Πόρτα

«Κλείστε όλα τα παράθυρα και τις πόρτες. Αποφύγετε τις μετακινήσεις». Με αυτό το μήνυμα ...έβγαλε ξανά την υποχρέωση το Σάββατο ο κρατικός μηχανισμός απέναντι στους χιλιάδες κατοίκους της Δυτικής Αττικής, που σαν να μην έφτανε η καθημερινή δυσοσμία, πνίγηκαν και από τον τοξικό καπνό της πυρκαγιάς που ξέσπασε στον ΧΥΤΑ Φυλής, αλλά και σε μια μονάδα επεξεργασίας απορριμμάτων, τη 14η μέσα σε σχεδόν ένα χρόνο! Το ίδιο μήνυμα είχε σταλεί λίγες μέρες πριν στους πνιγμένους από τις πλημμύρες σε Ιόνιο και Θεσσαλία, ενώ εκ των υστέρων η κυβέρνηση τους πετάει τα γνωστά ψίχουλα, που δεν φτάνουν ούτε για τα στοιχειώδη, και τάζει μερικά μπαλώματα στις υποδομές, που με μαθηματική ακρίβεια δεν θα αποτρέψουν την επόμενη τραγωδία. Ολα αυτά, φυσικά, με βάση το περιβόητο δόγμα «κόστος - όφελος» για το κεφάλαιο, και την κατεύθυνση της ΕΕ πως ειδικά στις φτωχότερες περιοχές είναι προτιμότερο το κράτος να «αποζημιώνει» τους πληγέντες με αστεία βοηθήματα, παρά να παίρνει προληπτικά μέτρα ουσιαστικής προστασίας των λαϊκών στρωμάτων, από τα οποία όμως το κεφάλαιο δεν έχει άμεσα οικονομικά οφέλη. Τα ίδια ακριβώς κριτήρια είναι που «λάμπουν» και στην περίπτωση της πανδημίας. Σε αυτά λοιπόν πρέπει να κλείσουν την πόρτα οι εργαζόμενοι, όπως και στην προσπάθεια να φορτώσουν τις ευθύνες του κράτους στην «ατομική ευθύνη», όχι για να μείνουν σπίτι, αλλά για να βγουν απ' αυτό, διεκδικώντας μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής τους.

Θαύμα

Ως αρνητικά ανακοινώθηκαν τελικά και τα 12 κρούσματα που είχαν θεωρηθεί αρχικά θετικά στο πλήρωμα του κρουαζιερόπλοιου της TUI, κι έτσι το θέμα «έληξε». Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι τεράστια και μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο, αν σκεφτεί κανείς ότι αυτό ήταν το πρώτο ταξίδι κρουαζιέρας με αφετηρία τη χώρα μας για τη φετινή σεζόν και ότι η κυβέρνηση και τα μεγαθήρια, όπως η TUI, έχουν «επενδύσει» πολλά στο άνοιγμα της κρουαζιέρας. Απ' αυτήν τη σκοπιά, δεν μας προκαλεί καμιά εντύπωση το ...θαύμα με το κρουαζιερόπλοιο, αφού ήδη από το καλοκαίρι είχε αποδειχτεί πως ο ιός δεν κολλάει σε τιγκαρισμένα πλοία, αεροπορικές εταιρείες, ξενοδοχειακές μονάδες και όπου αλλού «ψεκάζει» το αντισηπτικό του κέρδους. Εξάλλου, ακόμα κι ένα πλοίο με πάνω από 650 εργαζόμενους και 1.000 επιβάτες κλεισμένους επί 24ώρου δεν αποτελεί δα και καμιά «εστία υπερμετάδοσης», σαν τις καταλήψεις ή τις πλατείες, ώστε να χρειαστεί να επιληφθούν του θέματος «ειδικοί», «παπαγαλάκια» και τα κυβερνητικά στελέχη.

ΣΥΡΙΖΑίικη «πάσα»...

Ενδεικτική της «αντιπολίτευσης» του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική πολιτική ήταν η τοποθέτηση του εκπροσώπου Τύπου Ν. Ηλιόπουλου σε χτεσινή τηλεοπτική του συνέντευξη. Αναφερόμενος στην εκρηκτική κατάσταση στα σχολεία, η απάντηση δεν ήταν ούτε η πρόσληψη περισσότερων εκπαιδευτικών, ούτε οι λιγότεροι μαθητές ανά τάξη, ούτε η πρόσληψη όλο του αναγκαίου προσωπικού στην καθαριότητα. Αντ' αυτού, υπέδειξε ως λύση μία «αλχημεία»: «Οπου δεν έχουμε αίθουσες, θα κάνουμε εκ περιτροπής μάθημα πρωί - απόγευμα». Ακόμα όμως και αν το κτιριακό λυνόταν με την κατανομή μικρότερων τμημάτων μαθητών (π.χ. Γυμνασίου ή Λυκείου) σε αίθουσες Δημοτικών σχολείων, πώς θα έλυνε το θέμα της έλλειψης καθηγητών ή της έλλειψης καθαριστών/τριών; Το θέμα είναι όμως αυτό που κρύβεται πίσω από τα ταχυδακτυλουργικά του ΣΥΡΙΖΑ. Τι δηλαδή; Οτι αποδέχεται και δικαιώνει πλήρως το κριτήριο της κυβέρνησης της ΝΔ για να μην πάρει κανένα μέτρο, να μη δώσει ούτε ευρώ παραπάνω για τη μόρφωση και την υγεία μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών. Αποδέχεται τις ίδιες προτεραιότητες με την κυβέρνηση για το από πού θα κόψει και πού θα δώσει. Αλλωστε, και ο ίδιος ως κυβέρνηση δεν έκανε απολύτως τίποτα για να καλυφθούν τα κενά στα σχολεία με μόνιμους εκπαιδευτικούς, ώστε από καλύτερη αφετηρία να ξεκινάει σήμερα η αντιμετώπιση και της πανδημίας. Τελικά, εν μέσω μαθητικών κινητοποιήσεων, που τα δίκαια αιτήματά τους αναγνωρίζονται ευρύτερα από το λαό, τέτοια «πάσα» στην κυβέρνηση δεν θα την έδιναν ούτε τα καλύτερα παπαγαλάκια της...

Τηλε-ανάκριση

«Ανακριτικό γραφείο» θυμίζουν αυτές τις μέρες τα πάνελ των ενημερωτικών εκπομπών που φιλοξενούν μαθητές, με αφορμή τις κινητοποιήσεις τους. Οι ερωτήσεις πέφτουν βροχή, οι ρυθμοί της «ανάκρισης» από τους τηλε-δικαστές «δημοσιογράφους» είναι καταιγιστικοί, με την ελπίδα ότι ο συνεντευξιαζόμενος 16άρης θα υποπέσει σε κάποια αντίφαση για να ακολουθήσουν η διαπόμπευσή του και η θριαμβολογία για τη δικαίωση της κυβερνητικής πολιτικής. Μάταιος ο κόπος τους όμως. Οι μαθητές τούς βάζουν τα γυαλιά με την ψυχραιμία, τη σοβαρότητα και προπάντων με τα συγκροτημένα επιχειρήματά τους, που επιβεβαιώνουν τον δίκαιο αγώνα τους. Στο τέλος κάθε τέτοιας συζήτησης, αυτό που μένει είναι η εικόνα του καταϊδρωμένου τηλε-ανακριτή, που αν είχε εξαντλήσει την επιθετικότητα και τον δημοσιογραφικό του οίστρο σε κανέναν υπουργό, μπορεί να είχαμε μάθει επιτέλους γιατί η κυβέρνηση δεν ικανοποιεί τα δίκαια και αυτονόητα αιτήματα των μαθητών, γιατί αρνείται να εξασφαλίσει όλους τους αναγκαίους όρους για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων, όπως μαζικά διεκδικούν γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές.

Ριζοσπάστης