Αποκαλυπτικές ομολογίες

Η συζήτηση που έγινε στο Ευρωκοινοβούλιο την Πέμπτη 9 Ιούλη, με θέμα «Σταθερότητα και ασφάλεια στη Μεσόγειο και ο αρνητικός ρόλος της Τουρκίας», ήταν αποκαλυπτική. Παρά τον τίτλο της, επιβεβαίωσε την υπόθαλψη της τουρκικής επιθετικότητας από τις δυνάμεις του ευρωατλαντισμού και το παζάρι που βρίσκεται σε εξέλιξη για διευθετήσεις στην περιοχή, στο πλαίσιο του οποίου η Τουρκία κλιμακώνει τις διεκδικήσεις της σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο. Ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Ζοζέπ Μπορέλ, αφού παρατήρησε ότι «χρόνια συγκρούσεων στη Λιβύη και στη Συρία έχουν επηρεάσει άμεσα τα συμφέροντα και την ασφάλειά μας όσον αφορά την ανεξέλεγκτη μετανάστευση, την τρομοκρατία ή την πολιτική αστάθεια από το Σαχέλ στην ευρύτερη Μέση Ανατολή», αναγνώρισε ότι «η Τουρκία επηρεάζεται επίσης από αυτήν την κατάσταση», δικαιολογώντας έμμεσα τις στρατιωτικές επεμβάσεις της σε Συρία και Λιβύη, που ρίχνουν νερό στο μύλο της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης στην περιοχή. Πρόσθεσε μάλιστα ότι η Τουρκία «είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες και στις δύο συγκρούσεις» και ότι παρά τις «σημαντικές αποκλίσεις» που υπάρχουν με την ΕΕ, «πρέπει να αναγνωρίσουμε πού συμπίπτουν τα συμφέροντά μας».

* * *

 

Συνεχίζοντας, ο Μπορέλ χαρακτήρισε μεν «ανησυχητική» την «αποφασιστικότητα που επιδεικνύει η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο» (υπερπτήσεις πάνω από τα ελληνικά νησιά, γεωτρύπανα στα ανοιχτά της Κύπρου κ.λπ.), την αναγνώρισε όμως ως «έναν σημαντικό εταίρο, μια υποψήφια χώρα και σύμμαχο του ΝΑΤΟ». Γι' αυτό προέτρεψε τα κράτη - μέλη να συνεργαστούν «για να σταματήσει και να αντιστραφεί η τρέχουσα αρνητική τάση στις σχέσεις με την Τουρκία», λέγοντας ορθά κοφτά ότι «η δυναμική των αντιποίνων δεν καθιστά τη Μεσόγειο μια πιο ασφαλή και σταθερή ζώνη. Αυτό θα επιτευχθεί μόνο μέσω διαλόγου και διαπραγματεύσεων όπου υπάρχουν διαφορές». Μόνο που οι «διαφορές» αυτές δεν προέκυψαν από το πουθενά, ενώ με τη στάση τους και με δεδομένη τη σημασία που έχει για τα συμφέροντά τους να παραμείνει η Τουρκία αγκιστρωμένη στο «δυτικό στρατόπεδο», , ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και ΕΕ τροφοδοτούν και δεν αποθαρρύνουν την τουρκική επιθετικότητα, προωθώντας αργά και σταθερά τη «λύση» της συνδιαχείρισης, που μόνο τα μονοπώλια θα βγάλει κερδισμένα.

* * *

 

Αποκαλυπτικά ήταν και όσα είπε ο Μπορέλ για το Μεταναστευτικό, που επιδρά καθοριστικά στις σχέσεις Τουρκίας - ΕΕ. Σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Τούρκο ομόλογό του, Μ. Τσαβούσογλου, στην Αγκυρα, όπου βρέθηκε στις 6 και 7 Ιούλη, ο Μπορέλ έδωσε το σύνθημα για την επόμενη φάση στο ευρωτουρκικό παζάρι, με όχημα το Μεταναστευτικό. Αρχικά δήλωσε ότι η συμφωνία για το Μεταναστευτικό του 2016 «είναι μέρος μιας ευρύτερης συμφωνίας, όπου πολλά άλλα θέματα συνυπολογίστηκαν και πολλά δεν έχουν τεθεί σε εφαρμογή». Πρόσθεσε ότι «στο μεσοδιάστημα έχουν υπάρξει διαφωνίες και πολιτικές αποκλίσεις μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας, που έχουν διαμορφώσει τη σημερινή κατάσταση», και κατέληξε λέγοντας: «Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάτσουμε και να συζητήσουμε μια προσαρμογή της Δήλωσης του 2016, που φτάνει στο τέλος, και να εξετάσουμε μια νέα, στην οποία θα συμπεριλάβουμε όλα τα θέματα που επηρεάζουν τη σχέση μας. Το Μεταναστευτικό είναι ένα σημαντικό θέμα, αλλά όχι το μόνο. Πρέπει να προσπαθήσουμε να ικανοποιήσουμε και τις δύο πλευρές στην εκπλήρωση μιας νέας προσέγγισης, η οποία θα λαμβάνει υπόψη τα θέματα που η Τουρκία θέλει να βάλει στο τραπέζι. Αυτό είναι κατανοητό. Από το θέμα της βίζα, την εταιρική σχέση, την ενταξιακή της πορεία, τα σύνορα, την επικαιροποίηση της Τελωνειακής Ενωσης, τα γεωπολιτικά θέματα της σύγκρουσης στην Ανατολική Μεσόγειο, τη συνεργασία μας στη Συρία και τη συνεργασία στη Λιβύη...».

* * *

 

Ολα στο τραπέζι λοιπόν, σε ένα εφ' όλης της ύλης παζάρι, που θεωρεί «κατανοητές» τις ανησυχίες της Τουρκίας ακόμα και σε ό,τι αφορά τα σύνορα (!), όπως κυνικά ομολογεί ο Ευρωπαίος αξιωματούχος. Να λοιπόν πώς «ταΐζεται» η επιθετικότητα της Τουρκίας από τους ευρωατλαντικούς «συμμάχους», τους οποίους η σημερινή και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις παρουσιάζουν ως «θεματοφύλακες» τάχα της ειρήνης στην περιοχή και των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Προκειμένου μάλιστα να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για το τι θα καθορίσει τις εξελίξεις και στα Ελληνοτουρκικά, με δεδομένο τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό στην περιοχή, όπου εμπλέκεται ενεργά και η Ελλάδα, ο Μπορέλ ανέφερε στην ίδια συνέντευξη: «Η Τουρκία έχει γίνει ένας περιφερειακός παίκτης - σημείο αναφοράς και η ΕΕ πρέπει να διαμορφώσει εκ νέου μια προσέγγιση η οποία θα λαμβάνει υπόψη όλα τα θέματα που αποτελούν μέρος αυτής της σύνθετης σχέσης. Αυτός θα είναι ο σκοπός του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου όταν θα συζητήσει. Η σχέση μας με την Τουρκία έχει γίνει ένα από τα πιο σημαντικά και πιεστικά ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ...».

Α.

 

Ριζοσπάστης