ΕΓΧΩΡΙΟΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ - ΔΕΣΜΗ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ
Με μια «ηχηρή» κοινή παρέμβασή τους, ΣΕΒ, Ελληνική Παραγωγή - Συμβούλιο Βιομηχανιών για την Ανάπτυξη καθώς και οι Περιφερειακοί Σύνδεσμοι
Βιομηχανιών ξεδίπλωσαν, χτες, όλο το σχέδιο που αφορά τη θωράκιση της
ανταγωνιστικότητάς τους, παίρνοντας ταυτόχρονα και «θέσεις μάχης»,
προσβλέποντας σε έναν διευρυμένο κύκλο κερδοφορίας, που με τη σειρά του
έρχεται να πατήσει στο έδαφος της αντιλαϊκής πολιτικής.
Στην πρώτη γραμμή των αξιώσεών τους φιγουράρουν οι κάθε είδους φορολογικές ελαφρύνσεις, η παροχή κινήτρων, η μείωση του κόστους παραγωγής (Ενέργεια κ.ά.), η μεγαλύτερη πρόσδεση της Εκπαίδευσης στις ανάγκες τους, ενώ η σχετική λίστα περιλαμβάνει και το «αίτημα» για τη σύσταση υπουργείου Βιομηχανίας, «με συγκέντρωση όλων των κατακερματισμένων αρμοδιοτήτων». Τα παραπάνω έρχονται να «κουμπώσουν» με το υπό διαμόρφωση πρόγραμμα της λεγόμενης «εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής» αλλά και να συμπληρώσουν τις «μνημονιακές» διατάξεις αναφορικά με τις παρεμβάσεις τόνωσης των επιχειρηματικών ομίλων. Ταυτόχρονα, κάθε άλλο παρά τυχαία, σειρά στόχων «ακουμπούν» στις προσπάθειες της κυβέρνησης να παίξει ενεργότερο ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή.
Στην κοινή τους παρέμβαση, οι σύνδεσμοι των βιομηχάνων ξεκαθαρίζουν ότι «η
υιοθέτηση του εθνικού σχεδίου πρέπει να γίνει με ευρεία συναίνεση και
να υπηρετείται με συνέπεια ανεξαρτήτως εκλογικών κύκλων και πολιτικών
αλλαγών». Επιπρόσθετα, όπως λένε, «η βιομηχανική στρατηγική και ο
ποσοτικός στόχος πρέπει πλέον να αποτελούν δομικά στοιχεία του εθνικού
αναπτυξιακού σχεδίου της χώρας». Μάλιστα, ως άμεσος ποσοτικός στόχος
προσδιορίζεται η αύξηση του μεριδίου της βιομηχανίας από περίπου 9% του
ΑΕΠ σήμερα, στο 12% μέχρι το 2020 και στο 15% μεσοπρόθεσμα.
Μεταξύ άλλων και προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι «φιλόδοξοι στόχοι», η δέσμη προτάσεων των εγχώριων βιομηχάνων περιλαμβάνει τους παρακάτω άξονες:
-- Ενέργεια. Με ζήτημα αιχμής τη «μείωση του ενεργειακού κόστους», που αποτελεί «κεντρικό παράγοντα κόστους και κατά συνέπεια διεθνούς ανταγωνιστικότητας», μεταξύ άλλων, προτείνονται «η ταχεία αναδιάρθρωση της ελληνικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας», η εξασφάλιση σύνδεσης με Ιταλία και Βουλγαρία με τη λειτουργία νέας αγοράς, η δυνατότητα για απευθείας εισαγωγή ηλεκτρικού ρεύματος στις ενεργοβόρες βιομηχανίες, η επέκταση των απαλλαγών από ειδικούς φόρους για ορυκτολογική κατεργασία κ.ά.
-- Ενίσχυση ανταγωνιστικότητας. Στο αντιλαϊκό κάδρο προβάλλουν παρεμβάσεις όπως «η οργανωμένη απεμπλοκή του τραπεζικού συστήματος από μη εξυπηρετούμενα δάνεια», ο «εξορθολογισμός» στο φορολογικό συντελεστή επί των κερδών, με «ισχυρά οριζόντια κίνητρα για επενδύσεις», όπως «κίνητρα» για θέσεις εργασίας, υπερ-αποσβέσεις, συμψηφισμός ζημιών με κέρδη σε ορίζοντα 10ετίας. Ο άξονας της ανταγωνιστικότητας εστιάζει ακόμη στη «δραστική απλοποίηση των διαδικασιών fast track» για τις μεγάλες επενδύσεις, «ενθάρρυνση εξωτραπεζικών εργαλείων χρηματοδότησης», αξιοποίηση ΣΔΙΤ κ.ά.
-- Εξαγωγική διείσδυση. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτουν, το 80% των εξαγωγών πραγματοποιείται από περίπου 250 επιχειρήσεις. Οπως χαρακτηριστικά τονίζουν, ο φόρος κατανάλωσης είναι «εσωτερικός φόρος» και «δεν πρέπει να επιβαρύνει τα εξαγώγιμα προϊόντα δεδομένου ότι δημιουργείται πρόβλημα ανταγωνισμού».
-- Δίκτυα μεταφορών. Οι «άμεσες δράσεις» αφορούν την ανάπτυξη υποδομών και logistics, για την «ανταγωνιστική διακίνηση των πρώτων υλών», αναβάθμιση περιφερειακών υποδομών, σύνδεση παραγωγικών μονάδων με το σιδηρόδρομο.
-- «Επιχειρηματικό περιβάλλον». Εδώ δεσπόζει η μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» (ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλει η εργοδοσία). Ουσιαστικά, προτείνεται και η ατζέντα των «εργαλειοθηκών» του ΟΟΣΑ, που βέβαια «τρέχει» η κυβέρνηση. Μεταξύ άλλων, προβλέπονται παρεμβάσεις για απλοποίηση των διαδικασιών έναρξης, δασική νομοθεσία, αρχαιολογία, χωροθέτηση.
-- Ερευνα - καινοτομία. Η «απλοποίηση της συνεργασίας πανεπιστημιακών και ερευνητικών ιδρυμάτων με επιχειρήσεις για την παραγωγική αξιοποίηση και για την πρακτική εφαρμογή καινοτόμων θεωριών και προγραμμάτων» έχει και συνέχεια, με τη συνοδευτική πρόταση των βιομηχάνων για την «αναβάθμιση των γνώσεων και δεξιοτήτων των εκπαιδευτικών και τη συνεχή επιμόρφωσή τους».
Σε αυτό το πλαίσιο, «ενδεικτικά» προβάλλουν τη «μεταφορά τεχνογνωσίας σε εκπαιδευτικούς της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης μέσω της τοποθέτησής τους για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα σε επιχειρήσεις». Στόχος, όπως λένε, είναι η «εξοικείωση» των εκπαιδευτικών με τις «τεχνολογίες που χρησιμοποιούν οι επιχειρήσεις στην παραγωγική τους διαδικασία».
Την
ίδια ώρα, στην «ημερήσια διάταξη» της επόμενης περιόδου βρίσκεται το
ζήτημα της «διαχείρισης» των «κόκκινων» τραπεζικών δανείων. Η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών
ανακοινώνει σήμερα τις παραμέτρους που θα χρησιμοποιήσει στο πλαίσιο
της «άσκησης προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων» (στρες τεστ), που θα
περιλαμβάνουν το «βασικό» και το «δυσμενές» σενάριο σε ό,τι αφορά την
εξέλιξη του ΑΕΠ και άλλων μεγεθών για τα επόμενα χρόνια, στη βάση των
οποίων θα προκύψουν οι τυχόν νέες ανάγκες για αυξήσεις μετοχικών
κεφαλαίων στους 4 εγχώριους τραπεζικούς ομίλους. Σε κάθε περίπτωση,
ειδική βαρύτητα θα έχει το ζήτημα της μείωσης των «κόκκινων» δανείων,
γύρω από τα οποία δρομολογούνται και νέες «παρεμβάσεις», με επίκεντρο το
σφίξιμο της θηλιάς των πλειστηριασμών γύρω από την πρώτη κατοικία της
λαϊκής οικογένειας.
Επιπλέον, όπως έδειξε η Τράπεζα της Ελλάδας στην πρόσφατη έκθεση για την «Επισκόπηση του Χρηματοπιστωτικού Συστήματος», δρομολογούνται παρεμβάσεις μείωσης του κόστους λειτουργίας των τραπεζών, σε μια εξέλιξη που θέτει το πλαίσιο για ένα νέο κύκλο απολύσεων στις τράπεζες.
Ριζοσπάστης
Στην πρώτη γραμμή των αξιώσεών τους φιγουράρουν οι κάθε είδους φορολογικές ελαφρύνσεις, η παροχή κινήτρων, η μείωση του κόστους παραγωγής (Ενέργεια κ.ά.), η μεγαλύτερη πρόσδεση της Εκπαίδευσης στις ανάγκες τους, ενώ η σχετική λίστα περιλαμβάνει και το «αίτημα» για τη σύσταση υπουργείου Βιομηχανίας, «με συγκέντρωση όλων των κατακερματισμένων αρμοδιοτήτων». Τα παραπάνω έρχονται να «κουμπώσουν» με το υπό διαμόρφωση πρόγραμμα της λεγόμενης «εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής» αλλά και να συμπληρώσουν τις «μνημονιακές» διατάξεις αναφορικά με τις παρεμβάσεις τόνωσης των επιχειρηματικών ομίλων. Ταυτόχρονα, κάθε άλλο παρά τυχαία, σειρά στόχων «ακουμπούν» στις προσπάθειες της κυβέρνησης να παίξει ενεργότερο ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή.
