Ν. Εγγονόπουλου: Στην Κοιλάδα με τους Ροδώνες

Συντάκτης: Διότιμος

 

«Αλήθεια - των αδυνάτων αδύνατο
ποτές δεν εκατάφερα να καταλάβω /
αυτά τα όντα που δεν βλέπουνε
το τερατώδες κοινό γνώρισμα τ’ ανθρώπου /
το εφήμερο της παράλογης ζωής του
κι ανακαλύπτουνε διαφορές
γιομάτοι μίσος διαφορές
σε χρώμα δέρματος /φυλή / θρησκεία»
Απόσπασμα από το βιβλίο «Στην Κοιλάδα με τους Ροδώνες», 1978

Λίγο ως πολύ όλοι καταδικάζουμε στα λόγια το ρατσισμό. Ο υπερρεαλιστής ζωγράφος και ποιητής Ν. Εγγονόπουλος τον θεωρεί ακατανόητο, με την έννοια ότι όλοι καταλαβαίνουμε πως πρέπει να καταργηθεί.. Γιατί λοιπόν εξακολουθεί να υπάρχει και μάλιστα κατά καιρούς χτυπά ύπουλα τεράστιες ομάδες ανθρώπων; Μήπως τον “καταλαβαίνουμε χωρίς να καταλαβαίνουμε την ουσία του, την προέλευσή του την ανάγκη ύπαρξής του από το κοινωνικό μας σύστημα;

Ο ρατσισμός, είναι η αντίληψη πως οι άνθρωποι χωρίζονται σε ανώτερους και κατώτερους, ανάλογα με την καταγωγή, το φύλο, τις πνευματικές και άλλες ικανότητες. Θεωρητικά καταδικάζεται από όλα σχεδόν τα πολιτικά κόμματα και τις κοινωνικές δυνάμεις.  Οι ρατσιστικές μάλιστα εκδηλώσεις τιμωρούνται όχι μόνο από τις εθνικές νομοθεσίες αλλά και από το διεθνές δίκαιο.

Παρόλα αυτά ο ρατσισμός συνεχίζει να υπάρχει και αναζωπυρώνεται κάθε φορά που τον έχει ανάγκη η άρχουσα τάξη. Αυτό συμβαίνει διότι ο ρατσιστικός διαχωρισμός των ανθρώπων έχει ρίζες στην ταξική εκμετάλλευση. Όχι μόνο δεν είναι σύμφυτος με τον άνθρωπο, αλλά αντίθετα, επιστημονικές έρευνες απέδειξαν ότι οι διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στις ανθρώπινες φυλές δεν είναι τόσο μεγάλες, που να δικαιολογούν ρατσιστικές φυλετικές ανισότητες. Τα όρια του κληρονομικού και του επίκτητου δεν είναι σαφώς προδιαγεγραμμένα και δεν δικαιολογούν καμία ρατσιστική άποψη.

Οι ρίζες του ρατσισμού

Τα διάφορα επιχειρήματα περί ανωτερότητας κάποιων ομάδων ανθρώπων χρησιμεύουν μόνο στην ταξική εκμετάλλευση. Τα εκμεταλλευτικά συστήματα διαχώρισαν τους ανθρώπους σε αφέντες και δούλους, γαιοκτήμονες και κολίγους, κεφαλαιοκράτες και εργάτες. Η ανάγκη χρησιμοποίησης των Αφρικανών από την Αμερικάνικη φεουδαρχία τροφοδότησε τη θεωρία της φυλετικής ανωτερότητας των λευκών απέναντι στους μαύρους. Ο νικηφόρος αγώνας της αστικής τάξης απέναντι στη φεουδαρχία κατάργησε στα λόγια το φυλετικό ρατσισμό, ενώ τον διατήρησε και τον εφαρμόζει κατά περίπτωση μέχρι σήμερα στην πράξη. Η ρατσιστική τρομοκρατική οργάνωση Κου Κλούξ Κλάν που ιδρύθηκε το 1865 μετά τον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο πρόσφερε πολύτιμες υπηρεσίες στην ανάπτυξη του κεφαλαίου στις ΗΠΑ. Ίδιες υπηρεσίες προσέφερε και η εισροή μεταναστών από τις πρώην αποικίες στην Ευρώπη.

Ο ρατσισμός στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα μειονότητες, όπως τσιγγάνοι, μετανάστες, ακόμη και ομάδες που σχετίζονται με τον ελληνισμό και χαρακτηρίστηκαν σαν “τουρκόσποροι”, “ρωσοπόντιοι”, δηλαδή ομάδες, που ενώ η ζωή τους υποβαθμίστηκε από τη μικρασιατική καταστροφή του 1922 δέχτηκαν άγρια καπιταλιστική εκμετάλλευση. Οι Αλβανοί, οι Πακιστανοί και άλλοι μετανάστες στον 21ο αιώνα θεωρούνται άνθρωποι κατώτερης στάθμης και χρησιμοποιούνται σαν φτηνή εργατική δύναμη στις οικοδομές, στον οδοκαθαρισμό και άλλες χειρωνακτικές εργασίες. Οι Έλληνες μικροεπαγγελματίες γίνονται ευκολότερα ρατσιστές επειδή θεωρούν τους μετανάστες επαγγελματικούς αντιπάλους και δεν αντιλαμβάνονται το ρόλο που ανέθεσε η αστική τάξη στους μετανάστες για την εξόντωση της μικρομεσαίας επιχείρησης.

Η αστική προπαγάνδα μέσα από τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο αναφέρεται σε ιστορικές, θρησκευτικές, κοινωνικές διαφορές και τροφοδοτεί τις ρατσιστικές απόψεις που έχουν στόχο να έρχονται σε αντιπαράθεση διάφορες ομάδες του λαού μεταξύ τους και με τους μετανάστες ώστε να μένει στο απυρόβλητο η αστική τάξη. Το ρατσισμό αναπαράγουν και τροφοδοτούν οι διάφορες νεοναζιστικές και φασιστικές εγκληματικές ομάδες, δημιουργώντας κλίμα τρομοκρατίας στο λαό αναπαράγοντας τις ιδέες περί εθνικής ανωτερότητας λόγω καταγωγής από τους αρχαίους Έλληνες.

Ο Ρατσισμός στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Επιπρόσθετο πρωτόκολλο στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Εγκληματικότητα στο Διαδίκτυο (Cybercriminalite) προτείνει τη δίωξη όσων διαδίδουν ρατσιστικές ιδέες και λόγους μέσω διαδικτύου. Το πρωτόκολλο αυτό αν δεν είναι προϊόν κάποιας “θεωρητικής” πίεσης δεν είναι παρά στάχτη στα μάτια για να μη διακρίνει κανείς την εκμετάλλευση του ρατσισμού από τις αστικές τάξεις των χωρών. Στην πράξη η ρατσιστική προπαγάνδα έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις, εξακολουθεί να μολύνει όλο και περισσότερα άτομα και χρησιμοποιείται κάθε φορά που τη χρειάζεται η αστική τάξη.

Το ρατσιστικό δηλητήριο διαιρεί και αποπροσανατολίζει το λαό.

Η ρατσιστική προπαγάνδα διοχετεύεται ύπουλα στο λαό μέσα από τους μηχανισμούς της αστικής τάξης και έχει πολύ αρνητικές συνέπειες. Οι άνεργοι που δεν είναι ταξικά συνειδητοποιημένοι θεωρούν ότι για την ανεργία φταίνε οι οικονομικοί μετανάστες Οι εργαζόμενοι αισθάνονται ότι για την καθήλωση ή τη μείωση των μισθών τους, για την χωρίς δικαιώματα εργασία τους φταίνε επίσης οι οικονομικοί μετανάστες. Με αυτό τον τρόπο μένει στο απυρόβλητο η αστική τάξη. Ο λαός αντί να στρέφεται ενάντια στη μήτρα που γεννά τα βάσανά του, στρέφεται ενάντια στα πιο στυγνά εκμεταλλευόμενα τμήματά του.

Το δηλητήριο του ρατσισμού στρέφει ακόμη και τους εργαζόμενους μιας χώρας εναντίον των ανέργων της ίδιας χώρας. Στις ΗΠΑ, οι άνεργοι θεωρούνται loosers, “χαμένοι”, ότι δηλαδή δε βρίσκουν δουλειά επειδή... δεν είναι ικανοί να βρουν δουλειά. Τους βλέπουν σαν “πολίτες δευτέρας κατηγορίας”. Αγνοούν ότι στον καπιταλισμό η εργασία είναι εμπόρευμα και σαν εμπόρευμα υφίσταται όλες τις συνέπειες, που υφίσταται ένα εμπόρευμα στην αγορά και ότι είναι αναπόφευκτη η καταστροφή του στις οικονομικές κρίσεις.

 

Οι προτάσεις για την αντιμετώπιση του ρατσισμού που είναι διάχυτες στα αστικά ιδεολογήματα, με επίκληση φιλανθρωπικών αισθημάτων, με μελέτη της ιστορίας, της κοινωνιολογίας και της βιολογίας δεν βοηθά αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση της ρατσιστικής βίας. Έχουν τη δυνατότητα να ευαισθητοποιήσουν κάποια κοινωνικά στρώματα, αλλά έχουν αποπροσανατολιστικό χαρακτήρα σε ότι αφορά την καταπολέμηση της αιτίας που γεννά το ρατσισμό. Ακόμη και τα μαθήματα της ιστορίας στα σχολεία περιέχουν ρατσιστικές αντιλήψεις και είναι με τέτοιο τρόπο διαμορφωμένα και διατυπωμένα, που να μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν λίπασμα για την παραπέρα ανάπτυξη ρατσιστικών αντιλήψεων.

Αντίθετα,τα ταξικά κινήματα για την ειρήνη, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της γυναίκας, των μεταναστών, των ατόμων με ειδικές ανάγκες κλπ, δημιουργούν προοπτικές για το οριστικό ξερίζωμα του ρατσισμού. Κάνουν πράξη τις αντιρατσιστικές αντιλήψεις οργανώνοντας την ταξική πάλη με ισότιμη συμμετοχή ανδρών και γυναικών, όλων των χωρών, χωρίς καμιά διάκριση.
  

http://dioti.gr