4/1952 Ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ

«Ο Μπελογιάννης ζει μέσα στις καρδιές εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων»

 

Οι δήμιοι Πλαστήρας - Βενιζέλος, εκτελώντας την ανθρωποφαγική διαταγή του Πιουριφόι, προχώρησαν στο έγκλημα. Σήμερα στις 4 το πρωί εκτέλεσαν στο Γουδί, τον μεγάλο ήρωα του λαού της Ελλάδας και της παγκόσμιας στρατιάς της ειρήνης, τον σύντροφο Ν. Μπελογιάννη. Στο πρόσωπο του Μπελογιάννη, το ΚΚΕ και ο λαός της Ελλάδας έχασε έναν από τους ηγέτες του και η φιλειρηνική ανθρωπότητα έναν αητό αήττητο σημαιοφόρο της. (...)

Σαν γνήσιοι γκάγκστερς άρπαξαν τον Μπελογιάννη από το κελί των μελλοθανάτων των φυλακών Καλλιθέας στις 3 μετά τα μεσάνυχτα και πριν ανατείλει ο ήλιος, όπως ορίζει ο νόμος τους, τον εκτέλεσαν χρησιμοποιώντας για φως τους προβολείς των αυτοκινήτων. Εκτέλεσαν κρυφά, στα σκοτεινά, το δολοφονικό τους έργο, γιατί έτρεμαν οι άνανδροι την παλλαϊκή οργή του λαού της Ελλάδας και των εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων καλής θέλησης σ' όλο τον κόσμο. (...)

Σήμερα στις 4 η ώρα έπαψε να χτυπάει η φλογερή καρδιά ενός μεγάλου αγωνιστή του λαού της Ελλάδας και της φιλειρηνικής ανθρωπότητας. Εδωσε όλες τις δυνάμεις του και την ίδια τη ζωή του, για την απελευθέρωση της Ελλάδας, για τη νίκη των δυνάμεων της ειρήνης, της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού σ' όλο τον κόσμο. (...) Ο Μπελογιάννης όμως ζει μέσα στις καρδιές εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων. Ο Μπελογιάννης πέρασε στο πάνθεο των μεγάλων ηρώων της προοδευτικής ανθρωπότητας. Η αντρεία πάλη του και μέσα στο μοναρχοφασιστικό στρατοδικείο και μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα εμπνέει εκατομμύρια ανθρώπων σ' όλο τον κόσμο στην πάλη τους για την υπεράσπιση της ειρήνης, για ένα καλύτερο μέλλον. (...)

30/3/52

Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

***

Σήμερα συμπληρώνονται 70 χρόνια από εκείνη την Κυριακή, 30 Μάρτη του 1952, όταν ο Νίκος Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του έπεσαν απ' τα πυρά του εκτελεστικού αποσπάσματος, αγωνιζόμενοι για έναν κόσμο «στο μπόι των ονείρων, στο μπόι των ανθρώπων».

This document is protected by

Στην επέτειο αυτή, δημοσιεύουμε αποσπάσματα από την ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ που εκδόθηκε ανήμερα των εκτελέσεων και τυπώθηκε και στο πρωτοσέλιδο του παράνομου «Ριζοσπάστη» τον Απρίλη του 1952.

O Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε το 1915 στην Αμαλιάδα και απ' τα μαθητικά του χρόνια εντάχθηκε στην ΟΚΝΕ. Το 1932 μπήκε στη Νομική Σχολή και το 1934 έγινε μέλος του ΚΚΕ. Την επόμενη χρονιά εκλέχτηκε Γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Αμαλιάδας.

Τον Μάρτη του 1936 εξορίστηκε στην Ιο για την επαναστατική του δράση, ενώ παράλληλα αποβλήθηκε από τη Νομική. Τον Ιούλη του 1936 επέστρεψε από την εξορία και στάλθηκε με κομματική χρέωση στην Πάτρα. Τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς και ενώ είχε επιβληθεί το δικτατορικό καθεστώς Μεταξά, κατατάχτηκε στον στρατό και ανέλαβε Γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης. Τον Δεκέμβρη πιάστηκε και καταδικάστηκε σε 3 μήνες φυλακή και 6 μήνες εξορία. Μετά την απελευθέρωσή του στάλθηκε σε πειθαρχικό Λόχο στον Ασσο Κεφαλλονιάς, απ' όπου έφυγε τον Ιούλη του 1937. Επέστρεψε στην Πάτρα, όπου δούλεψε στην παρανομία.

Τον Μάη του 1938 συνελήφθη και φυλακίστηκε στην Αίγινα και μετά στην Ακροναυπλία. Στην Κατοχή, μεταφέρθηκε στα ιταλικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το 1943, ενώ ήταν κρατούμενος στο «Σωτηρία», απέδρασε και πήγε στην Πελοπόννησο, όπου ανέλαβε Γραμματέας της ΚΟ Πάτρας και στη συνέχεια οργανωτής του Γραφείου Περιοχής στη Νότια Πελοπόννησο. Το 1944, το Γραφείο αποφάσισε να τοποθετηθεί Καπετάνιος στη Μεραρχία του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου.

Μετά από την απελευθέρωση, ως μέλος του Γραφείου Περιοχής Πελοποννήσου, ήταν υπεύθυνος Τύπου και Διαφώτισης, έχοντας ταυτόχρονα ευθύνη για την καθοδήγηση Οργανώσεων και την έκδοση της εφημερίδας «Λεύτερος Μωρηάς».

Τον Δεκέμβρη του 1946 κατατάχτηκε στον Δημοκρατικό Στρατό. Το 1947 τοποθετήθηκε στον τομέα Διαφώτισης του Γενικού Αρχηγείου, μετά ανέλαβε υποδιοικητής της Σχολής Αξιωματικών και ύστερα Πολιτικός Επίτροπος της 102ης Ταξιαρχίας, της 10ης και της 1ης Μεραρχίας.

Μετά την υποχώρηση του ΔΣΕ, πήρε και αυτός, όπως χιλιάδες άλλοι μαχητές, τον δρόμο της πολιτικής προσφυγιάς. Το 1950, στην 7η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, ο Νίκος Μπελογιάννης εκλέχθηκε αναπληρωματικό μέλος της και στις 7 Ιούνη έφτασε παράνομα στην Ελλάδα, με αποστολή την αναδιοργάνωση των παράνομων Οργανώσεων, που συνέχιζαν να δέχονται χτυπήματα από την Ασφάλεια.

Εξίμισι περίπου μήνες μετά την άφιξή του στην Ελλάδα (20-12-1950) συνελήφθη και για δέκα μήνες κρατήθηκε στην απομόνωση, παραμένοντας ανυποχώρητος, απορρίπτοντας τις δελεαστικές προτάσεις που του έγιναν για να σώσει τη ζωή του.

Στις δύο δίκες που έγιναν, στάθηκε αλύγιστος, υπερασπίστηκε με σθένος το ΚΚΕ. Καταδικάστηκε σε θάνατο τόσο στην πρώτη όσο και στη δεύτερη δίκη μαζί με άλλα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ.

Στις 30 Μάρτη του 1952 πέρασε στην αθανασία, μαζί με τους συντρόφους του Ηλία Αργυριάδη, Νίκο Καλούμενο και Δημήτρη Μπάτση.

Με τη θυσία του ο Νίκος Μπελογιάννης έγινε σύμβολο της ανάγκης διαφύλαξης της αυτοτέλειας και της ανυποχώρητης επαναστατικής πάλης του Κόμματος σε όλες τις συνθήκες. Γι' αυτό και στο πρόσωπό του τιμάμε τη θυσία όλων των κομμουνιστών, όλων των αλύγιστων της ταξικής πάλης. Εξάλλου, όπως σημείωσε ο ίδιος:

«(...) Η ζωή μου συνδέεται με την ιστορία του ΚΚΕ και τη δράση του (...) Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα: να ζω προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω, παραμένοντας πιστός σ' αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο και σήμερα τον ξαναδιαλέγω».

Βλ. περισσότερα:

Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1949-1967, τόμ. Γ1, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 2021, σελ. 195 - 200, 204 - 208, 221 - 245

Ριζοσπάστης