Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2000, τότε που η έκρηξη της οικονομικής κρίσης έκανε την εμφάνισή της στην ελληνική πολιτική σκηνή κι άρχισε να την αισθάνεται στο πετσί του ο ελληνικός λαός, εμείς οι απόμαχοι της εργασίας, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη κοινωνική ομάδα, διαισθανθήκαμε πως ο συνταξιοδοτικός μας ορίζοντας άρχιζε να σκοτεινιάζει επικίνδυνα και πως το οικονομικό μας μέλλον φάνταζε δυσοίωνο!
Δεν φανταζόμασταν όμως ποτέ πως θα χρεωνόμασταν την κατάρρευση της οικονομίας της χώρας. Ούτε βέβαια περνούσε από το μυαλό μας πως η πενιχρή, μετά από τις απανωτές μειώσεις, σύνταξή μας, στερεί από την Ελλάδα, ακόμα και σήμερα, την ανάπτυξη και την ασφάλειά της και από τους νέους της χώρας, ένα εύρωστο και ασφαλές οικονομικό μέλλον!
Μέχρι τότε γνωρίζαμε πως ως συνταξιούχοι, κάθε μήνα παίρναμε πίσω ένα πολύ μικρό μέρος από το αποθεματικό που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε στον ασφαλιστικό μας φορέα, με τις πολύχρονες εισφορές μας, ως εργαζόμενοι. Πολλοί δε από εμάς, ουδέποτε εξαντλούσαμε αυτόν τον (ατομικό) «κουμπαρά», γιατί μας καλούσε, κοντά του, ο Ύψιστος, πριν την ώρα μας!
Έπρεπε να περάσουν δέκα χρόνια σκληρών μνημονίων, απανωτές μειώσεις συντάξεων και «βαθυστόχαστες» οικονομικές αναλύσεις «ειδικών», για να εμπεδώσουμε, εν έτη 2020, πως οι πετσοκομμένες συντάξεις μας είναι υπεύθυνες για τη μη αναβάθμιση των αμυντικών συστημάτων της χώρας, την ελλιπή χρηματοδότηση προγραμμάτων εργασίας για τους νέους και γενικά είναι η αιτία κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας!
Λίγο καιρό νωρίτερα, κάποια άλλα «φωτεινά» μυαλά είχαν γνωμοδοτήσει πως το ασφαλιστικό σύστημα δεν αντέχει γιατί ανέβηκε το ευδόκιμο όριο ζωής με αποτέλεσμα οι συνταξιούχοι να μην…πεθαίνουν νέοι!
Εάν οι παραπάνω «επιστημονικές αναλύσεις» δεν διαδίδονταν από υπεύθυνα κυβερνητικά χείλη, «επιφανείς» επιστήμονες και «καταξιωμένους» δημοσιογράφους, θα μπορούσε να είναι τροφή για σενάρια σε επιθεωρήσεις.
Επειδή όμως η ίδια η ζωή μας έχει κάνει ιδιαίτερα καχύποπτους με τα πολιτικά τεχνάσματα που χρησιμοποιεί η εκάστοτε κυβέρνηση, για να καλλιεργήσει στο λαό τον κοινωνικό αυτοματισμό ή να επιβάλει το δόγμα του σοκ, είμαστε σίγουροι πως τα χειρότερα, για τις συντάξεις μας, είναι μπροστά μας.
Η «εφεύρεση» της ανταποδοτικής σύνταξης και της προσωπικής διαφοράς, η επιστροφή κουτσουρεμένων αναδρομικών με στοχευμένη χρονική περίοδο ελαχίστων μηνών με παράλληλη, όμως, απαγόρευση της δικαστικής ή άλλης διεκδίκησής τους, είναι μόνο η αρχή του Γολγοθά που περιμένει τους συνταξιούχους.
Να υπενθυμίσουμε πως τα περιβόητα αναδρομικά, που από τα 4 δισ. ευρώ που προέβλεπε η δικαστική απόφαση, συρρικνώθηκαν με κυβερνητικές αλχημείες στο 700 εκατ., αφορούν μικρό αριθμό συνταξιούχων! Οι περισσότεροι, όπως και οι πρώην ένστολοι και νυν συνταξιούχοι, δεν θα λάβουν τίποτε!
Για τους μελλοντικούς δε απόμαχους της εργασίας και κυρίως εκείνους που είναι σήμερα στην ηλικία των παιδιών μας, καλύτερα να μη μιλάμε καθόλου για σύνταξη. Με ανεργία πάνω από 20%, με ελαστικά και ανασφάλιστα ωράρια εργασίας, με πολιτικές αποφάσεις που δίνουν το δικαίωμα στους εργοδότες να καταβάλουν μειωμένες ασφαλιστικές εισφορές και προτρέπουν τους εργαζόμενους να «τζογάρουν» τα ασφάλιστρά τους, δεν συντηρείται ούτε βέβαια ανατροφοδοτείται το ασφαλιστικό σύστημα, οπότε ούτε επίδομα δεν πρόκειται να λάβουν.
Αν συνυπολογιστεί και η διαχρονική αφαίμαξη των αποθεματικών των ταμείων, στην αρχή με άτοκα και αγύριστα δάνεια σε μεγαλοβιομηχάνους και μετέπειτα, την εποχή των μνημονίων, με τα περιβόητα κουρέματά τους, είναι πολύ εύκολο να καταλάβει ο καθένας που οδεύει το συνταξιοδοτικό μέλλον της χώρας.
Αν σ’ όλα τα παραπάνω προστεθούν και οι συμφωνίες που υπέγραψαν όλες οι κυβερνήσεις της Ελλάδας της τελευταίας δεκαετίας, με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους «δανειστές» που καθορίζουν οι συντάξεις να είναι αυτοχρηματοδοτούμενες και περιορισμένες σε ένα πολύ μικρό ποσοστό του, έτσι κι αλλιώς, ασταθούς και χαμηλού ΑΕΠ της χώρας, τότε ο κυκλώνας που θα σαρώσει τις συντάξεις θα παρασύρει και τους σημερινούς συνταξιούχους.
Ήδη το επικοινωνιακό παιχνίδι, του κοινωνικού αυτοματισμού, καλά κρατεί!
– «Η χώρα χρειάζεται επειγόντως ένα πρόγραμμα αναβάθμισης των αμυντικών δυνατοτήτων μας…Είμαστε σε ένα σημείο που ακόμα και η αναβολή άμεσης καταβολής των αναδρομικών συντάξεων, θα έπρεπε να βρίσκεται στο τραπέζι…» προτείνει ο κ. Παπαχελάς! Κατά τα λεγόμενα του πολύπειρου δημοσιογράφου, τα 700 περίπου εκατομμύρια των αναδρομικών, θα ‘σώσουν’ την άμυνα της χώρας! Τι κι αν η Ελλάδα, καταβάλει περί τα 5 δισ. ευρώ το χρόνο, μόνο στο ΝΑΤΟ, ακριβώς για τον ίδιο σκοπό. Δηλαδή, τη «θωράκισή της»!
– Έτερος «αστέρας» της πολιτικοοικονομικής ανάλυσης, υπεραμυνόμενος της ανάγκης για αναβάθμιση του εναέριου στόλου της Πολεμικής μας Αεροπορίας, εντέχνως ισοσκελίζει το κόστος αυτό, περί τα 10 δισ. ευρώ, με τις συντάξεις 6 μηνών!
– Από κοντά και ο σύμβουλος του πρωθυπουργού, κ. Αλέξης Πατέλης, ο οποίος περιγράφοντας το νέο μοντέλο ανάπτυξης της χώρας, επεσήμανε πως θεωρεί αναγκαία την εφαρμογή του κεφαλαιοποιητικού συστήματος, στο ασφαλιστικό, «για να πάψει το κράτος να παίρνει τα λεφτά των νέων και να τα δίνει στους ηλικιωμένους»!
Εάν οι παραπάνω τοποθετήσεις και πολλές άλλες παρόμοιες, δεν αποτελούν μέρος της χειραγώγησης της κοινής γνώμης και της καλλιέργειας του κοινωνικού αυτοματισμού εις βάρος των συνταξιούχων, τότε είναι σίγουρα επιλεκτική εφαρμογή του «δόγματος του σοκ»! Ξέρετε, αυτό που έντεχνα καλλιεργείται στην κοινή γνώμη η εντύπωση πως έρχεται οικονομικός «Αρμαγεδδών» ώστε όταν εφαρμοστούν ηπιότερα οικονομικά μέτρα (περικοπές κλπ), να τα δεχθεί ο λαός με ανακούφιση!
Και ποια θα είναι αυτά τα άμεσα και «ηπιότερα» μέτρα;
Οι περισσότεροι από εμάς δεν γνωρίζουμε τις επί μέρους συμφωνίες που προβλέπουν τα μνημόνια που υπέγραψαν, τα τελευταία 10 χρόνια, οι κυβερνώντες, γιατί απλούστατα δεν μας τα ανέλυσαν ποτέ, για ευνόητους λόγους.
Ας δούμε, λοιπόν, τι προβλέπεται για τις συνταξιοδοτικές δαπάνες:
Οι δαπάνες για την καταβολή των συντάξεων δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 16% του ΑΕΠ!
Για τη χρονιά που διανύουμε το σύνολο των δαπανών αυτών θα ανέρθει στα 27 δισ. ευρώ, δηλαδή το 15,9% του ΑΕΠ, που έχει προβλεφθεί ότι θα είναι 187 δισ..
Με την κρίση του covid-19, την ανεργία, τη στέρηση εσόδων, κυρίως από τον τουρισμό και γενικά την κακή οικονομική χρονιά που διανύουμε, είναι αναμενόμενο να μειωθεί το ΑΕΠ στα 170 δισ.. Αυτό σημαίνει πως η ετήσια δαπάνη των 27 δισ. του ασφαλιστικού (που αναμένεται να φτάσει τα 30, όταν αποδοθούν οι 350.000 συντάξεις που εκκρεμούν) θα αναλογεί πλέον στο 16,9% του ΑΕΠ, κάτι που είναι απαγορευτικό βάσει των συμφωνηθέντων!
Με δεδομένο πως δεν μπορεί να «πειραχτεί» (όπως τουλάχιστον διατείνονται) η ανταποδοτική σύνταξη, τι μέλλει γενέσθαι;
Θα μειωθεί η εθνική σύνταξη ή η προσωπική διαφορά! Επειδή η προσωπική διαφορά αποτελεί «εργαλείο» για μελλοντικές (βλέπε 2023) θεσμοθετημένες επί Κατρούγκαλου, μειώσεις, τότε το μόνο που μένει για άμεσο «κόντεμα» είναι η λεγόμενη εθνική σύνταξη!
Δημοσιογραφικές πληροφορίες, που, ως συνήθως, «διαρρέουν» εντέχνως από την κυβέρνηση, αναφέρουν πως προσανατολίζονται στη μείωσή της από τα 384 ευρώ, που είναι σήμερα, στα 270!
Για δε τις επικουρικές συντάξεις, με την εφαρμογή του κεφαλαιοποιητικού μοντέλου που εισηγείται η επιτροπή Πισσαρίδη, η μηνιαία καταβολή τους θα μοιάζει με λοταρία, που είναι και της μόδας. Δηλαδή, αν ο πρώην εργαζόμενος και μετέπειτα συνταξιούχος, είχε προβλέψει σωστά, στην επιλογή του χαρτοφυλακίου του (χαμηλού, μεσαίου η μεγάλου ρίσκου) και ο ιδιώτης «επενδυτής» δεν δήλωσε, στο μεσοδιάστημα, πτώχευση, τότε ίσως και να πάρει κάποιο μικροποσό σαν επικουρική σύνταξη!
Βλέπετε με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα, η σύνταξη δεν θα εξαρτάται από τα χρόνια δουλειάς και τις εισφορές αλλά από τις «αποδόσεις» του ατομικού χαρτοφυλακίου!
Αυτό είναι το κατά τα άλλα «δίκαιο ασφαλιστικό σύστημα» για το οποίο υπεραμύνθηκε και ο πρωθυπουργός μας πρόσφατα, από τη Θεσσαλονίκη, που θα «εξασφαλίσει» τους μελλοντικούς συνταξιούχους! Βέβαια, ξέχασε να μας διευκρινήσει (αφού από το 2021 οι νέοι εργαζόμενοι θα ενταχθούν υποχρεωτικά στο σύστημα αυτό και οι παλιότεροι, προαιρετικά), πως θα χρηματοδοτείται το υπάρχον συνταξιοδοτικό σύστημα ώστε οι σημερινοί συνταξιούχοι να συνεχίσουν να λαμβάνουν την επικουρική τους σύνταξη; Νεοφιλελεύθερες λεπτομέρειες!
Εάν οι συνταξιούχοι όπως και όλες οι άλλες κοινωνικές ομάδες που πλήττονται, τα τελευταία (μνημονιακά) χρόνια , εξακολουθήσουν να παρατηρούν τις δυσμενείς (γι΄αυτούς) οικονομικές εξελίξεις, με μοιρολατρία και καρτερικότητα, είναι σίγουρο πως κάθε χρόνο θα μιλάμε για (νέες) χειρότερες μέρες!
Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πως ότι κέρδισε ή περιέσωσε, ο Έλληνας εργαζόμενος και συνταξιούχος, το πέτυχε μέσα από διαρκείς, πολύπλευρους και μαζικούς αγώνες!
Σήμερα δε που οι τύχες της χώρα μας βρίσκονται αποκλειστικά στα χέρια των ευρωπαίων και διεθνών «τεχνοκρατών» και των γηγενών εντολοδόχων τους, ο αγώνας και η διαρκής πάλη είναι μονόδρομος!
Κώστας Γιαννάκος
Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Αποστράτων Πυροσβεστικού Σώματος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου