Ιερός συμβολισμός

«Ιδιαίτερη σημασία» και «ιερό συμβολισμό» αποδίδει η «Καθημερινή» στην αποφασιστικότητα του ΣΥΡΙΖΑ να προχωρήσει τους πλειστηριασμούς και το χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Δεν είναι η πρώτη φορά που η εφημερίδα - πιλότος της προπαγάνδας των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων επιβραβεύει τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι όμως χαρακτηριστικό ότι την ίδια στιγμή που η «Καθημερινή» τον συγχαίρει για την πυγμή που επιδεικνύει απέναντι στα εργατικά δικαιώματα, η κυβέρνηση συκοφαντεί το εργατικό κίνημα, λέγοντας π.χ. ότι οι κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς δήθεν προστατεύουν τους «στρατηγικούς κακοπληρωτές», με τις βίλες και τις πισίνες. Και κάπως έτσι, όλοι μαζί, με καταμερισμό επιτίθενται στους εργαζόμενους. Ο ΣΥΡΙΖΑ χτυπάει με τα γκλομπ και τα δακρυγόνα και η αστική τάξη τον επιβραβεύει γιατί προχωράει αποφασιστικά τη βρώμικη δουλειά. Αν για το κεφάλαιο λοιπόν «ιερός συμβολισμός» είναι η επιθετικότητα της κυβέρνησης, για το λαό, όχι μόνο «συμβολικό» αλλά και ουσιαστικό είναι να δώσει τη δική του αποφασιστική απάντηση, ειδικά ενόψει της απεργίας στις 14 Δεκέμβρη.

Ουδέν νεώτερον

 

Τελικά, πολλή φασαρία για το τίποτα, σε ό,τι αφορά τα απόρρητα έγγραφα που επικαλέστηκε ο πρωθυπουργός στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για την πώληση στρατιωτικού υλικού στη Σ. Αραβία. Τα έγγραφα αυτά τέθηκαν χτες στη διάθεση των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων των κομμάτων για να τα διαβάσουν, αλλά τίποτα καινούργιο δεν προέκυψε, παρά τον ντόρο και τη φασαρία που έγινε τις προηγούμενες μέρες, από την κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης. Επιβεβαιώθηκε, έτσι, για μια ακόμη φορά, ότι ο μεταξύ τους χαρτοπόλεμος (που τελευταία συμπεριέλαβε και απόρρητα τηλεγραφήματα και εκθέσεις) γίνεται για να σκεπαστεί η ουσία. Που στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι όλοι μαζί ενέκριναν τη σύμβαση με τη Σ. Αραβία, όπως όλοι κοπιάζουν για να αναβαθμίσει η Ελλάδα το ρόλο της στα σχέδια και τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών στην περιοχή. Κι αυτό μόνο απόρρητο δεν είναι, αφού από τις πομπές και την υποκρισία τους έχει βουίξει ο τόπος...

Ηταν ένα μικρό καράβι... 

 

Με «επιτυχία» ολοκληρώθηκε η ανέλκυση του δεξαμενόπλοιου «Αγία Ζώνη ΙΙ», που πριν από λίγους μήνες μαύρισε με μαζούτ τον Σαρωνικό. Για πρώτη φορά, σύμφωνα με την κυβέρνηση, εφαρμόστηκε η περιβαλλοντική νομοθεσία σε θέματα ναυαγίων. Πολλά συγχαρητήρια στην κυβέρνηση! Συγχαρητήρια επίσης που ακολουθεί πιστά το δόγμα των προηγούμενων κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ: «Θες φοροαπαλλαγή; Γίνε εφοπλιστής!», αφού απλόχερα τους δίνει τη δυνατότητα να αλωνίζουν τσάμπα σε θάλασσα και σε στεριά, κάνοντας επενδύσεις, αγοράζοντας ακόμα και ποδοσφαιρικές ομάδες, προκειμένου να βοηθήσουν στην «ανάπτυξη» αυτού του τόπου. «Ανάπτυξη» σαν κι αυτή στον Σαρωνικό και στη Μάνδρα, με τους 23 νεκρούς. Σε κάθε περίπτωση, οι εργαζόμενοι και οι μικροί επιχειρηματίες που επλήγησαν από τη ρύπανση πληρώνουν το βαρύ τίμημα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, αφού ακόμη δεν έχουν πάρει την αποζημίωση που δικαιούνται.

Κορόνες

 

«Δεν είναι οι πολύ μικρές επιχειρήσεις, αλλά πρωτίστως οι πολύ μεγάλες, αυτές που εφαρμόζουν πρακτικές ''αόρατης'' ή επισφαλούς εργασίας». Αυτά είπε για την κατάσταση στην αγορά εργασίας στην Ελλάδα η υπουργός Εργασίας, μιλώντας σε φόρουμ στο Βερολίνο. Μόλις πριν από τρεις βδομάδες, για το ίδιο θέμα ο γγ του υπουργείου Εργασίας, Ανδρέας Νεφελούδης, δήλωνε ακριβώς τα αντίθετα: «Συνήθως οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερα προβλήματα παραβατικότητας, σε αντίθεση με τις πιο μικρές επιχειρήσεις, που έχουν πάρα πολλά...», αποφαινόταν. Θα μπορούσε να σταθεί κανείς στην ασυνεννοησία, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα, ξέροντας ότι το επιχείρημα της «παραβατικότητας» αξιοποιείται και ως πρόσχημα για διευθετήσεις που αφορούν τον ανταγωνισμό μεταξύ ομίλων, με κάλπικες διακρίσεις ανάμεσα σε «υγιείς» και «μη υγιείς» επιχειρήσεις, ανάλογα με το πόσο πιστά εφαρμόζουν το εργατικό δίκαιο, που είναι κομμένο και ραμμένο στις ανάγκες τις κερδοφορίας τους. Αλλωστε, με τους νόμους της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, η «επισφάλεια» δεν είναι γνώρισμα μόνο των ελαστικών, αλλά και των σχετικά πιο σταθερών μορφών απασχόλησης. Κατά τ' άλλα, οι κορόνες της υπουργού για την «παραβατικότητα» των μεγάλων επιχειρήσεων λειτουργούν και ως «ξεκάρφωμα» για τα «δωράκια» που τους ετοιμάζει, και με την τρίτη «αξιολόγηση». Ανάμεσα σ' αυτά ξεχωρίζουν τα νέα εμπόδια που θέτει η κυβέρνηση στην απεργία, ενώ έχει προηγηθεί η πλήρης απελευθέρωση των απολύσεων, που ανοίγει νέους ορίζοντες στις μεγάλες επιχειρήσεις να προχωρήσουν σε αναδιαρθρώσεις, συγχωνεύσεις και εξαγορές, για να ενισχύσουν την κερδοφορία τους, πετώντας εύκολα στο δρόμο δεκάδες ή και εκατοντάδες εργαζόμενους...

Ριζοσπάστης