Επτά καίρια ερωτήματα και οι απαντήσεις:
Οι συζητήσεις έχουν φουντώσει τελευταία γύρω από το θέμα του πολέμου, οπότε μάζεψα αυτές που συναντάω περισσότερο και γράφω μια αράδα σαν σκέψη για την κάθε μια.
1) Ουκρανία ή Ρωσία ;
Ακόμα και ο ποιο αφελής μπορεί να καταλάβει ότι αυτή τη στιγμή δεν διεξάγεται ένας πόλεμος μεταξύ Ρωσίας – Ουκρανίας αλλά ένας πόλεμος Ρωσίας – Αμερικής – Ε.Ε με εμπροσθοφυλακή τον πολυβασανισμένο λαό της Ουκρανίας. ΟΙ ΗΠΑ θέλουν να στήσουν ΝΑΤΟική βάση στην περιοχή, η Ε.Ε θέλει τον ενεργειακό πλούτο της Ουκρανίας και τον έλεγχο της διόδου ενώ η Ρωσία θέλει εξίσου τον έλεγχο της διόδου αλλά και τον έλεγχο της ενέργειας προκειμένου να συνεχίσει η ενεργειακή εξάρτηση της Ε.Ε από αυτήν. Όποιος λοιπόν επιλέγει στρατόπεδο ας ξέρει τουλάχιστον ποια είναι αυτά.
2) Μα δε θα στηρίξεις ένα λαό που δέχεται επίθεση;
Είναι άλλο πράγμα να στηρίζεις ένα λαό που βομβαρδίζεται και άλλο πράγμα να τον στηρίζεις μαζί με τον μπουρλοτιέρη. Η επίθεση της Ρωσίας είναι απαράδεκτη και καταδικαστέα, το να φωνάζεις “we stand with Ukraine” με αυτούς που την οδήγησαν στον πόλεμο είναι εξίσου απαράδεκτο. Καθήκον μας είναι να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας να σταματήσει ο πόλεμος και να ορθοποδήσουν αυτοί που τον βίωσαν, όχι να διαλέγουμε πλευρά ανάλογα με τη μοιρασιά της λείας στο τέλος του πολέμου.
3) Πρέπει να υπερασπιστούμε το διεθνές δίκαιο, να σταματήσει ο νόμος του ισχυρού κλπ.
Είναι από μόνο του πρόβλημα να θυμόμαστε το διεθνές δίκαιο μόνο όταν μας το λένε οι Αμερικάνοι, η Ε.Ε, η Κυβέρνηση μας και ο ΣΚΑΙ. Που ήταν το διεθνές δίκαιο όταν επιτρέπαμε σε ΝΑΤΟικα στρατεύματα να διασχίζουν τη Θεσσαλονίκη για να ισοπεδώσουν τη Γιουγκοσλαβία, τι κάναμε για την επέμβαση στη Συρία, το Ιρακ, το Αφγανιστάν; Τι κάνουμε για την κατοχή στην Παλαιστίνη από τους «εταίρους» Ισραηλινούς; Το διεθνές δίκαιο παύει να είναι δίκαιο όταν εφαρμόζεται μόνο για να δικαιολογούμε τις επεμβάσεις που εξυπηρετούν τα συμφέροντα μας.
4) Εσείς τα λέτε αυτά γιατί είστε Κομμουνιστές άρα φιλο-Ρώσοι. Πάλι τα ρίχνετε στους Αμερικάνους και την Ε.Ε;
Σκέψου λίγο, τι πιο αποκρουστικό και απεχθές από έναν καπιταλιστή; Ένας καπιταλιστής που για να γίνει καπιταλιστής χρειάστηκε να διαβρώσει και να ανατρέψει τον υπαρκτό σοσιαλισμό της ΕΣΣΔ. Όλος αυτός ο Ρωσικός συρφετός από μεγιστάνες και ζάμπλουτους καπιταλιστές είναι τα καλά παιδιά που συνέβαλαν στην ανατροπή του Σοσιαλισμού και γέμισαν τα σεντούκια τους πάνω στο κουφάρι του λαϊκού οικοδομήματος. Οπότε η απάντηση σου είναι ΟΧΙ! Τους σιχαινόμαστε εξίσου και ίσως λίγο περισσότερο από τα δυτικά παιδιά που πέρασαν από την δουλεία και τη φεουδαρχία στον καπιταλισμό και σίγουρα δεν έχουμε κανένα λόγο να τους υπερασπιζόμαστε.
5) Μα πρέπει να σταματήσει η καταπίεση του ισχυρού, πρέπει οι αδύναμοι να κερδίσουν !
Η Ουκρανία από το 2014 βρίσκεται σε συνεχή αναβρασμό. ΗΠΑ & Ε.Ε στήριξαν οικονομικά και υλικά την πραξικοπηματική κυβέρνηση. Ενίσχυσαν τα ΝΑΖΙστικά τάγματα Αζόφ που έκαναν θηριωδίες όπως τη σφαγή της Οδυσσού με τους 100 ανθρώπους που έκαψαν ζωντανούς. Δεκάδες εκτελέσεις, επιθέσεις, βιασμούς κ.α Τα Κομμουνιστικά κόμματα είναι παράνομα στην Ουκρανία εδώ και καιρό, διώκονται δηλαδή άνθρωποι για την ιδεολογία τους και τα πιστεύω τους. Ακόμα και τις ημέρες του πολέμου χτυπούν και σκοτώνουν Ουκρανούς και ξένους πολίτες ενώ έχουν καταγραφεί δεκάδες περιστατικά με κοινότητες έγχρωμων που τους φέρθηκαν σαν τα σκυλιά στα σημεία εξόδου. Αυτές τις δυνάμεις θα ενισχύσουμε στρατιωτικά; Αυτοί θα είναι οι σύμμαχοί μας; Προφανώς και η ύπαρξη τους δεν αθωώνει βέβαια το έγκλημα της Ρωσίας.
6) Κάνουμε εμείς τώρα αυτό για να μας στηρίξουν μετά σε ενδεχόμενο επεισόδιο με την Τουρκία.
Αλήθεια πως βοήθησαν οι σύμμαχοι μας όταν χάσαμε τη μισή Κύπρο; Η μισή Ουκρανία είναι ήδη ισοπεδωμένη από έναν αιώνιο «εχθρό» των συμμάχων μας, τι πιστεύεις ότι θα κάνουν στην περίπτωση της Τουρκίας που είναι και αυτή μέλος του ΝΑΤΟ; Σε μια χώρα που αγοράζει πολεμικό εξοπλισμό από την σύμμαχό μας Ισπανία ενώ έχει ισχυρές εμπορικές σχέσης με Γερμανία και γενικά την Ευρώπη; Όπως και να έχει εκτός από ηθικό ξεπούλημα σίγουρα δεν διασφαλίζει και καμία σταθερότητα και ασφάλεια στην περιοχή.
7) Καλά έχεις δίκιο αλλά τι μπορούμε να κάνουμε εμείς, μπορούμε να μην εμπλακούμε και να πάμε κόντρα στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε; Βρες μου ένα «Ρεαλιστικό» δρόμο.
Δεν υπάρχει πιο επιζήμια και επικίνδυνη σκέψη από αυτήν. Αρχικά δημιουργεί συνειδήσεις που δεν πρέπει να μεταφέρουμε στα παιδιά μας και τις νέες γενιές. Αν αποδέχεσαι έναν παγκόσμιο νταβατζή που είσαι δίπλα του επειδή απλά δεν μπορείς να ξεφύγεις, μάντεψε τη λέξη που περιγράφει εσένα και την κυβέρνηση της χώρας σου. Ήταν ρεαλιστικό για τους παππούδες μας να σταθούν απέναντι στη Ναζιστική Γερμανία; Όχι το έκαναν και ήξεραν ότι θα το πληρώσουν με αίμα αλλά χάρη σε αυτούς και στους 20εκ νεκρούς του Κόκκινου Στρατού ο Φασισμός ηττήθηκε έστω και προσωρινά.
Αν αποδεχτείς ότι θα κάνεις τα θελήματα των ισχυρών για να διασφαλίσεις την ύπαρξη σου ως έθνος να είσαι προετοιμασμένος γιατί το βαρέλι δε θα έχει πάτο. Αύριο με το ίδιο δίλλημα θα πάμε ολοταχώς στον πόλεμο ή θα σκοτώσουμε αθώους σε κάποια χώρα στα πλαίσια "συμβατικών υποχρεώσεων" και κάποια στιγμή που “θα τον πιούμε” από κάποιον ως αντίποινα θα τον μισήσουμε επειδή μας επιτέθηκε και θα στείλουμε και τα υπόλοιπα παιδιά μας στο θάνατο...
* Ενα εξαιρετικό κείμενο από τον φίλο Dimokritos Saloustros, πρόεδρο της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου