Το απεργιακό κάλεσμα ξεσηκωμού για τις 6 Μάη, που απευθύνουν συνδικαλιστικές οργανώσεις, ώστε να αποτελέσει μέρα ταξικού αγωνιστικού γιορτασμού της Εργατικής Πρωτομαγιάς (αφού η 1η Μάη συμπίπτει φέτος με το Μ. Σάββατο), ήδη περνάει από συνδικάτο σε συνδικάτο σε όλη τη χώρα.
Σε θέσεις μάχης τα Σωματεία, οι Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα που αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία στην Αττική, στη Θεσσαλονίκη και σε όλες τις πόλεις, παίρνουν και φέτος την υπόθεση της οργάνωσης της απεργιακής Πρωτομαγιάς στα χέρια τους, ένα χρόνο μετά την ιστορική συγκέντρωση στο Σύνταγμα, όπου έλαμψε η δύναμη της οργάνωσης, της απειθαρχίας στο σιωπητήριο που επιχειρούν να επιβάλλουν κυβέρνηση και εργοδοσία.
Ενα χρόνο, ο οποίος ήταν «γεμάτος» από τις εκατοντάδες μάχες που δόθηκαν για την προστασία της υγείας, της ζωής και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, για τη θωράκιση των νοσοκομείων, για μέτρα ασφαλείας στους χώρους δουλειάς, όπου καταγράφονται καθημερινά εργοδοτικά εγκλήματα.
Η φετινή Πρωτομαγιά δεν είναι σαν τις προηγούμενες. Φέτος, 135 χρόνια από την εξέγερση του Σικάγο για το 8ωρο, κυβέρνηση και εργοδοσία ετοιμάζονται να νομοθετήσουν τη 10ωρη δουλειά χωρίς πρόσθετη αμοιβή, ως ένα ακόμα αντεργατικό εργαλείο για την καπιταλιστική ανάκαμψη.
Μαζί με την επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση, την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, το φακέλωμα πρωτοπόρων συνδικαλιστών, τη μονιμοποίηση της τηλεργασίας, όλα μαζί συνθέτουν τον επόμενο γύρο της αντεργατικής επίθεσης, που συνοδεύει τα «καλωσορίσματα» των αστικών κομμάτων στο Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ.
«Στοίχημα», λοιπόν, για την εργατική τάξη, για τον λαό που υποφέρει, είναι η 6η Μάη να αποτελέσει ορόσημο κλιμάκωσης, ώστε ο Μάης να είναι «μήνας - φωτιά» για κυβέρνηση και κεφάλαιο, αν τολμήσουν να φέρουν το κατάπτυστο νομοσχέδιο που διαφημίζουν με κάθε αφορμή.
Κι αν αυτό είναι το «στοίχημα» για τους εργαζόμενους, για τους αντιπάλους τους είναι να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου. Γι' αυτό η κυβέρνηση αμόλησε την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με αποστολή να εκφυλίσει την εργατική Πρωτομαγιά: Αρνήθηκε την πρόταση συνδικάτων και συνδικαλιστών από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα για κοινή μέρα εορτασμού την 6η Μάη απέναντι στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης με τις «ανατροπές του αιώνα» και ευθυγραμμίστηκε με τη θέση του υπουργείου για μέρα «εορτασμού» την Τρίτη του Πάσχα (!), «κολλητά» δηλαδή με τις αργίες των ημερών.
Η χυδαία επίθεση των εργατοπατέρων κατά τη χτεσινή συνεδρίαση της ΓΣΕΕ στα συνδικάτα, κατηγορώντας τα ότι «διασπείρουν τον ιό» με τις κινητοποιήσεις τους, πρέπει να πάρει απάντηση από τη μαχητική οργάνωση της απεργίας τις επόμενες βδομάδες.
Κάθε επιπλέον σωματείο, κάθε Συνδικάτο, κάθε Επιτροπή Αγώνα, κάθε Ομοσπονδία και Εργατικό Κέντρο που παίρνουν αγωνιστική απόφαση ενίσχυσης του απεργιακού μετώπου που ήδη διαμορφώνεται για τις 6 Μάη, είναι άλλη μια μαχητική απάντηση για λογαριασμό ολόκληρης της εργατικής τάξης, ένα μήνυμα ότι ο λαός δεν το βάζει κάτω. Οτι παλεύει, διεκδικεί, οργανώνει την αντεπίθεση.
Από πέρσι μέχρι φέτος έχει συγκεντρωθεί πλούσια πείρα, πραγματική παρακαταθήκη για την οργάνωση της πάλης μέσα στις πρωτόγνωρες συνθήκες της πανδημίας και της αντεργατικής επίθεσης που οξύνθηκε ακόμα περισσότερο. Η απεργία της 26ης Νοέμβρη, που οργανώθηκε κόντρα στις δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού, ήταν μία από αυτές τις μάχες, που μαζί με την καθημερινή ακούραστη δράση στους χώρους δουλειάς βάζουν ακόμα πιο ψηλά τον πήχη για την απεργία - σταθμό της 6ης Μάη.
Παίρνοντας τη σκυτάλη από τις κινητοποιήσεις κλάδων όπως του Επισιτισμού - Τουρισμού και του Εμπορίου, των υγειονομικών που παραμένουν στην πρώτη γραμμή, από την περήφανη και νικηφόρα μάχη των μεταλλωρύχων στη Χαλκιδική, κόντρα στην προσπάθεια διάλυσης του Συνδικάτου τους, από τον αγώνα στη ΛΑΡΚΟ, οι εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις που δίνουν τη μάχη ήδη είναι «στο πόδι».
Το επόμενο διάστημα θα πυκνώσουν οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες, οι συσκέψεις, οι εκδηλώσεις μέσα στους χώρους δουλειάς, οι εξορμήσεις και κάθε άλλη δραστηριότητα, για να φτάσει το απεργιακό κάλεσμα πλατιά στην εργατική τάξη. Για μια απεργιακή Πρωτομαγιά, εφαλτήριο νέων αγώνων.
Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τετάρτης 14 Απρίλη 2021.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου