Επιχείρηση...

Το ναυάγιο του δεξαμενόπλοιου «Αγία Ζώνη ΙΙ», σε μια περιοχή «φορτωμένη» από τα κάθε λογής «επενδυτικά σχέδια» του κεφαλαίου σε στεριά και θάλασσα, ήρθε να αναδείξει με τον πιο δραματικό τρόπο ότι το κυνήγι του κέρδους είναι ασυμβίβαστο με την προστασία της ανθρώπινης ζωής, της υγείας του λαού και του περιβάλλοντος. Ωστόσο, μαζί με την επιχείρηση απορρύπανσης του Σαρωνικού, μια άλλη «επιχείρηση» στήθηκε, με πολύ πιο γρήγορα αντανακλαστικά από τα αστικά επιτελεία, που μιλάνε για «μεμονωμένες» περιπτώσεις και «έκτακτα» περιστατικά, καλώντας την κυβέρνηση να πάρει μέτρα, ώστε ο νέος κύκλος ανάπτυξης να αποβάλει τους «τυχοδιώκτες» επιχειρηματίες και να βασιστεί στους «υγιείς» και «καθαρούς», που δεν θα διαπλέκονται με το αστικό κράτος, θα τηρούν τη νομοθεσία κ.ο.κ. Η «βρώμικη» αυτή επιχείρηση έχει ως στόχο να ξεπλύνει τον ίδιο τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, που γεννάει - σταθερά και επαναλαμβανόμενα σε όλο τον κόσμο - παρόμοια εγκλήματα.

... «απορρύπανσης»

 

Οι χιλιάδες αντιλαϊκοί νόμοι, που «στρώνουν το χαλί» στους «επενδυτές», τσακίζουν εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, αναθέτουν στους καπιταλιστές να ...«ελέγχουν» τους εαυτούς τους, όπως γίνεται για παράδειγμα με τους νηογνώμονες, είναι αποκαλυπτικοί για το πόση σημασία πρέπει να δίνουν οι εργαζόμενοι στα περί «τήρησης των νόμων», που είναι κομμένοι και ραμμένοι στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων. Πολύ περισσότερο, τα παραμύθια περί «υγιών» καπιταλιστών (που αποδεδειγμένα λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία και με τους «βρώμικους», ενώ δένονται με χίλια νήματα και με τους μηχανισμούς του αστικού κράτους) δεν μπορούν να κρύψουν τις μόνιμες «ιεραρχήσεις» της καπιταλιστικής παραγωγής, που δεν διστάζει μπροστά σε κανένα έγκλημα, προκειμένου να διασφαλιστεί το κέρδος. Επομένως, οι εργαζόμενοι, μαζί με την απαίτηση να καταλογιστούν ευθύνες και να παρθούν όλα τα μέτρα για την απορρύπανση του Σαρωνικού, πρέπει ταυτόχρονα να απορρίψουν την προσπάθεια των αστικών επιτελείων να τους δείξουν το «δέντρο» για να κρύψουν το «δάσος» του καπιταλιστικού συστήματος, που εγκληματεί σταθερά σε βάρος τους.

Εκβιασμοί

 

Δεν περνάει μέρα χωρίς μια είδηση για τους πλειστηριασμούς, επιβεβαιώνοντας ότι η δραστικότερη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων από τις τράπεζες θα είναι από τα βασικά θέματα της τρίτης «αξιολόγησης», που κρύβει νέες δυσάρεστες εκπλήξεις για το λαό. Ετσι, λοιπόν, γράφεται ότι το κουαρτέτο είναι δυσαρεστημένο από την καθυστερημένη έναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών (Γενάρη 2018, αντί για Νοέμβρη 2017), ενώ και η ΕΚΤ εκφράζει ανησυχία για τη μη επίτευξη των στόχων σε ό,τι αφορά τον περιορισμό της έκθεσης των τραπεζών στα «κόκκινα» δάνεια. Το ΔΝΤ, από την άλλη, θέτει επιτακτικά ζήτημα νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών αν δεν υπάρξει άμεσα αντιστροφή της κατάστασης, ενώ διαρρέεται ότι οι τράπεζες θα προχωρήσουν και σε «bail in» («κούρεμα» καταθέσεων), αν δεν πετύχουν μείωση των «κόκκινων» δανείων με αύξηση των πλειστηριασμών. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Οτι εντείνονται οι πιέσεις στο λαό να αποδεχτεί ως τετελεσμένο την αύξηση των πλειστηριασμών και τη σταδιακή υποχώρηση της προστασίας για την πρώτη κατοικία, με τον εκβιασμό μάλιστα ότι ακόμα κι αυτά τα υποτυπώδη μέτρα που ισχύουν σήμερα φέρνουν πιο κοντά την προοπτική να υπάρξει «κούρεμα» καταθέσεων, ως ένα από τα μέτρα για να αντιμετωπίσουν οι τράπεζες τα «κόκκινα» δάνεια. Με άλλα λόγια, αυτό που λένε στο λαό είναι το εξής: «Καλύτερα να χάσει ο γείτονας το σπίτι του, παρά εσύ τις καταθέσεις σου». Κάπως έτσι δημιουργούν το έδαφος για να βγάλουν στο σφυρί, όταν το αποφασίσουν, χιλιάδες σπίτια λαϊκών οικογενειών, ή να τις υποχρεώσουν να κόψουν και το φαγητό, προκειμένου να καταβάλουν έστω και μια δόση για τα δάνεια που οφείλουν.

Πιο αντιδραστική

 

Τις μέρες αυτές συζητιέται στη Βουλή η ενσωμάτωση στο εθνικό Δίκαιο μιας Οδηγίας της ΕΕ σχετικά με την «ευρωπαϊκή εντολή έρευνας», στο πλαίσιο της «δικαστικής συνδρομής» ανάμεσα στα κράτη - μέλη της ΕΕ. Η ενσωμάτωση αυτής της Οδηγίας, στο όνομα της «καταπολέμησης της εγκληματικότητας» και της «εμπέδωσης κλίματος ασφάλειας», ενισχύει τους μηχανισμούς καταστολής και πλήττει ακόμα περισσότερο στοιχειώδη λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες. Ετσι, με την «ευρωπαϊκή εντολή έρευνας», ένα κράτος - μέλος θα μπορεί στο εξής να ζητάει απευθείας ανάκριση υπόπτων από μια άλλη χώρα, ενώ προβλέπεται άρση του απορρήτου των συνομιλιών στο έδαφος ξένης χώρας και προσωρινές «μετατάξεις» υπόπτων από χώρα σε χώρα, προκειμένου να ανακριθούν. Τα μέτρα αυτά δεν είναι αποσπασμένα από το γενικότερο κλίμα που καλλιεργείται στην ΕΕ με αφορμή τις επιθέσεις που αποδίδονται σε οπαδούς του «Ισλαμικού Κράτους» και έχουν οδηγήσει το λαό σε χώρες όπως η Γαλλία να ζει σε καθεστώς «έκτακτης ανάγκης», που μόνο έκτακτη δεν είναι. Δεν είναι, επίσης, άσχετα με την παραπέρα στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, που στο εσωτερικό μεταφράζεται σε ένταση των μηχανισμών καταστολής και του θεσμικού πλαισίου για την «ασφάλεια», στο οποίο χωράνε τα πάντα: Από την αντιμετώπιση του «ριζοσπαστισμού», της εγκληματικότητας και της τρομοκρατίας, μέχρι του εργατικού - λαϊκού κινήματος που αμφισβητεί τους στόχους και την πολιτική του κεφαλαίου. Χρειάζεται επομένως επαγρύπνηση από το λαό, καθώς επιβεβαιώνεται ότι η ΕΕ μόνο χειρότερη και πιο αντιδραστική μπορεί να γίνει.

Ριζοσπάστης