Το μένος τους...

Μέσα σε ένα μήνα, η δημοτική αρχή της Πάτρας ήρθε τουλάχιστον τρεις φορές αντιμέτωπη με τις συκοφαντίες και τη συντονισμένη επίθεση των υποψηφίων όλων των υπόλοιπων παρατάξεων. Η πρώτη ήταν με αφορμή τη ματαίωση της συναυλίας ενός metal συγκροτήματος σε χώρο εκδηλώσεων του δήμου. Με πρώτο βιολί τον ΣΥΡΙΖΑ (μέχρι και ο Ηλιόπουλος από την Αθήνα έκανε δήλωση!), έγινε προσπάθεια να αποδοθεί η ευθύνη στο δήμο και μάλιστα με πρόθεση, κατηγορώντας τον για ...ψηφοθηρική λογοκρισία. Βολεμένοι από τη στοχοποίηση του δημάρχου, όλοι οι άλλοι υποψήφιοι σιγόνταραν την αθλιότητα, που έγκαιρα απαντήθηκε από το δήμο και αποδείχθηκε κάλπικη μέχρι κεραίας. Ακολούθησε νέα επίθεση, σε ενιαία γραμμή, με αφορμή την κατάσχεση που έκανε ο δήμος για οφειλές, από το λογαριασμό ενός «συνταξιούχου». Και τι δεν γράφτηκε μέσα σε λίγες ώρες για τον «ανάλγητο» δήμο, που άλλα λέει κι άλλα κάνει, για τον κομμουνιστή δήμαρχο που δημεύει περιουσίες συνταξιούχων. Και πάλι όμως, άνθρακες ο θησαυρός. Γρήγορα αποδείχθηκε ότι ο ...άπορος συνταξιούχος ήταν μεγαλοεπιχειρηματίας της περιοχής που χρωστούσε τα μαλλιοκέφαλά του στο δήμο και ότι ο δήμαρχος εκτελούσε απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για κατασχέσεις οφειλών από ένα μεγάλο ποσό και πάνω.

... κριτήριο ψήφου

 

Το μένος τρίτωσε την περασμένη βδομάδα, όταν ξανά όλες οι παρατάξεις μαζί «την έπεσαν» στον δήμαρχο επειδή ταυτίστηκε με τα αντιιμπεριαλιστικά αισθήματα του λαού της πόλης και γύρισε την πλάτη στον Αμερικανό πρέσβη που επισκέφτηκε την Πάτρα, με πρόσχημα έναν ποδηλατικό αγώνα. Οι απαντήσεις στους κολαούζους υποψήφιους των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, που δεν μπορούν να χωνέψουν ότι ένας δήμαρχος μπορεί και να μην κάνει επικύψεις στους μακελάρηδες των λαών, δόθηκαν και ήταν πληρωμένες. Και μόνο το γεγονός όμως ότι ο κομμουνιστής δήμαρχος καταφέρνει να τους συνασπίσει όλους εναντίον του, ΣΥΡΙΖΑίους, σοσιαλδημοκράτες, δεξιούς, ακροδεξιούς και δε συμμαζεύεται, κάτι δείχνει. Οπως κάτι δείχνει το γεγονός ότι ο δήμαρχος δικάζεται τη Δευτέρα επειδή πήγε κόντρα σε κάθε μηχανισμό και μετέτρεψε έναν σκουπιδότοπο σε ένα υπέροχο πάρκο για το λαό. Η ομοφωνία όλων των άλλων υποψηφίων ενάντια στη δημοτική αρχή πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου για το λαό της Πάτρας, που έχει κάθε λόγο να επανεκλέξει τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στο τιμόνι του δήμου.

Κρουαζιέρα

 

Μετά από ένα τριήμερο αναψυχής και ξεκούρασης στην ειδυλλιακή Καλαμάτα, ήρθε η ώρα για την πλειοψηφία στη διοίκηση της ΓΣΕΕ να οργανώσει και μια κρουαζιέρα για τους αντιπροσώπους - μαϊμού και τους εργοδότες που βαφτίζει «συνέδρους», ανακοινώνοντας ότι το 37ο συνέδριό της θα γίνει τελικά στη Ρόδο. Η Ρόδος αποτελεί βέβαια γνώριμο και αγαπημένο προορισμό για τους εργατοπατέρες, αφού εκεί ...άπλωσαν τα κορμιά τους και το 2016, στο 36ο συνέδριο, απολαμβάνοντας τις ανέσεις πολυτελών ξενοδοχείων. Είχε προηγηθεί το 35ο συνέδριο στην Αλεξανδρούπολη και πριν απ' αυτό, το 2010, στην Καλλιθέα Χαλκιδικής, όπου το συνέδριο έγινε ξανά σε πολυτελέστατο ξενοδοχείο. Το 33ο συνέδριο είχε γίνει στον «Αστέρα» Βουλιαγμένης, διατηρώντας την παράδοση που θέλει την ηγεσία της ΓΣΕΕ να αγαπάει τη χλιδή και να την προσφέρει απλόχερα στους συνέδρους, ακόμα κι όταν το συνέδριο γίνεται στην Αθήνα, όπου πραγματικά «βρωμάει ο τόπος» από συνεδριακούς χώρους και σαφώς φτηνότερες λύσεις φιλοξενίας των αντιπροσώπων από την επαρχία. Το καράβι λοιπόν της «ΓΣΕΕ Cruises» σαλπάρει για Ρόδο, όπου στις 4 Απρίλη είναι προγραμματισμένο να γίνει το 37ο συνέδριο. Μακριά από τους εργαζόμενους, τα προβλήματα και τις αγωνίες τους, με τη συνδικαλιστική μαφία να απεργάζεται νέους τρόπους για να νομιμοποιήσει τη νοθεία και την ωμή παρέμβαση της εργοδοσίας στα συνδικάτα. Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Σωματεία έδωσαν ηχηρή απάντηση με τη συγκέντρωση της Πέμπτης και έπεται συνέχεια...

Θρύψαλα

 

Δεν περνά μέρα που η κυβέρνηση να μη διαφημίζει την «κοινωνική» της τάχα πολιτική, για να στηρίξει το αφήγημα της ανάπτυξης «με την κοινωνία όρθια», στήνοντας κάλπικες διαχωριστικές γραμμές με τη ΝΔ. Ερχονται όμως τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ να αποδείξουν ότι οι καθαρές «κοινωνικές» παροχές για το 2016 (τελευταία διαθέσιμα στοιχεία), δηλαδή οι (πενιχρές ούτως ή άλλως) κρατικές δαπάνες που κατευθύνθηκαν για την «κοινωνική» προστασία (συντάξεις, παροχές ασθένειας, οικογένεια και τέκνα, ανεργία, κοινωνικός αποκλεισμός, διάφορα επιδόματα αναπηρίας) όχι μόνο δεν αυξήθηκαν, αλλά σε σχέση με το 2015 μειώθηκαν κατά 1,78%! Και μιλάμε βέβαια για δαπάνες που απέχουν έτη φωτός από τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες, παίρνοντας υπόψη και τις συνέπειες της κρίσης που προηγήθηκε. Συγκεκριμένα, από τα 43,3 δισ. το 2015, το επόμενο έτος οι συνολικές παροχές - δαπάνες μειώθηκαν κατά 780 εκατ. ευρώ, στα 42,528 δισ. ευρώ. Η μείωση αυτή αποτυπώνει τη διαρκή συρρίκνωση των παροχών - δαπανών της όποιας «κοινωνικής προστασίας» από το κράτος, ιδιαίτερα μετά το 2010, όταν το αντίστοιχο κονδύλι ήταν στα 54,568 δισ. ευρώ! Εξι χρόνια μετά, από τα οποία τα δύο κυβερνάει ο ΣΥΡΙΖΑ, οι δαπάνες αυτές συρρικνώθηκαν κατά 12 δισ. ευρώ (!) κάνοντας θρύψαλα την προπαγάνδα της κυβέρνησης ότι η «κοινωνική» της πολιτική και η «έγνοιά» της τάχα για τους αδύναμους είναι «το δυνατό της σημείο» έναντι της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων.

Ριζοσπάστης   Σάββατο 30 Μάρτη 2019 - Κυριακή 31 Μάρτη 2019