Το κράτος... έχει συνέχεια

 

Με αφορμή τραγωδίες που έζησε ο λαός, έχουν στηθεί ουκ ολίγες σκιαμαχίες μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με τον έναν να επιρρίπτει τις ευθύνες στον άλλον, ανάλογα με το ποιος είχε «βάρδια» τη στιγμή της καταστροφής. Οπως αποδεικνύεται, όμως, «το κράτος έχει συνέχεια». Οι νόμοι της μιας «βάρδιας» διατηρούνται και ενισχύονται απ' την επόμενη και ο λαός συνεχίζει να μετράει απώλειες. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι το Μάτι. Τι έλεγε η ΝΔ λίγους μήνες μετά; Επικαλούμενη εισαγγελικό πόρισμα, κατηγορούσε την κυβέρνηση ότι «είπε συνειδητά ψέματα για τα αίτια της πυρκαγιάς», ότι «αν ο κρατικός μηχανισμός είχε λειτουργήσει στοιχειωδώς, ο χρόνος επαρκούσε για να σωθούν δεκάδες ανθρώπινες ζωές, απλώς και μόνο με απλή ενημέρωση των κατοίκων του Ματιού» και ότι διαψεύδεται πως «η κύρια αιτία της τραγωδίας ήταν η άναρχη δόμηση ή ακόμη και η... κλιματική αλλαγή»... Σήμερα, το ελληνικό Δημόσιο άσκησε έφεση στην πρωτόδικη απόφαση που δικαίωσε συγγενείς θύματος και υποχρεώνει το κράτος να τους αποζημιώσει λόγω ψυχικής οδύνης. Τι ισχυρίζεται τώρα το κράτος, με κυβέρνηση ΝΔ;

Χαρακτηρίζει «περιστατικό ανωτέρας βίας» τη φονική πυρκαγιά, επικαλείται «αιφνίδια μεταβολή του καιρού», «σπανιότητα και ιδιαιτερότητα της τόσο ραγδαίας αύξησης της έντασης των ανέμων σε τοπικό επίπεδο» και πως «από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προέκυψε ότι τυχόν εισήγηση του Πυροσβεστικού Σώματος για οργανωμένη προληπτική απομάκρυνση των κατοίκων θα μπορούσε χρονικά και τεχνικά να πραγματοποιηθεί και να ολοκληρωθεί πριν την έλευση του θερμικού κύματος που προηγείτο της φωτιάς, δηλαδή με ασφαλή και αίσια κατάληξη για τους κατοίκους». Υποστηρίζει επίσης ότι έλαβε μέτρα «άκρας επιμέλειας», αναφέροντας ότι «η Πυροσβεστική Υπηρεσία δεν αδράνησε κατά την εκτέλεση των καθηκόντων της, αλλά αντιθέτως επιστράτευσε άμεσα όλη τη διαθέσιμη δύναμη για την αντιμετώπιση της πυρκαγιάς». Με λίγα λόγια, αναπαράγει τα επιχειρήματα και τις δικαιολογίες πίσω από τα οποία οχυρώθηκε η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, λίγες μέρες μετά την πυρκαγιά! Τόσο όμοιοι είναι σε βάρος της ανάγκης του λαού να αισθάνεται και να είναι ασφαλής, που το κράτος τους «έχει συνέχεια» ακόμα και στην προκλητικότητα με την οποία ξεδιάντροπα κοροϊδεύουν τα θύματα της εγκληματικής πολιτικής τους.

Φέσι

Ακόμα ένα «φέσι» θα κληθούν να πληρώσουν τα λαϊκά νοικοκυριά το επόμενο διάστημα, μέσα από τους λογαριασμούς της Ενέργειας. Πρόκειται για το «τέλος ασφάλειας εφοδιασμού», από το οποίο θα καλυφθούν τα «έκτακτα μέτρα» που πήρε η κυβέρνηση για την «αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης». Το συνολικό κόστος αυτών των μέτρων το διάστημα Νοέμβρης '22 - Μάρτης '23 υπολογίζεται σε περίπου 150 εκατ. ευρώ και θα επιβαρύνει εξολοκλήρου τα λαϊκά νοικοκυριά. Η χρέωση στη λαϊκή κατανάλωση θα φτάνει τα 2,84 ευρώ/ MWh, με την αιτιολογία ότι οι οικιακοί χρήστες κατατάσσονται στους «προστατευόμενους καταναλωτές» και σε περίπτωση κλυδωνισμών στην εφοδιαστική αλυσίδα, θα έχαναν τελευταίοι την πρόσβαση στο αέριο. Αντίθετα, οι μεγάλες επιχειρήσεις που εντάσσονται στο καθεστώς της «διακοψιμότητας» δεν θα πληρώσουν ούτε σεντ, ως «αντιστάθμισμα» της υποχρέωσής τους να σταματήσουν/περιορίσουν πρώτες την παραγωγή, σε περίπτωση που διαταραχθεί ο εφοδιασμός. Και «δαρμένος» δηλαδή και «γδαρμένος» ο λαός: Από τη μια πληρώνει πανάκριβη την Ενέργεια και από την άλλη «φεσώνεται» τα χαράτσια για την «απρόσκοπτη» τροφοδότηση της αγοράς...

Καθόλου αθώα

Μετά τις ΗΠΑ, η ΕΕ εισάγει κι αυτή περιορισμούς στη χρήση του TikTok από αξιωματούχους της, προκειμένου να μη γίνονται τα προσωπικά τους δεδομένα «φύλλο και φτερό» από την Κίνα, όπου έχει την έδρα της η εταιρεία που κατέχει και ελέγχει το συγκεκριμένο Μέσο Κοινωνικής Δικτύωσης. Η προειδοποίηση στον «σκληρό πυρήνα» του ευρωπαϊκού μηχανισμού, να αφαιρέσουν τη συγκεκριμένη εφαρμογή από το κινητό τους μέσα σε συγκεκριμένες προθεσμίες, δεν αποτυπώνει μόνο το βάθος των ανταγωνισμών με την Κίνα. Επιβεβαιώνει ταυτόχρονα ότι τα περίφημα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης είναι «εργαλεία» ...εθελοντικής παραχώρησης και αξιοποίησης προσωπικών δεδομένων από επιχειρηματικούς ομίλους, υπηρεσίες, κράτη και ιμπεριαλιστικά κέντρα, που τα μεταχειρίζονται για εμπορικούς, πολιτικούς και άλλους σκοπούς, όπως δείχνει και η αντίδραση των ΗΠΑ - ΕΕ στο κινεζικό TikTok. Το ίδιο ισχύει όμως και για τα «δυτικά» δημοφιλή Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, όπως το Facebook, το Twitter και άλλα, που παίζουν πανομοιότυπο ρόλο, ρουφώντας σαν σφουγγάρι δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, καταναλωτικές και άλλες συνήθειες, πολιτικές πεποιθήσεις κ.ο.κ. Φακελώνουν δηλαδή κανονικά τους χρήστες για κάθε μελλοντική αξιοποίηση, ακόμα και για την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής - πολιτικής τους δράσης. Η προσπάθεια λοιπόν να πλασαριστούν αυτά τα Μέσα από τους ιδιοκτήτες τους ως ο «σύγχρονος τρόπος» κοινωνικοποίησης και επικοινωνίας μόνο αθώα δεν είναι. Πόσο μάλλον η προβολή τους από συγκεκριμένα κέντρα ως «εργαλεία» στην υπηρεσία του εργατικού - λαϊκού κινήματος, που συμβάλλουν τάχα στην ανάπτυξη και ριζοσπαστικοποίησή του...

 

Ριζοσπάστης