Προτάσεις στην υπηρεσία των στόχων του κεφαλαίου
Μεταξύ άλλων και προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι «φιλόδοξοι στόχοι», η δέσμη προτάσεων των εγχώριων βιομηχάνων περιλαμβάνει τους παρακάτω άξονες:
-- Ενέργεια. Με ζήτημα αιχμής τη «μείωση του ενεργειακού κόστους», που αποτελεί «κεντρικό παράγοντα κόστους και κατά συνέπεια διεθνούς ανταγωνιστικότητας», μεταξύ άλλων, προτείνονται «η ταχεία αναδιάρθρωση της ελληνικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας», η εξασφάλιση σύνδεσης με Ιταλία και Βουλγαρία με τη λειτουργία νέας αγοράς, η δυνατότητα για απευθείας εισαγωγή ηλεκτρικού ρεύματος στις ενεργοβόρες βιομηχανίες, η επέκταση των απαλλαγών από ειδικούς φόρους για ορυκτολογική κατεργασία κ.ά.
-- Ενίσχυση ανταγωνιστικότητας. Στο αντιλαϊκό κάδρο προβάλλουν παρεμβάσεις όπως «η οργανωμένη απεμπλοκή του τραπεζικού συστήματος από μη εξυπηρετούμενα δάνεια», ο «εξορθολογισμός» στο φορολογικό συντελεστή επί των κερδών, με «ισχυρά οριζόντια κίνητρα για επενδύσεις», όπως «κίνητρα» για θέσεις εργασίας, υπερ-αποσβέσεις, συμψηφισμός ζημιών με κέρδη σε ορίζοντα 10ετίας. Ο άξονας της ανταγωνιστικότητας εστιάζει ακόμη στη «δραστική απλοποίηση των διαδικασιών fast track» για τις μεγάλες επενδύσεις, «ενθάρρυνση εξωτραπεζικών εργαλείων χρηματοδότησης», αξιοποίηση ΣΔΙΤ κ.ά.
-- Εξαγωγική διείσδυση. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτουν, το 80% των εξαγωγών πραγματοποιείται από περίπου 250 επιχειρήσεις. Οπως χαρακτηριστικά τονίζουν, ο φόρος κατανάλωσης είναι «εσωτερικός φόρος» και «δεν πρέπει να επιβαρύνει τα εξαγώγιμα προϊόντα δεδομένου ότι δημιουργείται πρόβλημα ανταγωνισμού».
-- Δίκτυα μεταφορών. Οι «άμεσες δράσεις» αφορούν την ανάπτυξη υποδομών και logistics, για την «ανταγωνιστική διακίνηση των πρώτων υλών», αναβάθμιση περιφερειακών υποδομών, σύνδεση παραγωγικών μονάδων με το σιδηρόδρομο.
-- «Επιχειρηματικό περιβάλλον». Εδώ δεσπόζει η μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» (ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλει η εργοδοσία). Ουσιαστικά, προτείνεται και η ατζέντα των «εργαλειοθηκών» του ΟΟΣΑ, που βέβαια «τρέχει» η κυβέρνηση. Μεταξύ άλλων, προβλέπονται παρεμβάσεις για απλοποίηση των διαδικασιών έναρξης, δασική νομοθεσία, αρχαιολογία, χωροθέτηση.
-- Ερευνα - καινοτομία. Η «απλοποίηση της συνεργασίας πανεπιστημιακών και ερευνητικών ιδρυμάτων με επιχειρήσεις για την παραγωγική αξιοποίηση και για την πρακτική εφαρμογή καινοτόμων θεωριών και προγραμμάτων» έχει και συνέχεια, με τη συνοδευτική πρόταση των βιομηχάνων για την «αναβάθμιση των γνώσεων και δεξιοτήτων των εκπαιδευτικών και τη συνεχή επιμόρφωσή τους».
Σε αυτό το πλαίσιο, «ενδεικτικά» προβάλλουν τη «μεταφορά τεχνογνωσίας σε εκπαιδευτικούς της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης μέσω της τοποθέτησής τους για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα σε επιχειρήσεις». Στόχος, όπως λένε, είναι η «εξοικείωση» των εκπαιδευτικών με τις «τεχνολογίες που χρησιμοποιούν οι επιχειρήσεις στην παραγωγική τους διαδικασία».
Αναδιαρθρώσεις στις τράπεζες
Επιπλέον, όπως έδειξε η Τράπεζα της Ελλάδας στην πρόσφατη έκθεση για την «Επισκόπηση του Χρηματοπιστωτικού Συστήματος», δρομολογούνται παρεμβάσεις μείωσης του κόστους λειτουργίας των τραπεζών, σε μια εξέλιξη που θέτει το πλαίσιο για ένα νέο κύκλο απολύσεων στις τράπεζες.
Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου