«Κάθε χρόνο, τα στάνταρ εργασίας βελτιώνονται. Δεν το λέμε εμείς. Εκπρόσωποι των γερμανικών συνδικάτων, των ελβετικών συνδικάτων, έχουν επαινέσει τη δουλειά που έγινε στους τόπους εργασίας του Παγκοσμίου Κυπέλλου.»
Αυτά δήλωνε λίγες μέρες πριν ο Χασάν Αλ Θαγουάντι, γενικός γραμματέας της «Ανώτατης Επιτροπής Παράδοσης και Κληρονομιάς» του Κατάρ, επιτροπής υπεύθυνης μεταξύ άλλων και για τη διεξαγωγή του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Δεν τα έλεγε άλλωστε αυτός για το πόσο πολύ έχουν βελτιωθεί οι συνθήκες δουλειάς στα κάτεργα του Κατάρ, αλλά… τα ευρωπαϊκά συνδικάτα.
Μάλλον έβλεπαν και αυτά την «πρωτοπορία του Κατάρ στα εργασιακά δικαιώματα», όπως και η Καϊλή, η οποία άλλωστε επικαλούνταν το παράρτημα του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας ...στο Κατάρ.
Λίγες μέρες μετά, στον «αγγελικά πλασμένο» κόσμο της ΕΕ, προφυλακίζονταν τέσσερις για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και διαφθορά από το Κατάρ.
Βασικό στέλεχος της εγκληματικής οργάνωσης ο νεοδιορισθείς γενικός γραμματέας της ITUC (Διεθνής Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία), Luca Vincentini, ο οποίος προηγουμένως ήταν για 11 χρόνια ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων (ETUC).
Να λοιπόν ποιοί έβαζαν την αιματοβαμμένη σφραγίδα τους στο έγκλημα σε βάρος χιλιάδων νεκρών και σακαταμένων μεταναστών εργατών στο Κατάρ: τα «καμάρια» του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, και ο επικεφαλής της ΣΕΣ (μέλος της είναι η ΓΣΕΕ στην Ελλάδα).
Αυτά τα «καμάρια» βάζουν τη σφραγίδα τους χρόνια τώρα στην καθήλωση των μισθών, στην κατάργηση των ΣΣΕ, την γενίκευση της δουλειάς - λάστιχο, στους «χίλιους κι έναν» τρόπους με τους οποίους εντείνεται η άγρια εκμετάλλευση της εργατικής τάξης.
Εβαζαν και βάζουν την υπογραφή τους δηλαδή στην «εργασιακή κανονικότητα» της ΕΕ, και τις «ευρωπαϊκές καλές πρακτικές».
Αυτή την «κανονικότητα» και τις «ευρωπαϊκές καλές πρακτικές» επικαλείται η κυβέρνηση της ΝΔ για να περάσει τα αντεργατικά νομοσχέδια της και το έκτρωμα Χατζηδάκι.
Αυτές και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ για να ψηφίσουν τα μισά του άρθρα, και να νομοθετήσουν άλλα τόσα προηγουμένως. Αυτές επικαλούνται και ως «πυρήνα» για τα παζάρια της… προοδευτικής (τρομάρας τους) διακυβέρνησης. Εργασιακές σχέσεις… Κατάρ είναι το «σύγχρονο» και το «προοδευτικό» που ονειρεύονται!
Οι «δεσμοί αίματος» με το κεφάλαιο, με το αστικό κράτος, τις κυβερνήσεις τους δεν κρύβονται για τους εργοδοτικούς εργατοπατέρες και γι’ αυτό «βγάζουν αφρούς» από τη δράση των ταξικών δυνάμεων: ήταν η ΣΕΣ που δημοσίευε το 2019 μια βρώμικη επιστολή εναντίον του ΠΑΜΕ και των ταξικών συνδικάτων της Ελλάδας μιλώντας για «βίαιες, σταλινικές μειοψηφίες, για το μειοψηφικό γκρουπ ΠΑΜΕ».
Καμία εντύπωση για όσους έχουν ως «πρότυπο» τα εργασιακά δικαιώματα τύπου Κατάρ…
Για τους εργαζόμενους ο στόχος δεν μπορεί παρά να είναι ένας: να απαλλαγούν μια ώρα αρχύτερα από τα παράσιτα του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού, να τους ξηλώσουν από παντού, αλλάζοντας τους συσχετισμούς υπέρ των ταξικών δυνάμεων, κάνοντας τα σωματεία, τα συνδικάτα, τα Εργατικά Κέντρα, κάστρα του αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις τους, κάστρο διεκδίκησης για τις σύγχρονες ανάγκες τους. Σε αυτόν τον αγώνα πρωτοστατούν οι κομμουνιστές κι αυτός είναι άλλος ένας λόγος οι εργαζόμενοι να δυναμώσουν το ΚΚΕ παντού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου