Κι αν ακόμα - όπως όλα δείχνουν - πολλά περισσότερα είναι στο σκοτάδι, η ίδια η «κορυφή του παγόβουνου» έχει την ίδια σάπια όψη με όσα βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια.
Απ' όλα έχει ο βούρκος τους τόσες μέρες τώρα:
«Πληροφορίες» και «διαρροές» με γερές δόσεις ρατσισμού, για τις «αδίστακτες συμμορίες των κακοποιών από την Ανατ. Ευρώπη», για «εγκλήματα που αποκλείεται να έχει κάνει Ελληνας», ενώ καταγγέλλονται έως και βασανιστήρια για «ομολογίες» σχετικά με την υπόθεση. Κι από κοντά μια βολική και σαν έτοιμη από καιρό συζήτηση για «κάμερες παντού», ακόμα και «δικαίωμα στην οπλοχρησία» και για «περισσότερη αστυνόμευση», για την αυστηροποίηση των ποινών και τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα.
Από εκεί «ένα τσιγάρο δρόμος» έως τις αποκρουστικές δηλώσεις - «συμβουλές» σε επίδοξους δολοφόνους για το πώς να ξεφύγουν με μικρότερη ποινή, του γνωστού «συνδικαλιστή» αστυνομικού - τηλεμαϊντανού, που παρεμπιπτόντως με κάθε ευκαιρία «κουνάει και το δάχτυλο» στις λαϊκές κινητοποιήσεις.
Γυναίκες εγκλωβισμένες κατά εκατοντάδες χιλιάδες στα αδιέξοδα που απλόχερα τους χαρίζει το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, για τη δημιουργία οικογένειας, τη δουλειά και τη ζωή τους. Εξαρτημένες οικονομικά και κοινωνικά, ευάλωτες σε κάθε είδους πιέσεις και εκβιαστικά διλήμματα, για τις σπουδές, τη δουλειά και το μέλλον τους. Χωρίς κανένα ουσιαστικό στήριγμα, πόσο μάλλον ολόπλευρη κρατική στήριξη για να ξεφύγουν από κακοποιητικές σχέσεις, να αντισταθούν, να καταγγείλουν, να σταθούν στα πόδια τους για την επόμενη μέρα.
Με «στήριγμα» κομπογιαννίτες «life coaches» («προπονητές ζωής») του ανορθολογισμού και των «επιστημονικών» συμβουλών για «τους ανθρώπους που είναι κακοί», γιατί η «αρένα» που εγγυάται το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα το πολύ που μπορεί να δώσει είναι «κοουτσάρισμα» κάλπικης και ατομικής «ευτυχίας», αντί για επιστημονική στήριξη, μέτρα ολοκληρωμένης κοινωνικής στήριξης και προστασίας των μητέρων και των νέων ζευγαριών.
Μια άδεια ζωή στο «γυαλί», «το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι» στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης: Τόσο πιο όμορφο απ' έξω, όσο πιο σάπιο από μέσα. Με διάφορους να κάνουν ότι «πέφτουν απ' τα σύννεφα», ανακαλύπτοντας ότι η βιτρίνα και τα «πρότυπα» των σάπιων «αξιών» του συστήματος, των «πετυχημένων» του ατομισμού, του ανταγωνισμού, του «εύκολου» κέρδους, όλα όσα αποτελούν τα «ιερά και όσια» του σάπιου συστήματος, που βλέπει έως και την ανθρώπινη ζωή ως αναλώσιμη, όλα όσα αναπαράγονται μαζικά από το σχολείο έως τη δουλειά κι από τα ΜΜΕ τους έως τα «τραγούδια» και τις αναρτήσεις τους, δεν έχουν σχέση με μια ζωή πλούσια σε πραγματικές αξίες και ιδανικά. Αυτή που γεννιέται μόνο στον συλλογικό αγώνα για την κοινωνική πρόοδο.
Ολα αυτά ενώ φήμες, «μισόλογα» και «υπονοούμενα» οργιάζουν ότι το όλο ζήτημα έχει περισσότερο βάθος... Το μόνο σίγουρο να είναι πως ό,τι και να αποκαλυφτεί, λίγοι θα πέσουν από τα σύννεφα. Ετσι κι αλλιώς κάθε φορά που το «καπάκι» του υπονόμου πετάγεται, οι θεατές βλέπουν έστω και φευγαλέα την ίδια εικόνα: Στο βούρκο του καπιταλιστικού κέρδους φυτρώνουν και τα κάθε είδους αποκρουστικά «λουλούδια» του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου