Σιγά μην έλειπε

Στο «καρέ» όσων έχουν αναλάβει εργολαβικά το ξέπλυμα των φασιστοειδών και ακροδεξιών εγκληματιών, πήρε θέση και ο γνωστός εργατοπατέρας της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ Δ. Καραγεωργόπουλος (σιγά μην έλειπαν οι άνθρωποι της εργοδοσίας από τις βρώμικες αποστολές). Ο συγκεκριμένος λοιπόν, σε τοποθέτησή του με αφορμή τις φασιστικές επιθέσεις σε μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, θυμήθηκε την «καταδίκη της βίας από όπου κι αν προέρχεται». Και αφρού κάνει «γαργάρα» τους φασίστες μαχαιροβγάλτες που αλωνίζουν αυτές τις μέρες, ξεκινάει το αντιΚΚΕ τροπάρι του. «Το ΚΚΕ δεν αποδέχεται την αστική δημοκρατία», γράφει. «Στις "κοινωνικές" του "εκδηλώσεις", η βία και το "ματσούκι" πάνε σύννεφο...», σκούζει, με ατάκες δανεισμένες από τους καταδικασμένους εγκληματίες ναζί. Θυμίζουμε ότι ο συγκεκριμένος, πέρα από τα έργα νοθείας στα οποία έχει πρωταγωνιστήσει, έγινε διάσημος και από τα βίντεο που τον έδειχναν να δίνει οδηγίες σε κάτι κουμπουροφόρους μπράβους, σαν τους φασίστες των τελευταίων ημερών, για να επιτεθούν σε εκλεγμένους συνδικαλιστές του συνεδρίου της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων το 2019. Με λίγα λόγια, το αυτονόητο: Η επιστράτευση ανθρώπων του υποκόσμου, για να χτυπηθούν δυνάμεις του εργατικού κινήματος, πάει μαζί με το ξέπλυμα των φασιστών...

Πάλι καλά

«Πάλι καλά που είμαστε στην ΕΕ και το πρόβλημα αυτό θα το αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί και όχι μόνοι μας», έλεγε το πρωί της Δευτέρας ο υπουργός Ανάπτυξης για τις τεράστιες ανατιμήσεις στο ρεύμα, οι οποίες προκαλούν «ηλεκτροσόκ» στα λαϊκά νοικοκυριά και νέες ανατιμήσεις στην παραγωγή, που θα φορτωθούν κι αυτές στα τιμολόγια της λαϊκής κατανάλωσης. Ε βέβαια, πάλι καλά που ελέω ΕΕ, «απελευθέρωσης» της Ενέργειας και ευρωενωσιακών κατευθύνσεων για τα σχέδια της «πράσινης» κερδοφορίας, η Ενέργεια αποτελεί εμπόρευμα αντί για κοινωνικό αγαθό, «παίζεται» στο χρηματιστήριο, ενώ η «ενεργειακή διασύνδεση» διασφαλίζει ότι η τιμή του ρεύματος θα διαμορφώνεται με όρους «αγοράς», με διασφαλισμένη την κερδοφορία των ομίλων, όχι όμως και την ενεργειακή επάρκεια της χώρας. Πάλι καλά που στη λιγνιτοπαραγωγή μπαίνουν βαριά «καπέλα» εκατοντάδων ευρώ, ώστε να απαξιωθούν μια ώρα αρχύτερα αναγκαίες παραγωγικές μονάδες, το φυσικό αέριο έχει επιλεγεί ως το βασικό «μεταβατικό» ηλεκτροπαραγωγό καύσιμο, εκτοξεύοντας τις τιμές του, οι πανάκριβες ΑΠΕ σπέρνονται παντού για να κερδοφορούν μια χούφτα όμιλοι, αλλά χωρίς αέρα ...δεν δουλεύουν, και η ενεργειακή φτώχεια φτάνει επιτέλους σε... ευρωπαϊκά επίπεδα, με ένα στα πέντε νοικοκυριά να παγώνει τον χειμώνα και ένα στα τρία να μην έχει τη δυνατότητα να πληρώνει εμπρόθεσμα τους λογαριασμούς ρεύματος, συσσωρεύοντας χρέη. Με δυο λόγια... άγιο είχαμε.

Νέα φόρμουλα

Μια καινούργια «φόρμουλα» συγκάλυψης των εγκληματικών ευθυνών της κυβέρνησης για τη διαχείριση της πανδημίας κυκλοφορεί το τελευταίο διάστημα, καθώς κορυφώνεται το τέταρτο κύμα. Γράφτηκε για παράδειγμα ότι η κυβέρνηση έχει μεν σωστή στρατηγική για την αντιμετώπιση της πανδημίας, αλλά είναι πολύ «υποχωρητική» απέναντι στις διαθέσεις του κόσμου, γι' αυτό υποπίπτει σε αστοχίες και λάθη. Αυτό έγινε - λένε - το καλοκαίρι του 2020, όταν η καλή επιδημιολογική εικόνα του Μάη ανατράπηκε από τη χαλάρωση των μέτρων ενόψει του καλοκαιριού, επειδή «ο κόσμος» πίεζε και ήθελε να ξεσκάσει! Αυτό έγινε και με τα εμβόλια, όπου η κυβέρνηση θα μπορούσε να είναι πιο αποφασιστική με την υποχρεωτικότητα, κάνει όμως «σκόντο» επειδή ο κόσμος αντιδρά. Είναι φανερό ότι το όλο αφήγημα πάει να βγάλει λάδι την κυβέρνηση και τον κρατικό μηχανισμό, που από την πρώτη μέρα έχει για κριτήριο την προστασία των επιχειρηματικών κερδών, και όχι βέβαια την προστασία του λαού. Ο τουρισμός το 2020, όπως και φέτος, άνοιξε με τα «χαλαρά» πρωτόκολλα των μεγαλοξενοδόχων, των ακτοπλόων, των αεροπορικών εταιρειών, επειδή στόχος της κυβέρνησης ήταν να διασώσει την κερδοφορία τους, διαμορφώνοντας το έδαφος για να αναζωπυρωθεί η πανδημία. Αλλά και στο ζήτημα του εμβολιασμού, η κυβέρνηση μόνο ...διαλλακτική δεν είναι, αφού αξιοποιεί ένα αναγκαίο όπλο στην αντιμετώπιση της πανδημίας ως εργαλείο για νέες αντεργατικές ανατροπές, εκβιάζοντας τον λαό. Την ίδια ώρα, βέβαια, «σαν να μην πέρασε μια μέρα» σε ό,τι αφορά την ανάγκη ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας, την επίταξη άνευ όρων του ιδιωτικού, την προστασία εργαζομένων, μαθητών, εκπαιδευτικών.

Βρήκαν λύση

Είχαν δεν είχαν, τη βρήκαν τη «λύση» κράτος και τράπεζες για να βγάλουν «κι από τη μύγα ξίγκι» σε ό,τι αφορά τις λαϊκές ανάγκες για στέγαση, αφού πρώτα έβαλαν στο χέρι χιλιάδες λαϊκές κατοικίες μέσω των πλειστηριασμών. Το σχέδιο που κυοφορείται για χιλιάδες κατασχεθέντα σπίτια, που πέρασαν στα χέρια των τραπεζών λόγω χρεών, είναι να πωλούνται συνοδεία ...δανείου (!) από την τράπεζα σε νέο ιδιοκτήτη. Αν για παράδειγμα κάποιος θέλει να αγοράσει σπίτι, η τράπεζα του κάνει προσφορά - πακέτο το ακίνητο και το δάνειο για την αγορά του, αναζητώντας στην πραγματικότητα έναν πιο «αξιόπιστο» πελάτη από εκείνον που δεν τα κατάφερε στην αποπληρωμή και έχασε τελικά το σπίτι του. Ετσι, η τράπεζα έχει στην κατοχή της το ακίνητο, ως πωλητής- σπιτονοικοκύρης, και ταυτόχρονα εισπράττει τις δόσεις του δανείου, μετατρέποντας τον δανειολήπτη - πελάτη σε νοικάρη. Κι αν τελικά δεν τα καταφέρει ούτε αυτός να ανταποκριθεί στη θηλιά του δανεισμού, ούτε γάτα ούτε ζημιά: Η τράπεζα του κάνει μια απλή έξωση, έχοντας στο μεταξύ τσεπώσει μερικές χιλιάδες ευρώ από το κεφάλαιο του δανείου, και πάει στο επόμενο θύμα της...

Ριζοσπάστης