Το μήνυμα

Η πρόσφατη τριμερής Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, με τη συμμετοχή και του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, η τρίτη μέσα σε έναν μήνα συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Τουρκίας και Ελλάδας, όπως και οι δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών περί «δικαιωμάτων» της Τουρκίας στην Ανατ. Μεσόγειο, πρέπει να χτυπήσουν «καμπανάκι» για το λαό.

Αποτελούν, αν μη τι άλλο, «τροχιοδεικτικές βολές» για το μεγάλο παζάρι στο οποίο συμμετέχει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο του ευρύτερου αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού για την περιοχή, όπου καθοριστικό ρόλο παίζει η προσπάθεια να κρατηθεί η Τουρκία στο δυτικό στρατόπεδο και να ανακοπεί η παραπέρα συνεργασία της με τη Ρωσία, με τα ανάλογα βέβαια ανταλλάγματα.

Επομένως, η λογική της συνεκμετάλλευσης και των λοιπών «έντιμων» συμβιβασμών που καλλιεργείται από την κυβέρνηση δεν αποτελεί «κλάδο ελιάς».


Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει... Βάζοντας στο τραπέζι ζητήματα που «ακουμπούν» τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου, με αντικείμενο τη μοιρασιά της ενεργειακής λείας ανάμεσα σε μεγάλα μονοπώλια και αναλαμβάνοντας ενεργότερο ρόλο στην αντιπαράθεση της Τουρκίας με ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, η ελληνική κυβέρνηση χώνει βαθύτερα το λαό σε επικίνδυνα σχέδια και ανταγωνισμούς που δυναμώνουν στην ευρύτερη περιοχή.

Είναι ερώτημα τι συζητιέται πίσω από τις κλειστές πόρτες για τις «διευθετήσεις» στα Ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό. Το γεγονός ωστόσο ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μιλάει με ιδιαίτερη θέρμη για την επαναδιαπραγμάτευση των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, ως το αναγκαίο υπόβαθρο για να γίνουν «ιστορικά βήματα» μέσα στη χρονιά, δείχνει πολλά για το πόσο μακριά φτάνει ο σχεδιασμός τους.

Αλλωστε, ούτε η κυβέρνηση αρνείται ότι παίζει ρόλο «διαύλου» ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και την Τουρκία, μεταξύ άλλων προετοιμάζοντας το έδαφος για τις «απαραίτητες παραχωρήσεις» σε ό,τι αφορά την ενεργειακή μοιρασιά στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου η Τουρκία διαμηνύει ότι «τίποτα δεν μπορεί να γίνει» χωρίς τη συμμετοχή της και υπογραμμίζει τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της και με σειρά παραβιάσεων και παραβάσεων.

Αυτόν το σκοπό υπηρετούν τόσο οι δηλώσεις Κατρούγκαλου - Κοτζιά, ότι η Τουρκία έχει «δικαιώματα» στην Ανατ. Μεσόγειο, όσο και το κάλεσμα του Ελληνα ΥΠΕΞ στην Τουρκία να πάρει ενεργά μέρος στον σχεδιασμό του ενεργειακού χάρτη της περιοχής, που σηματοδοτείται από την άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ στην τριμερή Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ.

Σε τίποτα δεν αλλάζει την ουσία για το λαό η συζήτηση στα αστικά επιτελεία - που κατά τ' άλλα πανηγυρίζουν για τη «συνέχεια» της εμπλοκής της χώρας στα ευρωατλαντικά σχέδια, ανεξάρτητα από εναλλαγές κυβερνήσεων - για το ποιος είναι ο καταλληλότερος τρόπος για τον κοινό στόχο της «αναβάθμισης» της αστικής τάξης στην περιοχή.

Για το λαό, όμως, η ολοένα και βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στο σχεδιασμό ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, με τη μία ή την άλλη μορφή, αποτελεί παράγοντα μεγάλων κινδύνων και θα κληθεί να πληρώσει είτε την παραπέρα επιδείνωση των σχέσεων της Τουρκίας με ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, με τη χώρα στην «πρώτη γραμμή» της αντιπαράθεσης, είτε τους «έντιμους συμβιβασμούς» των ιμπεριαλιστών, που με βεβαιότητα θα βάλουν στο τραπέζι και τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου.

Ξανά και ξανά επιβεβαιώνεται πως η ειρήνη και η ασφάλεια, όπως και αμοιβαία επωφελείς συνεργασίες με όλους τους γείτονες λαούς, δεν μπορούν να διασφαλιστούν με τα σχέδια των ιμπεριαλιστών, που «εγγυώνται» κινδύνους και περιπέτειες, αλλά στην Ελλάδα όπου ο λαός θα είναι νοικοκύρης στον τόπο του, χωρίς τα δεσμά του κεφαλαίου, των ΝΑΤΟ - ΕΕ και όλων των ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Το μήνυμα αυτό, της αποφασιστικής πάλης για να απεμπλακεί η χώρα από τα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, μπορεί και θα το στείλει η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ παντού.

Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Άποψή μας» του «Ριζοσπάστη», Τετάρτη 27 Μάρτη 2019

902gr