Υποκινητές...

Σχοινί - κορδόνι το πάει η κυβέρνηση, να συνδέει όποιον αγώνα ξεσπάει ενάντια στη βάρβαρη πολιτική της με σκοτεινά και ύπουλα σχέδια «αποσταθεροποίησης», να βλέπει υποκινητές πίσω από τους εργαζόμενους που παλεύουν για μόνιμη και σταθερή δουλειά και να επιλέγει για βολικό αντίπαλο τη ΝΔ, στη μεταξύ τους αντιπαράθεση για το ποιος μπορεί καλύτερα να υπηρετήσει την αντιλαϊκή πολιτική, συκοφαντώντας ταυτόχρονα το κίνημα. Μάλιστα, η «Αυγή» έφτασε στο σημείο να γράφει για «ασύμμετρο πόλεμο» των σκουπιδιών, σημειώνοντας ότι η απεργία των εργαζομένων στους ΟΤΑ ήταν έργο της ΝΔ! Οι αγώνες των εργαζομένων «υποκινούνται» από την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα και την αθλιότητα που ζουν, εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής που υπηρετούν όλα τα αστικά κόμματα, οι προηγούμενες και η σημερινή κυβέρνηση. «Υποκινούνται» από την ανάγκη των εργαζομένων να έχουν μεροκάματο όλο το χρόνο και όχι να σαπίζουν στην ανεργία και στην υποαπασχόληση. Απ' αυτήν τη σκοπιά, η τακτική της κυβέρνησης απέναντι στις δίκαιες διεκδικήσεις των εργαζομένων είναι «πιστό αντίγραφο» όσων έκαναν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση, με τη διαφορά ότι σήμερα οι όροι έχουν αντιστραφεί. Η ουσία, πάντως, παραμένει ίδια: Η μεταξύ τους αντιπαράθεση στόχο έχει να συκοφαντήσει τους εργατικούς αγώνες και τα δίκαια αιτήματά τους, να ενθαρρύνει τον «κοινωνικό αυτοματισμό», να δώσει επιχειρήματα σε όσους περιμένουν στη γωνία για να χτυπήσουν από μέσα κι απ' έξω το δικαίωμα στην απεργία. Και, βέβαια, να δώσει σινιάλο στο κεφάλαιο ότι και ο ένας και ο άλλος είναι αδίστακτοι όταν πρόκειται να επιτεθούν στο κίνημα...

Βγάζουν σπυράκια

 

Αρθρογραφώντας στην ημιεπίσημη φυλλάδα της ακροδεξιάς, την εφημερίδα «Δημοκρατία», ο επικεφαλής της «Νέας Δεξιάς», Φ. Κρανιδιώτης, γράφει ένα κείμενο που μέχρι την τελευταία λέξη του αναδίνει την οσμή της σαπίλας και της σκουριάς από τον αντικομμουνισμό των πρώτων μετεμφυλιακών χρόνων, με αφορμή (τι άλλο;) το ντοκιμαντέρ για τον ΔΣΕ «Τι κι αν έπεσε ο Γράμμος, εμείς θα νικήσουμε». Δεν θα μπούμε στον κόπο να σχολιάσουμε όσα εμετικά γράφει στο άρθρο του ο Κρανιδιώτης. Αλλωστε, η συγκεκριμένη εφημερίδα διαθέτει σε μεγάλο στοκ το απαύγασμα των αντικομμουνιστικών εκδόσεων και το διαθέτει εν είδει προσφοράς στους αναγνώστες της κάθε Κυριακή. Αυτό που δεν μπορούν να χωνέψουν ο Κρανιδιώτης και οι φυλλάδες που τον φιλοξενούν δεν είναι η διαφορετική άποψη για τα ιστορικά γεγονότα, αλλά το γεγονός ότι το ΚΚΕ μελετά την Ιστορία του ως πηγή γνώσης και συμπερασμάτων για την οργάνωση της πάλης στο σήμερα, όχι μόνο για να αποκρούσει ο λαός την επίθεση που δέχεται, αλλά και για να διαμορφώσει προϋποθέσεις ανατροπής της αστικής εξουσίας, για να μπορεί να ζει σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες του. Και μπορεί ο Κρανιδιώτης και οι όμοιοί του να βγάζουν σπυράκια μπροστά σ' αυτή την προοπτική, ωστόσο η κοινωνική εξέλιξη δεν σταματάει στη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα, γεγονός που καθιστά βέβαιο ότι ο λαός θα νικήσει, όπως δηλώνει και ο τίτλος του ντοκιμαντέρ...

