκειται περί πολλαπλασιασμού, αλλά για ανέμισμα
της αστερόεσσας απ’ άκρου εις άκρο της χώρας, σε όποια στρατιωτική δομή
ως χτες αμιγώς ελληνική, αλλά και πέριξ αυτής κρίνουν οι φίλοι μας ότι
μπορεί άμα θέλουν να εγκατασταθούν.
Και λέω επικίνδυνη, γιατί μες στην αμηχανία τους αντί να ενημερώσουν τον ελληνικό λαό οι κύριοι Μητσοτάκης και Τσίπρας, σ’ ένα παιχνίδι αμήχανο και στημένο, απ’ αυτά που δεν καταδέχεται να πιάσει ούτε η μακρόβια τηλεοπτική εκπομπή δίκη της Δευτέρας, έπαιξαν μπάλα στις πλάτες μας. Γιατί, ως γνωστόν, στον εικοστό πρώτο αιώνα του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει, αλλά μπάλα πολλή, ακόμα και με κεφάλια ανθρώπων απ’ τη Συρία και την Παλαιστίνη ως την Τρίπολη και τ’ Αλγέρι.
Η εκφυλισμένη αστική τάξη και με τα δυο της πρόσημα, και αριστερό και δεξιό, ξόδεψε μια μέρα για να μπαλώσει το άθλιο ιστορικό της κοστούμι, αυτό που σε κάθε περίπτωση, δεκαετίες τώρα, μοιάζει τόσο πολύ μ’ αυτό που δήθεν απεχθάνεται. Δηλαδή, το συναινετικό βιασμό του γεωπολιτικού της σώματος που καταλήγει σε όρκους πίστης και γάμου με το βιαστή, που μετατρέπεται σε σύζυγο – νταβατζή, αλλά χωρίς ισλαμική μπούρκα…
Έτσι ο λαός διδάχτηκε πώς παίζεις μπάλα ευρωαμερικάνικου τύπου αλλά με επικοινωνιακά τερτίπια που μετατρέπουν σε οιονεί καρναβάλι την εξωτερική πολιτική, και σε θρίλερ χολιγουντιανού βεληνεκούς την ικανότητα να βαφτίζεται εκπαίδευση και αμυντική επάρκεια το γυάλισμα της συμμαχικής μπότας, με το πετσί και το σάλιο του ένστολου και μη ελληνικού λαού. Ενός λαού που πλήρωσε ακριβά τα καύσιμα της φρεγάτας «Νικηφόρος» για να βάλει γκολ το αεροπλανοφόρο «Ντε Γκολ», όχι στην περιοχή που αμφισβητεί κατοχυρώνοντάς την η ημισέληνος και τα ΝΑΤΟικά της γιαταγάνια, αλλά ως τη στροφή για το Σουέζ και τον Κόλπο του Ορμούζ.
Η αλήθεια είναι πάντως πως στη Βουλή ακούστηκαν τερατώδεις αλήθειες. Η χώρα απειλείται. Η χώρα πρέπει να προετοιμαστεί να δώσει τα παιδιά της στην κρεατομηχανή που βρυχάται, στην περιοχή των ενεργειακών κολοσσών και των αγωγών, που απλώνονται σα φίδια απ’ άκρη σ’ άκρη στη Μεσόγειο. Μανάδες και πατεράδες, αδέρφια και παιδιά, παππούδες και γιαγιάδες θα πρέπει να ‘ναι περήφανοι που σιγά σιγά, αλλά μπορεί και γρήγορα, να γεμίσει η χώρα από άλλες μπάλες, μικρές σαν του γκολφ ή του μπέιζμπολ, πεπονάτες σαν του αμερικανικού φούτμπολ, κοντολογίς να γίνει, όπως είπε κι ο υπουργός Άμυνας, ένα μεγαλύτερο τετραγωνάκι στη σκακιέρα των αμερικάνικων συμφερόντων. Για να προσθέσει ότι τέλειωσε η πολιτική της «λιανικής» και περάσαμε σ’ αυτήν της «χονδρικής», σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή μας σε σφαγές, που βαφτίζεται «αμυντική συμφωνία».
Δε χρειάζεται πολλή φαντασία για να δει κανείς την εικόνα της παραδομένης αμαχητί στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς Ελλάδας του εικοστού πρώτου αιώνα. Κατά παράφραση του αλήστου μνήμης χουντικού συνθήματος «κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο», θα έχουμε κάθε πόλη και βάση, κάθε χωριό και εντευκτήριο για Αμερικάνους και συμμάχους. Γύρω γύρω πολλαπλοί μικροί ιθαγενείς Εσκομπάρ, πρεζέμποροι, πόρνες που θα τρίβονται σε στύλους καταμεσήμερο κι άλλα τέτοια πολυπαιγμένα απ’ την Οκινάουα ως την Κολομβία. Είναι όμως καλοί οι Αμερικανοί μαζί μας. Με τον τρόπο τους το είπαν κι ο Κυριάκος κι ο Αλέξης. Οι βάσεις δε θα λέγονται Ντένβερ και Οχάιο, αλλά μπορεί, Ολυμπιακός Στεφανοβικείου, ΠΑΟΚ Αλεξανδρουπόλεως, ΠΑΟ Αράξου, ΑΕΚ Καστελίου και US Syros, όπου η Φραγκοσυριανή θα παίζεται από τζαζ μπαντ Νέας Ορλεάνης, σε φεστιβάλ, με χορηγούς καινοτόμους επιχειρηματίες, ματσωμένους από τις αγροτοκαλλιέργειες ψυχαγωγικής κάνναβης… Επαιξαν μπάλα. Και το «Ντε Γκολ» έβαλε γκολ. Κοινοβουλευτική Λοβοτομή – Κοινή Νοημοσύνη: Σημειώσατε 1!
Σημείωση: Το άρθρο της Λιάνας Κανέλλη αναδημοσιεύεται από τον Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου 1-2/02/2020
Και λέω επικίνδυνη, γιατί μες στην αμηχανία τους αντί να ενημερώσουν τον ελληνικό λαό οι κύριοι Μητσοτάκης και Τσίπρας, σ’ ένα παιχνίδι αμήχανο και στημένο, απ’ αυτά που δεν καταδέχεται να πιάσει ούτε η μακρόβια τηλεοπτική εκπομπή δίκη της Δευτέρας, έπαιξαν μπάλα στις πλάτες μας. Γιατί, ως γνωστόν, στον εικοστό πρώτο αιώνα του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει, αλλά μπάλα πολλή, ακόμα και με κεφάλια ανθρώπων απ’ τη Συρία και την Παλαιστίνη ως την Τρίπολη και τ’ Αλγέρι.
Η εκφυλισμένη αστική τάξη και με τα δυο της πρόσημα, και αριστερό και δεξιό, ξόδεψε μια μέρα για να μπαλώσει το άθλιο ιστορικό της κοστούμι, αυτό που σε κάθε περίπτωση, δεκαετίες τώρα, μοιάζει τόσο πολύ μ’ αυτό που δήθεν απεχθάνεται. Δηλαδή, το συναινετικό βιασμό του γεωπολιτικού της σώματος που καταλήγει σε όρκους πίστης και γάμου με το βιαστή, που μετατρέπεται σε σύζυγο – νταβατζή, αλλά χωρίς ισλαμική μπούρκα…
Έτσι ο λαός διδάχτηκε πώς παίζεις μπάλα ευρωαμερικάνικου τύπου αλλά με επικοινωνιακά τερτίπια που μετατρέπουν σε οιονεί καρναβάλι την εξωτερική πολιτική, και σε θρίλερ χολιγουντιανού βεληνεκούς την ικανότητα να βαφτίζεται εκπαίδευση και αμυντική επάρκεια το γυάλισμα της συμμαχικής μπότας, με το πετσί και το σάλιο του ένστολου και μη ελληνικού λαού. Ενός λαού που πλήρωσε ακριβά τα καύσιμα της φρεγάτας «Νικηφόρος» για να βάλει γκολ το αεροπλανοφόρο «Ντε Γκολ», όχι στην περιοχή που αμφισβητεί κατοχυρώνοντάς την η ημισέληνος και τα ΝΑΤΟικά της γιαταγάνια, αλλά ως τη στροφή για το Σουέζ και τον Κόλπο του Ορμούζ.
Η αλήθεια είναι πάντως πως στη Βουλή ακούστηκαν τερατώδεις αλήθειες. Η χώρα απειλείται. Η χώρα πρέπει να προετοιμαστεί να δώσει τα παιδιά της στην κρεατομηχανή που βρυχάται, στην περιοχή των ενεργειακών κολοσσών και των αγωγών, που απλώνονται σα φίδια απ’ άκρη σ’ άκρη στη Μεσόγειο. Μανάδες και πατεράδες, αδέρφια και παιδιά, παππούδες και γιαγιάδες θα πρέπει να ‘ναι περήφανοι που σιγά σιγά, αλλά μπορεί και γρήγορα, να γεμίσει η χώρα από άλλες μπάλες, μικρές σαν του γκολφ ή του μπέιζμπολ, πεπονάτες σαν του αμερικανικού φούτμπολ, κοντολογίς να γίνει, όπως είπε κι ο υπουργός Άμυνας, ένα μεγαλύτερο τετραγωνάκι στη σκακιέρα των αμερικάνικων συμφερόντων. Για να προσθέσει ότι τέλειωσε η πολιτική της «λιανικής» και περάσαμε σ’ αυτήν της «χονδρικής», σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή μας σε σφαγές, που βαφτίζεται «αμυντική συμφωνία».
Δε χρειάζεται πολλή φαντασία για να δει κανείς την εικόνα της παραδομένης αμαχητί στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς Ελλάδας του εικοστού πρώτου αιώνα. Κατά παράφραση του αλήστου μνήμης χουντικού συνθήματος «κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο», θα έχουμε κάθε πόλη και βάση, κάθε χωριό και εντευκτήριο για Αμερικάνους και συμμάχους. Γύρω γύρω πολλαπλοί μικροί ιθαγενείς Εσκομπάρ, πρεζέμποροι, πόρνες που θα τρίβονται σε στύλους καταμεσήμερο κι άλλα τέτοια πολυπαιγμένα απ’ την Οκινάουα ως την Κολομβία. Είναι όμως καλοί οι Αμερικανοί μαζί μας. Με τον τρόπο τους το είπαν κι ο Κυριάκος κι ο Αλέξης. Οι βάσεις δε θα λέγονται Ντένβερ και Οχάιο, αλλά μπορεί, Ολυμπιακός Στεφανοβικείου, ΠΑΟΚ Αλεξανδρουπόλεως, ΠΑΟ Αράξου, ΑΕΚ Καστελίου και US Syros, όπου η Φραγκοσυριανή θα παίζεται από τζαζ μπαντ Νέας Ορλεάνης, σε φεστιβάλ, με χορηγούς καινοτόμους επιχειρηματίες, ματσωμένους από τις αγροτοκαλλιέργειες ψυχαγωγικής κάνναβης… Επαιξαν μπάλα. Και το «Ντε Γκολ» έβαλε γκολ. Κοινοβουλευτική Λοβοτομή – Κοινή Νοημοσύνη: Σημειώσατε 1!
Σημείωση: Το άρθρο της Λιάνας Κανέλλη αναδημοσιεύεται από τον Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου 1-2/02/2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου