Ανάποδα

«Η έκθεση επιβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση, παρά τις κρίσεις, συνεχίζει τις μεταρρυθμίσεις... υπογραμμίζεται η μεγάλη πρόοδος που έχει επιτευχθεί στην υλοποίηση σημαντικών διαρθρωτικών αλλαγών, με θετική επίδραση στο επενδυτικό περιβάλλον και το οικονομικό κλίμα», σημείωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος για την 7η έκθεση της Κομισιόν στο πλαίσιο της «μεταμνημονικακής» εποπτείας. Και όντως, η έκθεση δίνει τα εύσημα στην κυβέρνηση, που με ψηφισμένα πάνω από 100 νομοσχέδια τον τελευταίο χρόνο, φρόντισε να βγάλει από τη μέση και τα τελευταία «εμπόδια» που είχαν απομείνει στο διάβα του κεφαλαίου, ειδικά σε ό,τι αφορά τις fast track αδειοδοτήσεις, το άνοιγμα των «πράσινων» πεδίων κερδοφορίας, την ακόμα στενότερη προσαρμογή του κρατικού μηχανισμού στις «ανάγκες» του κεφαλαίου, το «ξαλάφρωμα» των τραπεζικών ομίλων από τα «κόκκινα» δάνεια κ.ο.κ. Ακριβώς ανάποδο όμως είναι το «ταμείο» για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Τα δικά τους δικαιώματα και οι ανάγκες ξηλώνονται και συνθλίβονται, επειδή αποτελούν τα «εμπόδια» στην παραπέρα κερδοφορία του κεφαλαίου. Τα παραδείγματα είναι πολλά και αποκαλυπτικά. Αν μάλιστα τα συνδυάσει κανείς με τις «δεσμεύσεις» της κυβέρνησης ότι βρισκόμαστε ακόμα στον «πρόλογο» των «μεταρρυθμίσεων» που σχεδιάζει με την «Εκθεση Πισσαρίδη», αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει ούτε λεπτό για χάσιμο: Τώρα πρέπει ο λαός να οργανώσει τη μάχη για τις δικές του ανάγκες, απέναντι στα σχέδια κεφαλαίου, κυβέρνησης και ΕΕ.

Ζόρια

Εχουν τα... ζόρια τους εκεί στην κυβέρνηση με τις κινητοποιήσεις μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών, που όλες τις προηγούμενες μέρες «έβγαλαν τη μάσκα» των κυβερνητικών διακηρύξεων για τα «πανέτοιμα» τάχα σχολεία, απαίτησαν και απαιτούν εδώ και τώρα ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής, της δικής τους και των οικογενειών τους. Γι' αυτό ο αυταρχισμός, οι εισαγγελείς, αλλά και το «ρουλεμάν» των αστικών ΜΜΕ, που εδώ και μέρες αναπαράγουν συντονισμένα τα ίδια «ρεπορτάζ», για την τάξη που έπιασε φωτιά, τον μαθητή που μέθυσε και την πόρτα που «υπήρξε ένταση», κρύβοντας την υποδειγματική οργάνωση των κινητοποιήσεων από τους μαθητές, τα μαζικά συλλαλητήρια, τα δίκαια αιτήματά τους, την αλληλεγγύη που εκδηλώνεται στη συντριπτική πλειοψηφία των σχολείων από γονείς και εκπαιδευτικούς. Η κυβέρνηση πάντως δεν είναι η μόνη που έχει τα «θεματάκια» της με τις μαθητικές κινητοποιήσεις. Τα έχει και ο ΣΥΡΙΖΑ, που έσπευσε να «κατεβάσει» άρον άρον από το διαδίκτυο τις πρόσφατες αναρτήσεις και τα δημοσιεύματα της «Αυγής», τα οποία μιλούσαν για μαθητές - «αρνητές της μάσκας», «κορονοκαταλήψεις» και άλλα τέτοια, αλείφοντας βούτυρο στο ψωμί της κυβερνητικής συκοφαντίας και καταστολής. Τώρα που τους πήραν χαμπάρι, όμως, το γύρισαν, φορώντας την «προβιά» των «φίλων των μαθητών». Τελικά, είναι «βαριά η καλογερική» της υπεράσπισης του σάπιου συστήματος, που δεν μπορεί να ικανοποιήσει ούτε τα πλέον αυτονόητα για το λαό και τις ανάγκες του.

Τα «πρόσημα»

«Το μεγάλο επίδικο της εποχής είναι το πρόσημο που θα πάρει η κοινωνική δυσαρέσκεια», αναφέρει σε συνέντευξή του ο νέος γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Δ. Τζανακόπουλος. Και προσθέτει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ξαναπάρει την κυβέρνηση, για να δώσει άλλο «πρόσημο» στην ασκούμενη πολιτική. Πέρα από τις πολυφορεμένες σοσιαλδημοκρατικές φιοριτούρες περί «αλλαγής», «οικοδόμησης του κοινωνικού κράτους» κ.λπ., είναι σαφές το «πρόσημο» που θέλει να βάλει ο ΣΥΡΙΖΑ στην υπαρκτή «κοινωνική δυσαρέσκεια»: Να την εγκλωβίσει στον στενό κορσέ της κυβερνητικής εναλλαγής και να τη μεταλλάξει σε «κοινωνική συνοχή», σε συναίνεση δηλαδή ή ανοχή στην αντιλαϊκή πολιτική, όπως έκανε και στο πρόσφατο παρελθόν, κερδίζοντας δίκαια τον ...θαυμασμό και την εκτίμηση των επιχειρηματικών ομίλων και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Το ίδιο επιδιώκει και τώρα, παρουσιάζοντας την κυβέρνηση ως «ανίκανη» και «απροετοίμαστη» να διαχειριστεί τα διάφορα ανοιχτά μέτωπα. Οσα απειλούν όμως το λαό, τα δικαιώματα και τα συμφέροντά του δεν είναι αποτέλεσμα ανικανότητας ή «λάθους» διαχείρισης, αλλά της ικανότητας που έχουν όλες οι κυβερνήσεις - της ΝΔ σήμερα, του ΣΥΡΙΖΑ πριν - στη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, στη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων και στο ξεζούμισμα των εργαζομένων. Κάθε φορά λοιπόν που ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για «πρόσημα» και προσπαθεί να καπηλευτεί την «κοινωνική δυσαρέσκεια», ο λαός ξέρει καλά ότι όσα ζει σήμερα έχουν και τη δική του σφραγίδα, και κυρίως ότι είναι πιστός στρατιώτης της αστικής πολιτικής, που υπονομεύει κάθε εργατική - λαϊκή ανάγκη.

Βραβείο

Μερικές ...εξέχουσες προσωπικότητες θα φιλοξενήσει (εικονικά, λόγω του κορονοϊού) ο δήμος Αθηναίων ως «τιμώμενα πρόσωπα», με αφορμή το «Athens Democracy Forum». Ενας από αυτούς είναι η μαριονέτα των ΗΠΑ - ΕΕ στη Βενεζουέλα, ο δοτός «πρόεδρος» Γκουαϊδό, ο οποίος προσπάθησε να ηγηθεί ακόμα και στρατιωτικού πραξικοπήματος στη χώρα του, για την ανατροπή της νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης, ενώ σε συνεργασία με τις ΗΠΑ απεργάζεται σχέδια στρατιωτικής εισβολής από το έδαφος της γειτονικής Κολομβίας. Προσκεκλημένος είναι επίσης ο πρώην Πρόεδρος της Βραζιλίας Φερνάρντο Ενρίκε Καρντόσο, ο «κεντροαριστερός» φίλος του Μπιλ Κλίντον, που στις θητείες του υλοποίησε το μεγαλύτερο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, ανοίγοντας πεδία κερδοφόρας εκμετάλλευσης του φυσικού πλούτου της χώρας από πολυεθνικές, χτύπησε τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, οδήγησε μαζικά τμήματα του πληθυσμού στην ανεργία και τη φτώχεια. Και επειδή ο δήμος Αθηναίων σκοπεύει να τον βραβεύσει στο πλαίσιο ενός φόρουμ «για τη δημοκρατία», θυμίζουμε ότι ο συγκεκριμένος διέπρεψε στο χτύπημα λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών, καλύπτοντας δολοφονικές επιθέσεις παραστρατιωτικών και κρατικών δυνάμεων καταστολής ενάντια σε συνδικαλιστές, εργάτες και ακτήμονες αγρότες, διευκολύνοντας την εκτόπιση των ιθαγενών από τα μονοπώλια που εκμεταλλεύονται τον ορυκτό πλούτο και την τροπική ξυλεία. Αν υπάρχει επομένως ένα βραβείο που να ταιριάζει γάντι στο φόρουμ του δήμου Αθηναίων και στους υψηλούς προσκεκλημένους του, αυτό δεν είναι άλλο από το βραβείο της σαπίλας, που θα τους απονείμει αργά ή γρήγορα ο ίδιος ο λαός.

Ριζοσπάστης