Φούσκες

 

Και τι δεν είχαν πει τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τις λίστες Λαγκάρντ, Μπόργιανς κ.ο.κ., εντάσσοντας τις αποκαλύψεις που γίνονταν τότε στις «λασπομαχίες» με τα άλλα αστικά κόμματα για το ποιος υποθάλπει και ποιος κυνηγά τάχα τη φοροδιαφυγή. Μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυριζόταν τότε ότι η υποτιθέμενη πάταξη της φοροδιαφυγής, με το ξεψάχνισμα αυτών των λιστών, θα μπορούσε να λύσει με τρόπο μαγικό το δημοσιονομικό πρόβλημα, ώστε να μην επιβαρυνθεί ο λαός με άλλες περικοπές και φόρους. Πουλώντας παραμύθι, χαρακτήριζαν τις λίστες «πραγματικό χρυσωρυχείο για τα άδεια δημόσια ταμεία», κατηγορώντας τους «άλλους» ότι φόρτωναν μνημόνια στο λαό, επειδή δεν είχαν την «πολιτική βούληση» να χτυπήσουν τη διαφθορά. Τη «σπουδαιότητα» αυτών των λιστών για τα δημοσιονομικά του κράτους δεν την αρνούνταν βέβαια ούτε τα κόμματα που κυβέρνησαν πριν από τον ΣΥΡΙΖΑ, συμβάλλοντας όλοι μαζί στον εγκλωβισμό του λαού σε αυταπάτες και φρούδες προσδοκίες. Δυο χρόνια και μερικά μνημόνια μετά, σύμφωνα με τα στοιχεία που κατέθεσε το υπουργείο Οικονομικών στη Βουλή, αποκαλύπτεται πως από τις σχετικές λίστες και τα πρόστιμα, εισπράχθηκαν όλα κι όλα μερικά... φραγκοδίφραγκα, περί τα 87 εκατ. ευρώ. Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι η φοροαποφυγή, οι φοροαπαλλαγές και η φοροδιαφυγή γίνονται από διάφορα νόμιμα και λιγότερο «νόμιμα» κανάλια, όλα υπό την προστασία του σάπιου συστήματος που υπηρετούν από κοινού τα αστικά κόμματα και οι κυβερνήσεις τους.

Με το σπαθί τους

 

«Τώρα η Ελλάδα δεν θα βγει στις αγορές προστατευμένα και για επικοινωνιακούς λόγους. Θα βγει με το σπαθί της», είπε ο πρωθυπουργός στο συνέδριο του «Economist» την περασμένη Πέμπτη, «γαρνίροντας» επιπλέον το αφήγημα με την απάτη ότι η χώρα θα αποχαιρετήσει τάχα οριστικά τα μνημόνια και δεν θα χρειαστεί «πιστωτική γραμμή στήριξης με νέες δεσμεύσεις, δηλαδή ένα κεκαλυμμένο μνημόνιο για να αποχαιρετήσει το πρόγραμμα». Και, βέβαια, δεν θα χρειαστεί κεκαλυμμένο μνημόνιο, μιας που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με την πρόσφατη συμφωνία, έχει ψηφίσει προκαταβολικά ένα ολοφάνερο τέταρτο μνημόνιο, που έβαλε τη «βούλα» στα αντεργατικά μέτρα όλων των προηγούμενων, και επιπλέον έχει δεσμευτεί για νέες ανατροπές σε βάθος δεκαετιών. Με αυτό το «σπαθί», που κόβει εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και θα κρέμεται στο διηνεκές πάνω από τα κεφάλια των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, διεκδικεί το εγχώριο κεφάλαιο έξοδο στις «αγορές» για πρόσβαση σε φτηνό δανεισμό και προσέλκυση επενδύσεων. Και για τη συνεπή υπηρέτηση αυτού του στόχου μαζεύει η κυβέρνηση συγχαρητήρια από το κεφάλαιο, πραγματικά «με το σπαθί της».

Ριζοσπαστης