Διχασμένοι

 

«Διχασμένη Αμερική», «βαθύ χάσμα Δημοκρατικών - Ρεπουμπλικάνων», «κίνδυνος ακυβερνησίας» για την κυβέρνηση Μπάιντεν μετά την επικράτηση των Ρεπουμπλικανών στη Βουλή των Αντιπροσώπων και διάφορα άλλα μελοδραματικά γράφονταν και αναπαράγονταν μετά τις πρόσφατες ενδιάμεσες βουλευτικές εκλογές στις ΗΠΑ. Πριν καλά καλά περάσει ένας μήνας, οι... «διχασμένοι» Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι βουλευτές ψήφισαν παρέα και στα δύο Σώματα του Κογκρέσου νόμο της κυβέρνησης Μπάιντεν για την απαγόρευση των απεργιών που σχεδίαζαν οι εργαζόμενοι στους σιδηρόδρομους. Μετά από απαίτηση 450 εργοδοτικών ενώσεων και επιχειρηματικών ομίλων, αξιοποιώντας αντιαπεργιακό νόμο του 1926 (!), ο... «προστάτης των συνδικάτων» Μπάιντεν έφερε με διαδικασίες κατεπείγοντος στο Κογκρέσο νομοθεσία που απαγορεύει τις απεργίες των σιδηροδρομικών και τους υποχρεώνει να αποδεχτούν τη Συλλογική Σύμβαση που απέρριψαν. Και ποιο ήταν το... «μαξιμαλιστικό» αίτημα των εργαζομένων που απορρίπτει η εργοδοσία, με τις πλάτες του Κογκρέσου; Να δικαιούνται οι σιδηροδρομικοί 7 μέρες πληρωμένης αναρρωτικής άδειας τον χρόνο όταν αδυνατούν να εργαστούν για λόγους υγείας... «Διχασμοί» όντως υπάρχουν στο αστικό πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ και αποτυπώνουν τεράστιες αντιθέσεις μεταξύ τμημάτων του κεφαλαίου. Για πολλοστή φορά, όμως, όπως και σε όλο τον υπόλοιπο καπιταλιστικό κόσμο, επιβεβαιώνεται ότι όλα αυτά πάνε στην άκρη όταν πρόκειται για την κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης, για τη διασφάλιση των συνολικών συμφερόντων των μονοπωλίων. Ακριβώς όπως στην άκρη πρέπει να πετάνε και οι εργαζόμενοι όλες τις ψεύτικες «διαχωριστικές γραμμές» που λανσάρονται ανάμεσα στις αστικές δυνάμεις...

Επιλεκτικά απών

Είναι απ' αυτές τις καταγγελίες που αποκαλύπτουν όλη τη βαρβαρότητα του συστήματος και την αγιάτρευτη σαπίλα του: Δεν έχει περάσει καιρός απ' όταν η υπόθεση βιασμού και μαστροπείας με τη 12χρονη στον Κολωνό συγκλόνιζε την επικαιρότητα. Τα φώτα όμως άρχισαν να σβήνουν (προέκυψαν και άλλα, «φρέσκα» σκάνδαλα) και η ζωή των «πρωταγωνιστών» επέστρεψε στην «κανονικότητα». Πρώτα απ' όλα του 12χρονου θύματος, που σύμφωνα με καταγγελίες από τη συνήγορο της οικογένειας, έχει μείνει χωρίς ψυχολογική στήριξη, μετά την ολοκλήρωση των καταθέσεων και των αναγνωρίσεων. Η 12χρονη είναι σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση, κλεισμένη στο σπίτι και παρά την εντολή της Εισαγγελίας Ανηλίκων, από την αποκάλυψη της υπόθεσης μέχρι σήμερα δεν έχει δεχθεί ουσιαστική βοήθεια από ψυχολόγο ή την κοινωνική πρόνοια. Δεν της παρέχεται επίσης διδασκαλία κατ' οίκον, ώστε του χρόνου να πάει σχολείο. Το ίδιο ισχύει και με τα αδέλφια της, που υποφέρουν μαζί της. Το κράτος, που ήταν «επιλεκτικά απών» όταν έπρεπε να προλάβει το «κακό» και να στηρίξει την 12χρονη και την οικογένειά της, την καταδικάζει τώρα να ζει αβοήθητη με τα τραύματά της, στρώνοντας το έδαφος για ένα επόμενο επεισόδιο της τραγωδίας. Τι έμεινε από την υπόθεση; Τα κροκοδείλια δάκρυα όλων όσοι βγαίνουν στα κάγκελα κάθε φορά που αποκαλύπτεται ένα έγκλημα, ειδικά όταν αφορά σε παιδιά, δεν σηκώνουν όμως «μύγα στο σπαθί τους», όταν εξωραΐζουν και υπερασπίζονται τον σημερινό καπιταλιστικό βούρκο, που αφήνει απροστάτευτα τα παιδιά απέναντι στη φτώχεια, στην εκμετάλλευση, στην κακοποίηση.

Ψύχος

Στο πανεπιστήμιο όπου σύμφωνα με τον πρύτανη «έχει απενοχοποιηθεί η σύνδεση με την ελεύθερη οικονομία», με δεκάδες εταιρείες - τεχνοβλαστούς και κύκλο εργασιών 65 εκατ. ευρώ από ερευνητικά προγράμματα, η θέρμανση μετά τις 11 το πρωί θεωρείται πολυτέλεια! Ναι, στο ΑΠΘ υπήρξε ενημέρωση ότι η κεντρική θέρμανση θα λειτουργεί το πολύ 5 ώρες το πρωί, ενώ «συνιστάται» σε καθηγητές και εργαζόμενους να μη χρησιμοποιούν άλλα θερμαντικά μέσα, λόγω του αυξημένου κόστους Ενέργειας. Μπορεί ωστόσο οι προθέσεις κυβέρνησης και πρυτανείας να μην είναι και τόσο κακές. Για παράδειγμα, ίσως επιδιώκουν μ' αυτό το μέτρο να αποσυμφορήσουν τα αμφιθέατρα, για να μην επαναληφθεί το φαινόμενο φοιτητές να πέφτουν από τα παράθυρα επειδή βρίσκουν θέση μόνο στο περβάζι. Μπορεί επίσης τις ώρες του ψύχους να επιστρέφουν στις αίθουσες της Σχολής Επιστημών Υγείας οι φοιτητές και διδάσκοντες των δωρεάν μεταπτυχιακών, που τους απαγορεύτηκε η είσοδος επειδή «ανακαινίστηκαν με λεφτά των μεταπτυχιακών με δίδακτρα». Δυστυχώς όμως το «κρύο» χιούμορ ωχριά μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα με την οποία βρίσκονται αντιμέτωποι φοιτητές και καθηγητές, τώρα που η παγωνιά «σφίγγει» στη Βόρεια Ελλάδα. Προσφέρεται έτσι άλλη μια χειροπιαστή απόδειξη για το τι σημαίνει το «πανεπιστήμιο ΑΕ» που προωθούν όλες διαδοχικά οι κυβερνήσεις: Εκατομμύρια από «μπίζνες» με επιχειρηματικούς ομίλους, «αφραγκιές» για τις ανάγκες φοιτητών, διδασκόντων και εργαζομένων.

Πολλά ποδάρια

Αναβαθμισμένος από τη «συνεργασία» του με τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς, ο Οργανισμός Λιμένος Αλεξανδρούπολης έχει γίνει περιζήτητος στα ...κοινωνικά δρώμενα της πόλης, που διοργανώνει η τοπική και η περιφερειακή διοίκηση. Ετσι, στη χριστουγεννιάτικη «φιλανθρωπική» εκδήλωση που γίνεται την Κυριακή υπό την αιγίδα της Περιφέρειας, τη φωταγώγηση του χριστουγεννιάτικου δέντρου θα κάνει ο πρόεδρος του Οργανισμού. Βέβαια, η ανησυχία του κόσμου δεν έχει να κάνει τόσο με το αν θα ανάψουν ή όχι τα λαμπάκια του χριστουγεννιάτικου δέντρου, όσο με τα ...πυροτεχνήματα που κινδυνεύουν να σκάσουν στην αυλή του από την αδιάκοπη μεταφορά πολεμικού υλικού των ΝΑΤΟικών προς την Ουκρανία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το τρένο που εκτροχιάστηκε την Παρασκευή μέσα στον αστικό ιστό, λίγο μετά την αναχώρησή του από το λιμάνι, φορτωμένο με άρματα μάχης και πολλά κοντέινερ, που το περιεχόμενό τους ήταν άγνωστο μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές. Τι θα γινόταν άραγε αν το ατύχημα ήταν σοβαρότερο; Το βέβαιο είναι ότι ο ...διάολος της ελληνικής εμπλοκής στα ευρωατλαντικά σχέδια «έχει πολλά ποδάρια». Οπως και οι κίνδυνοι που προκύπτουν για τον λαό, ειδικά στις περιοχές που αναπτύσσονται ραγδαία οι ΝΑΤΟικές βάσεις.

 

Ριζοσπάστης