Η νεοφιλελεύθερη διάνοια αγνοεί την έννοια και το δικαίωμα της αναρρωτικής εργασίας και θεωρεί πως το νομοσχέδιο προσφέρει υπηρεσίες σε αυτούς που ασθενούν και θα μπορούν να δουλέψουν παραπάνω μια άλλη μέρα, για να μη χάσει λεφτά το αφεντικό τους…
Μπορεί να αγανακτείτε κατά καιρούς (δηλαδή μόνιμα) με διάφορα στελέχη της κυβέρνησης, αλλά αν σκεφτείτε πόσο ελπιδοφόρα είναι η νέα γαλάζια γενιά και τα φιντανάκια που έρχονται και (αυτο)παρουσιάζονται ως βαρύ πυροβολικό της παράταξης, μέχρι που θα αρχίσετε να νοσταλγείτε τους παλιότερους.
Κλασική περίπτωση (φιλελέ βλάβης) ο Κ. Κυρανάκης που πολλές φορές αδυνατεί να σκεφτεί πολιτικά -ή πολιτικάντικα- και να μακιγιάρει όσα σκέφτεται, οπότε η πηχτή σκέψη του αποκαλύπτει όλες τις νεοφιλελεύθερες και μισανθρωπικές αρετές της. Καλή ώρα όπως σήμερα, στη συζήτηση για το αντεργατικό νομοσχέδιο του Χατζηδάκη.
Το μάζεμα των ελιών πχ μπορεί να είναι αστείο για εσάς, ενδεχομένως να μην το θεωρείτε σοβαρό. Τι γίνεται αν κάποιος έχει ένα θέμα υγείας, του ίδιου ή της οικογένειάς του, και του δίνει επιτέλους το εργασιακό νομοσχέδιο, η ΝΔ, όχι η Αριστερά, η Νέα Δημοκρατία του δίνει την ευκαιρία να δουλέψει κατ’ επιλογήν, κατ’ επιθυμίαν, περισσότερο ένα χρονικό διάστημα και λιγότερο ένα άλλο. Τι γίνεται με αυτούς; Νοιαζόμαστε καθόλου για αυτούς;
Η έννοια και το δικαίωμα της αναρρωτικής άδειας, που είναι -θεωρητικά- κατοχυρωμένη, ούτε περνάει από το μυαλό της φιλελεύθερης διάνοιας. Όσοι αρρωσταίνουν ή πρέπει να παρευρεθούν σε μια δύσκολη στιγμή στενού συγγενικού τους προσώπου, μπορούν να λείψουν από τη δουλειά, αρκεί να αναπληρώσουν τις “χαμένες ώρες” για το αφεντικό τους. Χωρίς άδεια και άλλα τέτοια αναχρονιστικά, αλλά με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, που κάνει τις ζωές τους λάστιχο.
Και φυσικά όλα αυτά, σε ελεύθερη, προαιρετική βάση, και επειδή θα το ζητήσει ο ίδιος ο εργαζόμενος, χωρίς προφανώς να απαιτηθεί ή -πόσο μάλλον- να του επιβληθεί από το αφεντικό. Συμβαίνουν άλλωστε τέτοια πράγματα στην ελεύθερη αγορά;
Ο Κυρανάκης καμαρώνει για την φιλεργατική πολιτική της κυβέρνησης και καταφέρνει να βρει ένα ακόμα πιο κωμικοτραγικό “επιχείρημα” από το μάζεμα των ελιών του Χατζηδάκη.
Όσο μιλάνε, τόσο φανερώνουν την βρώμικη ουσία του νομοσχεδίου που γυρνάει το ρολόι της ιστορίας πολλά χρόνια πίσω. Όσοι αρνούνται να δεχτούν την κοροϊδία, έναν δρόμο έχουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου