Αποτύπωμα...

«Αμιγώς φιλελεύθερο» χαρακτήρισε ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, σε άρθρο του στην «Καθημερινή» της Κυριακής, το νομοσχέδιο για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Πρόσθεσε, μάλιστα, πως είναι ένα από τα νομοσχέδια «που αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση μπορεί να διαχειριστεί το μνημόνιο, αφήνοντας συγχρόνως προοδευτικό αποτύπωμα». Ο υπουργός δεν αρκέστηκε να κατηγορήσει τους εκπροσώπους των άλλων κομμάτων πως δεν είναι «πραγματικά φιλελεύθεροι», αλλά προσπάθησε να βάλει στο κάδρο το ΚΚΕ. Και προκειμένου να το «χωρέσει», προσάρμοσε τις θέσεις του στα μέτρα που τον βόλευαν. Ετσι, χρεώνει στο ΚΚΕ την άποψη ότι «η οικογένεια είναι η βασική μονάδα συλλογικότητας», για να το εγκαλέσει ότι αντιβαίνει στους κλασικούς του μαρξισμού και τις θέσεις των «αριστερών στοχαστών» του 20ού αιώνα. Βέβαια, δεν προκαλεί εντύπωση η διαστρέβλωση του μαρξισμού «αλά καρτ» για τις ανάγκες των κυβερνητικών σχεδιασμών. Το ίδιο έχει ξανασυμβεί μπροστά στο 3ο μνημόνιο, σε κάθε αντιλαϊκό μέτρο που φέρνει για ψήφιση ο ΣΥΡΙΖΑ και ματώνει τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Αφοσιωμένος στην κόντρα για το ποιος υπερασπίζεται και εκφράζει καλύτερα τις αρχές του φιλελευθερισμού, ο υπουργός μάλλον δεν άκουσε τις τοποθετήσεις του ΚΚΕ στις συνεδριάσεις της Βουλής. Γιατί σε καμιά από αυτές δεν αναφέρθηκε η οικογένεια ως βασική μονάδα συλλογικότητας, όπως ισχυρίζεται. Αντιθέτως, το ΚΚΕ αναφέρθηκε σε μια σειρά από πλευρές των ανορθολογικών θεωριών γύρω από το φύλο, πάνω στις οποίες βασίζεται και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Για αυτές όμως ο υπουργός δεν είχε κάτι να πει...

Ζούγκλα

 

Η πλήρης απασχόληση θα αποκτήσει νόημα όταν επανέλθουν οι «συλλογικές διαπραγματεύσεις» και οι συμβάσεις εργασίας, ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ και πανηγυρίζει για τα «θετικά στοιχεία» που καταγράφει το σύστημα «Εργάνη». Προσπαθεί επίσης να αποδείξει ότι το 60% της μερικής ή προσωρινής απασχόλησης, σε ό,τι αφορά τις νέες θέσεις εργασίας, αποτελεί μια «παρέκκλιση» και ότι η κυβέρνηση θα ...βάλει τάξη στην εργασιακή ζούγκλα, για την οποία λέει ότι δεν φταίει και ότι την «κληρονόμησε» από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Την ίδια στιγμή, δεν υπάρχει ούτε μισή τοποθέτηση εκπροσώπων μονοπωλιακών ομίλων, τραπεζών, του ΣΕΒ, της ΕΕ κ.λπ., που να μη θέτει ως όρο για την «επιστροφή στην κανονικότητα» τη μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας. Πρόσφατη, άλλωστε, είναι η έρευνα της ΕΚΤ, όπου αποτυπώνεται ότι «προτεραιότητες» των επιχειρηματικών ομίλων είναι η «βελτίωση της ευελιξίας», η «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας και η «διευκόλυνση χρήσης συμβάσεων προσωρινής απασχόλησης». Ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρει καλά ότι η μερική και κακοπληρωμένη δουλειά είναι στρατηγική των μονοπωλίων, για να εξασφαλίζεται η κερδοφορία τους, την οποία άλλωστε υπηρετεί με την πολιτική του. Οπως, επίσης, ο λαός δεν αγνοεί ότι η κυβέρνηση όχι μόνο διατηρεί ανέγγιχτη όλη την εργασιακή ζούγκλα που «κληρονόμησε», αλλά την κάνει ακόμα πιο άγρια, με τα δύο μνημόνια που ψήφισε, αφού ειδικά το τελευταίο περιλαμβάνει τη δέσμευση για μη αμφισβήτηση όλων των αντεργατικών μεταρρυθμίσεων... Αρα, η ζούγκλα είναι και δικό του δημιούργημα, όσο κι αν προσπαθεί να κρυφτεί.

