«Στρατηγικός εταίρος»

Την αξία της Τουρκίας ως «στρατηγικού εταίρου» για την υλοποίηση των επικίνδυνων σχεδιασμών των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο επιβεβαιώνουν, με απανωτά μηνύματα και κινήσεις, μια σειρά από αμερικανικές υπηρεσίες. Ενδεικτικά, η διοίκηση του 6ου Στόλου των ΗΠΑ (επιχειρεί σε Ευρώπη και Αφρική), περιγράφοντας την ανάπτυξη των μονάδων του, στέκεται στο γεγονός ότι το καταδρομικό τους «Vella Gulf», πλοίο που ανήκει στην Ομάδα Κρούσης του αεροπλανοφόρου «Eisenhower», πραγματοποίησε στις 28/7 «κοινές ασκήσεις» με την τουρκική φρεγάτα «Kemal Reis», στην Κεντρική Μεσόγειο, ανοικτά της Λιβύης. Θυμίζουμε, προηγουμένως, το ίδιο το αεροπλανοφόρο έκανε γυμνάσια με τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, νότια της Κρήτης. Πέραν των συνεκπαιδεύσεων, μονάδες του τουρκικού Στόλου περιπολούν με καπέλο ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο, ακριβώς στις ζώνες όπου κλιμακώνονται ανταγωνισμοί και «ζυμώσεις» για συμβιβασμούς. Σύμφωνα με τη Διοίκηση Ναυτικών Δυνάμεων του ΝΑΤΟ, MARCOM, η φρεγάτα «Turgut Reis» και τουρκικό υποβρύχιο μετείχαν μέχρι τις 31/7 σε μια από τις διαβόητες εστιασμένες επιχειρήσεις («Focused Operations»), πολυήμερες περιπολίες στο πλαίσιο της ΝΑΤΟικής επιχείρησης «Sea Guardian» στη Μεσόγειο. Ταυτόχρονα, στις 28/7 οι σταθμοί Σμύρνης και Αττάλειας της τουρκικής Υδρογραφικής Υπηρεσίας εξέδωσαν ΝΑVTEX για λογαριασμό του ΝΑΤΟ, χρησιμοποιώντας και εκεί τη λυκοσυμμαχία ως πολιορκητικό κριό για να προωθήσουν τις απαράδεκτες διεκδικήσεις τους σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Οι τέτοιες τουρκικές αναγγελίες είναι παράνομες, εφόσον η χωρική ευθύνη για την έκδοσή τους ανήκει στην ελληνική Υδρογραφική Υπηρεσία. Ωστόσο, εκδόθηκαν με «καπέλο» ΝΑΤΟ, ενημερώνοντας ότι στο διάστημα 3-7/8 πλοία της λυκοσυμμαχίας θα διεξάγουν νέες φάσεις της «Sea Guardian» στη Μεσόγειο.

***

 

Ανάλογης αξίας και σημασίας οι αντίστοιχες αεροπορικές ενέργειες. Ενημερωτικό της 39 Air Base Wing που επιχειρεί στο Ιντσιρλίκ, αναφέρει ότι αποστολή της είναι «να υποστηρίξει και να προστατεύσει τις υποδομές και τους ανθρώπους των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ σε όλη την Τουρκία, παρέχοντας παράλληλα ένα πλήρες φάσμα δυνατοτήτων στον πολεμιστή» που επιχειρεί από το Ιντσιρλίκ. Προσθέτει ότι «κοντά σε πολλά από τα πιθανά σημεία προβλημάτων στον κόσμο, το Iντσιρλίκ είναι μια σημαντική βάση στη Νότια Περιοχή του ΝΑΤΟ». Μονάδα της Πτέρυγας, η 39 Operations Support Squadron, σε δικό της ενημερωτικό κάνει σαφές ότι στο Ιντσιρλίκ εκτελούνται «πλήρους φάσματος αεροπορικές και πυρηνικής αποτροπής επιχειρήσεις». Μια έμμεση υπενθύμιση ότι, όπως υπολογίζεται, φυλάσσονται εκεί 40 με 50 βόμβες «B-61». «Οραμά μας», συνεχίζει η 39 OSS, «είναι να είμαστε η κορυφαία πλατφόρμα προβολής ισχύος της ΠΑ των ΗΠΑ». Κοντά σε αυτά και αναφορά που κατατέθηκε στο Κογκρέσο των ΗΠΑ στις 27/7, με αντικείμενο την «Ενοπλη σύρραξη στη Συρία», η οποία περιλαμβάνει την Αγκυρα ανάμεσα στους 5 «παίκτες - κλειδιά», όπως χαρακτηριστικά κατονομάζει τις Συρία, Ρωσία, Τουρκία, Ιράν και ΗΠΑ, σημειώνοντας ότι οι τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις διατηρούν 12 «παρατηρητήρια» μέσα ή κοντά στο Ιντλίμπ, όπως και «πολυάριθμες ανεπίσημες στρατιωτικές θέσεις».

***

 

Στο «μέτωπο της διπλωματίας», δεν πρέπει να διαφύγουν της προσοχής ορισμένες κινήσεις. Οπως η τοποθέτηση του επί 4ετίας πρέσβη του Ην. Βασιλείου στην Αγκυρα, Ρ. Μουρ - ο οποίος παρεμπιπτόντως μιλά άπταιστα Τουρκικά - ως νέου Διευθυντή της ΜΙ6 (των μυστικών υπηρεσιών του Ην. Βασιλείου). Αυτό θυμίζει επίσης την προ λίγο χρόνων (2018) τοποθέτηση της Τζίνα Χάσπελ, με μακρά θητεία στην Τουρκία και στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν, ως διευθύντριας της CIA. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι την Τετάρτη 29/7, ο νυν πρέσβης των ΗΠΑ στην Αγκυρα, Ντ. Σάτερφιλντ, έσπευσε να επισκεφτεί την Αγιά Σοφιά, που ο Ερντογάν μετέτρεψε σε τζαμί. Συνοδευόταν από τον Τσ. Γιλμάζ, επικεφαλής της διεύθυνσης Πολιτισμού και Τουρισμού της Περιφέρειας Κωνσταντινούπολης, τον οποίο και άκουσε «προσεκτικά» να του αναπτύσσει το αφήγημα της τουρκικής κυβέρνησης...

***

 

Προσθέστε τις απανωτές δηλώσεις Αμερικανών και Ευρωενωσιακών αξιωματούχων περί της «αξίας» της Τουρκίας, της ανάγκης «διαλόγου» (ευρωτουρκικού και ελληνοτουρκικού). Δηλώσεις, επίσης, ότι οι κινήσεις της Αγκυρας γίνονται τάχα εντός «διαφιλονικούμενων υδάτων», τσουβαλιάζοντας τις αξιώσεις Ερντογάν με τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Δηλώσεις που, ξεκινώντας από το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ και φτάνοντας μέχρι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, δημιουργούν «τετελεσμένα», κατοχυρώνοντας στην πράξη τις απαράδεκτες τουρκικές αμφισβητήσεις. Ο «διάλογος», έτσι, «με συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις», τον οποίο προπαγανδίζει η κυβέρνηση, είναι μια ναρκοθετημένη διευθέτηση με σφραγίδα ΗΠΑ - ΕΕ, που αφενός κριτήριό του είναι όχι τα συμφέροντα των λαών των δύο χωρών, αλλά των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών που συμμετέχουν οι δυο αστικές τάξεις, αφετέρου διαιωνίζει τις αιτίες της έντασης των ανταγωνισμών, θέτοντας σε αμφισβήτηση σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα. Ζητούμενο αυτών των διεργασιών η διασφάλιση παραμονής της Τουρκίας στο «δυτικό στρατόπεδο», με ανταλλάγματα βέβαια. Σταθερότητα και ειρήνη σε όφελος των λαών διασφαλίζονται μόνο με πάλη ενάντια σε αλλαγές συνόρων και αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, αγώνα για να φύγουν οι ΝΑΤΟικές βάσεις, για αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, που είτε με την «ειρήνη» τους είτε με θερμά επεισόδια και πολέμους προωθούν τα βάρβαρα σχέδιά τους.

Θ. Μπ.

 

Ριζοσπάστης