ΝΑΤΟική γραμμή

 

Λίγο ακόμα και θα φτάσουν τα ΜΜΕ να υποστηρίξουν ότι είναι «εκτός ΝΑΤΟικής γραμμής» ο ίδιος ο γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ! «Ούτε Τούρκος να ήταν», «ευτυχώς στο τέλος του χρόνου αποχωρεί από τη θέση αυτή», έγραφε χτες μεγάλη εφημερίδα. Στην προσπάθεια να «ξεπλύνουν» το ΝΑΤΟ, παρουσιάζουν περίπου ως «παρέκκλιση» την πολιτική του, που τροφοδοτεί την τουρκική επιθετικότητα. Για να δούμε όμως: Μήπως η στρατηγική της «ΝΑΤΟικής συνοχής», στο όνομα της οποίας «γκριζάρεται» το Αιγαίο, είναι καμιά ...ιδιοτροπία του Στόλτενμπεργκ; Μήπως δεν είναι στρατηγική του ΝΑΤΟ η θωράκιση της νοτιοανατολικής του πτέρυγας, στο έδαφος της οποίας κλιμακώνονται τα παζάρια με την Τουρκία και «φυσάει αέρας» στα πανιά της, προκειμένου να μένει «αγκιστρωμένη» στο δυτικό στρατόπεδο; «Παρέκκλιση» είναι η μη αναγνώριση συνόρων ανάμεσα σε «συμμάχους»; Δεν λέμε, φιλότιμη η προσπάθεια να εναποθέσει ο λαός τις ελπίδες του στην «αλλαγή ηγεσίας» για ένα «καλύτερο ΝΑΤΟ», αλλά το παραμύθι έχει «δράκο». Και δεν είναι άλλος από τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης, που ρίχνεται με τα μούτρα στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, βάζοντας τον λαό σε πολεμική διάταξη με αμέτρητους κινδύνους.

Παρόλες

Γιατί απέλυσε η εργοδοσία της «Μαλαματίνας» τους δύο συνδικαλιστές; Σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή πριν από λίγες μέρες, όταν οι απεργοί συναντήθηκαν με τον Αλ. Τσίπρα, εκείνος «δεσμεύτηκε» να καταργήσει τον νόμο Χατζηδάκη όταν γίνει κυβέρνηση. Υποστηρίζουν δηλαδή ότι η εργοδοσία βιάστηκε να τους απολύσει από ...φόβο μήπως αλλάξει η κυβέρνηση και «καταργήσει τον νόμο». Μιλάμε για «τετράγωνη λογική», την οποία βέβαια δεν φαίνεται να έχουν οι ίδιοι οι βιομήχανοι, που δεν αγχώνονται και τόσο με τις κυβερνητικές εναλλαγές. Γι' αυτό άλλωστε έχει φροντίσει ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, που έχει ψηφίσει πάνω από τα μισά άρθρα του νόμου - έκτρωμα. Επίσης, πώς εξηγούν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ τα ...αντίστροφα «άγχη» που έχουν συνδικαλιστικά τους στελέχη σε μια σειρά Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες, όπου τρέχουν σαν «λαγοί» να εφαρμόσουν τον νόμο Χατζηδάκη, π.χ. τις «ηλεκτρονικές ψηφοφορίες» και την εγγραφή στο ΓΕΜΗΣΟΕ, το γνωστό δηλαδή ηλεκτρονικό φακέλωμα; Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει επίσης να ξεχάσουν οι εργαζόμενοι ότι κι ο ίδιος ως κυβέρνηση διευκόλυνε τις ομαδικές απολύσεις, αναβαθμίζοντας τον ρόλο του ΑΣΕ σε αυτές. Οπως και να 'χει, οι απολύσεις συνδικαλιστών είναι μια ακόμα πλευρά του αυταρχισμού κυβέρνησης και εργοδοσίας, φανερώνοντας ότι αυτό που απεχθάνονται είναι η οργάνωση της πάλης μέσα στους χώρους δουλειάς και όχι οι «παρόλες» παλιών και επίδοξων «σωτήρων», που έτσι κι αλλιώς δεν τις χάφτουν οι εργαζόμενοι...

Σίγουρος θάνατος

Τα στοιχεία της έρευνας όπου διαπιστώνεται ότι το 97,7% όσων νοσηλεύτηκαν με COVID εκτός ΜΕΘ έχασαν τη ζωή τους, έναντι 72,7% για τους ασθενείς εντός ΜΕΘ, είναι γροθιά στο στομάχι. Επιβεβαιώνουν ότι κάποιοι ασθενείς δεν είχαν την ευκαιρα να παλέψουν για τη ζωή τους, και ότι από την ώρα που κατέληξαν στο νοσοκομείο σε βαριά κατάσταση χωρίς διαθέσιμο κρεβάτι ΜΕΘ, η εξέλιξη είχε ήδη προγραφεί και οι πιθανότητες να επιβιώσουν ήταν σχεδόν μηδενικές. Τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα για όσους νοσηλεύτηκαν στην επαρχία, όπου η θνητότητα εκτοξεύεται κατά 64%, αφού οι ελλείψεις προσωπικού, ΜΕΘ και εξοπλισμού είναι ακόμα μεγαλύτερες. Τα στοιχεία αυτά όχι μόνο κάνουν φύλλο και φτερό την άθλια επιχειρηματολογία της κυβέρνησης ότι η ανάπτυξη περισσότερων ΜΕΘ θα σήμαινε «σπατάλη», αλλά επιβεβαιώνουν και πόσο επικίνδυνος είναι ο σχεδιασμός να κλείσει και να συγχωνεύσει μονάδες στα επαρχιακά νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας. Μια άλλη παράμετρος της έρευνας έχει να κάνει με την επίδραση του εμβολιασμού στη θνητότητα των ασθενών που έφτασαν μέχρι τις ΜΕΘ. Οπως αποδείχθηκε, η επίδραση είναι μηδενική, καθώς το εμβόλιο προστατεύει από βαριά νόσηση αλλά δεν βοηθάει στη θεραπεία της. Αυτό σημαίνει ότι οι ανάγκες για σύγχρονη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με έμφαση στην πρόληψη και δημιουργία περισσότερων νοσοκομείων και ΜΕΘ, δεν περιορίζονται εξαιτίας του απαραίτητου εμβολιασμού, ο οποίος παρουσιάζεται προκλητικά ως «πανάκεια» από το κράτος, για να απορρίπτει τα δίκαια αιτήματα ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας.

Κούφια λόγια

Τέλη Σεπτέμβρη και πλέον αποκαλύπτεται πλήρως η κοροϊδία της κυβέρνησης, που έλεγε ότι κανένα παιδί δεν έχει μείνει εκτός βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών. Χιλιάδες είναι τα παιδιά - σε πολλές περιοχές φτάνουν και το 50% - που ακόμη και με voucher δεν κατάφεραν να βρουν μια θέση ούτε σε δημόσιο ούτε σε ιδιωτικό σταθμό. Πίσω απ' αυτά τα στατιστικά στοιχεία υπάρχουν οικογένειες που περνάνε τη δική τους οδύσσεια. Οπως μια εκπαιδευτικός του ημερήσιου ΕΠΑΛ Θήρας, η οποία αναγκάζεται να κάνει μάθημα με το 20 μηνών παιδί της στην αγκαλιά, αφού δεν βρήκε θέση σε βρεφονηπιακό σταθμό του νησιού. Τα εμπόδια δεν λείπουν όμως και για όσους κατάφεραν να βρουν μια από τις πολυπόθητες θέσεις στην Προσχολική Αγωγή. Σε πολλούς σταθμούς, για παράδειγμα, δεν επαρκούν τα κρεβατάκια για τη μεσημεριανή ανάπαυση και προετοιμάζονται ...κληρώσεις για το ποιοι γονείς θα παίρνουν τα παιδιά τους από τη 1 μ.μ., αντί για τις 3.45 μ.μ. Με λίγα λόγια, αφού σχεδόν κανείς εργαζόμενος δεν σχολάει τόσο νωρίς, οι γονείς θα πρέπει να φέρουν πάλι τον κόσμο ανάποδα ή να δώσουν λεφτά από την τσέπη τους για να βρουν μια λύση. Κατά τ' άλλα, η επιδότηση του voucher αναφέρεται σε μανάδες που το ωράριο λειτουργίας τους είναι 8 ώρες ημερησίως, δηλαδή μέχρι τις 3.45 μ.μ. Αλλη μια απόδειξη για τα κούφια λόγια της κυβέρνησης περί δήθεν στήριξης των εργαζομένων με ...παιδοφυλακτήρια μειωμένου ωραρίου.

Ριζοσπάστης