Αναλύσεις

 

Κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ, και μέσα από τα δημοσιογραφικά έντυπά του, καλλιεργούν ένα κλίμα εφησυχασμού για τη Χρυσή Αυγή που «φυλλορροεί», για «τα ποντίκια που πηδάνε από το καράβι», γιατί - λένε - σφίγγει ο κλοιός της Δικαιοσύνης λόγω της δίκης που βρίσκεται σε εξέλιξη. Βεβαίως, η Χρυσή Αυγή έχει σοβαρά προβλήματα, βρίσκεται σε φάση οργανωτικής συρρίκνωσης, ενώ έχει ενισχυθεί η καταδίκη και απομόνωση των φασιστών μέσα στα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Ομως δε χωρά κανένας εφησυχασμός. Πρώτα απ' όλα γιατί ανεξαρτήτως της δικαστικής διαδικασίας, στην οποία καταγράφεται σημαντική καθυστέρηση, παραμένουν οι οικονομικές διασυνδέσεις των φασιστών με διάφορα κέντρα στο εσωτερικό και το εξωτερικός, με επιχειρηματικούς ομίλους, τμήματα του κεφαλαίου, οι οποίες μάλιστα βρίσκονται στο σκοτάδι. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι διεργασίες στη Χρυσή Αυγή συνδέονται και με διεργασίες αναμόρφωσης του λεγόμενου «εθνικιστικού» χώρου, δηλαδή τη μεταμφίεση της φασιστικής συμμορίας σε ένα πιο «καθωσπρέπει αστικό κόμμα», τύπου Λεπέν στη Γαλλία ή AfD στη Γερμανία, και την αξιοποίησή του σε διάφορα σενάρια στο αστικό πολιτικό σύστημα. Και παράλληλα, ενίσχυσης άλλων πιο ανοιχτά ναζιστικών ομάδων. Τέλος, γιατί η κυβέρνηση, όχι μια αλλά πολλές φορές, με τη στάση της δίνει ανοχή στο φασιστικό μόρφωμα... Αν έχουν απορίες τι εννοούμε, ας ρίξουν μια ματιά στην ολοκλήρωση της άσκησης «Παρμενίων», όπου βρέθηκαν για άλλη μια φορά όλοι μαζί, εκπρόσωποι της κυβέρνησης και των χρυσαυγιτών, με τον υπουργό Εθνικής Αμυνας να δηλώνει ότι τις πολιτικές αντιπαραθέσεις πρέπει να τις αφήνουμε έξω από τέτοιες εκδηλώσεις...

Στην άκρη της γλώσσας

 

Από τα στιγμιότυπα της χτεσινής συνεδρίασης της Βουλής για την «ταυτότητα φύλου» που προβλήθηκαν ιδιαίτερα, ήταν η αντιπαράθεση του υπουργού Δικαιοσύνης με τον αντιπρόεδρο της ΝΔ Αδωνι Γεωργιάδη περί αθεΐας. Παρεμβαίνοντας, ο Στ. Κοντονής είπε ότι «δεν θα κάνω θεολογική συζήτηση με τον κ. Γεωργιάδη (...) Εμείς είμαστε με την Οκτωβριανή Επανάσταση. Δεν είμαστε με τον Στάλιν. Αυτό το κατάλαβαν μέχρι και Εσθονοί βουλευτές και μας έστειλαν συγχαρητήρια επιστολή. Εσείς εδώ, το έχετε καταλάβει; (...) Ο κομμουνισμός και ο σοσιαλισμός είναι μια απελευθερωτική ιδεολογία που δυσφημίστηκε τα χρόνια του Στάλιν - μπορούμε να μιλήσουμε ακόμη και για δεξιά παρέκκλιση γιατί βάζει τις σχέσεις παραγωγής πάνω από τις κοινωνικές σχέσεις». Είναι παροιμιώδης η ευκολία με την οποία η κυβέρνηση καταφεύγει στη «σταλινολογία» κάθε φορά που της προσάπτουν χαρακτηριστικά που δεν έχει και την παρουσιάζουν περίπου ως δύναμη ...κομμουνιστική! Βολεύεται με αυτήν την αντιπαράθεση, γιατί «γαργαλάει» τα αυτιά όσων απωθούνται από τους αναχρονισμούς και τον «συντηρητισμό» της ΝΔ, ενώ ταυτόχρονα σπεύδει να διαχωριστεί απ' όσα της προσάπτουν, διαβεβαιώνοντας το κεφάλαιο ότι ρόλος της είναι να δυσφημεί το σοσιαλισμό και όχι να τον υπερασπίζεται. Γι' αυτό έχουν τον «αντισταλινισμό» στην άκρη της γλώσσας και τους βγαίνει με τέτοια ευκολία, δίνοντας τροφή στον πιο χυδαίο αντικομμουνισμό.

Ρζοσπάστης