Ο «Μεγάλος Αδελφός» ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα

Σε συνέχεια του κατάπτυστου νόμου για τις διαδηλώσεις, το Προεδρικό Διάταγμα 75/2020 που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης έρχεται να εξειδικεύσει και να «απελευθερώσει» την εφαρμογή παλιότερου αντιδραστικού νόμου του 2011 (ν.3917/2011) για τη χρήση «συστημάτων επιτήρησης», δηλαδή καμερών, αλλά και φορητών συσκευών όπως drones παρακολούθησης στους δημόσιους χώρους.

• Με το νέο Προεδρικό Διάταγμα οι δυνατότητες των κρατικών αρχών διευρύνονται επικίνδυνα: Τα αδικήματα που ακόμα και η ...πρόβλεψη (!) τέλεσής τους δικαιολογεί την εγκατάσταση συστημάτων επιτήρησης, λίγο πολύ καλύπτουν τον μισό Ποινικό Κώδικα! Ευθέως εντάσσονται πλέον σε αυτά η «παρακώλυση συγκοινωνιών», τα «εγκλήματα κατά των κοινωφελών εγκαταστάσεων», αλλά και η «διατάραξη οικιακής ειρήνης» και η «παράνομη βία», που έχουν διαχρονικά δικαιολογήσει διώξεις και καταστολή σε βάρος απεργιακών και άλλων κινητοποιήσεων.

• Το ΠΔ λύνει κυριολεκτικά τα χέρια της Αστυνομίας και άλλων αρχών (Λιμενικό - Ελληνική Ακτοφυλακή, Πυροσβεστική), οι οποίες θα αποφασίζουν για την εγκατάσταση και τη λειτουργία συστημάτων επιτήρησης, ως «υπεύθυνοι επεξεργασίας» των προσωπικών δεδομένων αόριστου αριθμού πολιτών. Οι αποφάσεις της Αστυνομίας και λοιπών αρχών κρίνονται αιτιολογημένες αν υπάρχουν «επαρκείς ενδείξεις» (όχι μόνο για την τέλεση, αλλά και για τη ...μελλοντική τέλεση) αδικημάτων, στηριγμένες ακόμα και σε «εμπειρικά δεδομένα», «μαρτυρίες» και «πληροφορίες»! Ετσι θα εκτιμάται και το ενδεχόμενο... «εξάπλωσης ή μεταφοράς της εγκληματικότητας σε άλλο δημόσιο χώρο»!

• Οι διαδικαστικές προϋποθέσεις για το «φύτεμα» και τη μαζική χρήση καμερών από το κράτος είναι ελάχιστες και διάτρητες από «χαραμάδες» και παράθυρα εξαιρέσεων. Φτιάχνεται μία «μελέτη εκτίμησης αντικτύπου» για τα προσωπικά δεδομένα, δηλαδή τα ίδια τα όργανα επιτήρησης αξιολογούν τους κινδύνους που γεννιούνται για τα δικαιώματα του λαού από την άσκηση των εξουσιών τους!

• Οι εγγυήσεις και τα δικαιώματα των προσώπων, των οποίων τα προσωπικά δεδομένα αθρόα θα επεξεργάζονται οι κρατικές αρχές, δεν αποτελούν παρά διατυπώσεις «για τα μάτια του κόσμου». Για παράδειγμα, ο χρόνος που θα κρατά η αστυνομία τα προσωπικά δεδομένα ενός ατόμου μπορεί να ανανεώνεται συνεχώς, φτάνει να υπάρχουν «δικαιολογημένες υπόνοιες» (!) ότι στο μέλλον μπορεί να διαπράξει αδικήματα, κρίση που μπορεί να βασιστεί πάλι σε «μαρτυρίες», «πληροφορίες» όπως και τις «εν γένει κινήσεις και επαφές του ατόμου»!

 Αποδεικνύεται ότι η ευρωενωσιακή νομοθεσία όπως ο πολυπροβεβλημένος Γενικός Κανονισμός Προστασίας Δεδομένων (GDPR), στην πραγματικότητα άνοιξε τον δρόμο στη μαζική συλλογή, επεξεργασία και «ελεύθερη διαβίβαση προσωπικών δεδομένων» ανάμεσα στα αστικά κράτη και τα μονοπώλια, όπως είναι άλλωστε διακηρυγμένο ευθέως στους σκοπούς του.
Εξάλλου, η Οδηγία 680/2016 της ΕΕ, νομοθέτημα - «αδελφάκι» του GDPR για την επεξεργασία δεδομένων από τις κρατικές και άλλες δημόσιες αρχές, διάνοιξε διάπλατα όποια «πόρτα» παραβίασης δικαιωμάτων άφηνε τυπικά κλειστή ο Κανονισμός.

Είναι φανερό ότι στο στόχαστρο του αστικού κράτους δεν μπαίνουν μόνο τα κατακτημένα δικαιώματα της συλλογικής κινητοποίησης και δράσης, αλλά ακόμα και στοιχειώδεις για το αστικό δίκαιο ελευθερίες, όπως της ιδιωτικής ζωής, η ελευθερία έκφρασης, κίνησης, ανάπτυξης της προσωπικότητας. H κυβέρνηση της ΝΔ προσθέτει έναν ακόμα κρίκο στην αλυσίδα της καταστολής, του μαζικού φακελώματος και της περιστολής δικαιωμάτων, στα χνάρια των προηγούμενων κυβερνήσεων. Και αυτό το εκτρωματικό διάταγμα πρέπει να βρει τείχος και να μείνει στα χαρτιά.

Στέλα Παπαοικονόμου

 
Δικηγόρος, μέλος της Επιτροπής Νομικής Στήριξης του ΚΚΕ

 

 

Ριζοσπάστης