Κλαούρα... και δηλητήριο

 

Στο γνωστό μοτίβο των απεργοκτόνων ανακοινώσεων, η «Διεθνής Ναυτική Ενωση εν Ελλάδι» εκφράζει την ...αγωνία της επειδή - όπως γράφει - από τον Νοέμβρη του 2021 έως και σήμερα, 85 εμπορικά πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων έχουν παρακάμψει το λιμάνι του Πειραιά εξαιτίας απεργιακών κινητοποιήσεων. Κάνοντας «σινιάλο» για μεγαλύτερη καταστολή, η Ενωση των εφοπλιστών αναφέρει επίσης ότι οι διαφορές με την εργοδοσία «δεν θα πρέπει να επιλύονται μέσω μονομερών ενεργειών, που θέτουν εν κινδύνω την εθνική οικονομία» και ότι «μία εφαρμογή των νόμων "αλά καρτ" εγκυμονεί πλήθος κινδύνων, πέραν των προφανών». Η ...κλαούρα τους για το πόσα πλοία χάθηκαν από το πελατολόγιο της COSCO τις μέρες των κινητοποιήσεων στο λιμάνι, είναι η καλύτερη απόδειξη ότι χωρίς τους εργαζόμενους, οι προβλήτες και οι γερανοί τους είναι άχρηστα κουφάρια. Ας αφήσουν λοιπόν κυβέρνηση και εργοδοσία το παραμύθι ότι οι επενδύσεις τους είναι αυτές που «κινούν την οικονομία». Χωρίς τους εργάτες «γρανάζι δεν γυρνά» και προφανώς κοντέινερ δεν ξεφορτώνεται. Αλλωστε, αυτό το νόημα έχει και η απεργία: Να ασκήσει πίεση στην εργοδοσία να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων, νεκρώνοντας την παραγωγή και στερώντας της το κέρδος, τον ακρογωνιαίο λίθο κάθε επένδυσης. Δεν μας λέει λοιπόν κάτι καινούργιο η Ενωση των εφοπλιστών, που πιέζει για μεγαλύτερη πυγμή και επίδειξη αυταρχισμού από το κράτος σε βάρος των απεργών στο λιμάνι, αλλά και συνολικά των εργαζομένων που διεκδικούν και αγωνίζονται.

Η «λογική» τους βέβαια έχει κι άλλη ανάγνωση: Για να είναι το λιμάνι ανταγωνιστικό και να κερδίζει πελάτες, θα πρέπει να μη γίνονται απεργίες και να μην υπάρχουν διεκδικήσεις. Θα πρέπει δηλαδή οι εργαζόμενοι να δεχτούν με σκυμμένο κεφάλι τους σημερινούς άθλιους και επικίνδυνους όρους δουλειάς. Να αποδεχτούν ως «μοιραίο» ότι συνάδελφοί τους θα χάνονται στο μεροκάματο ή θα σακατεύονται λόγω έλλειψης μέτρων ασφάλειας. Οτι θα δουλεύουν με «τρεις κι εξήντα», από ήλιο σε ήλιο, χωρίς Συλλογική Σύμβαση και ΒΑΕ. Οτι θα πέφτει βούρδουλας σε όποιον συνδικαλίζεται και διεκδικεί δουλειά με αξιοπρέπεια. Αυτές είναι οι προϋποθέσεις για να είναι ανταγωνιστικό το λιμάνι και κάθε άλλη επιχείρηση, αφού το κέρδος και η ανταγωνιστικότητα είναι συνάρτηση της πιο βαθιάς εκμετάλλευσης με τους νόμους όλων των κυβερνήσεων. Γι' αυτό βγάζουν σπυριά και χάνουν τον μπούσουλα όταν οι εργαζόμενοι, αποφασισμένοι και ενωμένοι, βγαίνουν μπροστά και διεκδικούν, κάνοντας θρύψαλα τις απαγορεύσεις και τις απειλές κράτους και εργοδοσίας. Αυτό έγινε και στην τελευταία απεργία στο λιμάνι του Πειραιά, όπου όλες οι βάρδιες έμειναν έξω, παίρνοντας πάνω τους την επιτυχία της, παρά το γεγονός ότι οι πύλες παρέμειναν ορθάνοιχτες. Αυτό δεν μπορούν να χωνέψουν εργοδοσία, εφοπλιστές και κυβέρνηση. Γι' αυτό χύνουν χολή και δηλητήριο γι' αυτόν τον σπουδαίο αγώνα.

Σάπιες «αξίες»

Τα τελεσίγραφα και οι απειλές ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και τη Ρωσία, με επίκεντρο την Ουκρανία, είναι «κρίκος» στην αλυσίδα των ανταγωνισμών που κλιμακώνονται όσο ξεδιπλώνεται το αμερικανοΝΑΤΟικό σχέδιο περικύκλωσης της Ρωσίας. Η εμπλοκή της χώρας μας σε αυτό το ναρκοπέδιο μόνο συμφορές προμηνύει για τον λαό, όπως φαίνεται και από τις αντεγκλήσεις για την αξιοποίηση της Αλεξανδρούπολης ως ΝΑΤΟικής «βάσης εφόρμησης» στην Ανατ. Ευρώπη. Γι' αυτό είναι σκέτη πρόκληση τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν τα αστικά κόμματα και επιτελεία, για να εξωραΐσουν την ελληνική εμπλοκή στα μάτια του λαού και να αποσπάσουν τη συναίνεσή του. Τι λένε; Οτι ΗΠΑ και ΕΕ υπερασπίζονται τις «δημοκρατικές αξίες», που αποτέλεσαν τον θεμέλιο λίθο για την «ευρωπαϊκή ενοποίηση», όπως ο «σεβασμός των συνόρων», η «αρχή της αυτοδιάθεσης των κρατών», η «μη βία» και άλλα παρόμοια. Πρόκειται για απύθμενο ψέμα και υποκρισία. Για ποιο «σεβασμό των συνόρων» μιλάνε Ευρωπαίοι και Αμερικανοί, που δεν έχουν αφήσει «πέτρα πάνω στην πέτρα» με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις όπου Γης; Πού βρίσκουν το θράσος να εμφανίζονται ως ...θεματοφύλακες των συνόρων και της «μη βίας» αυτοί που διαμέλισαν τη Γιουγκοσλαβία, αιματοκύλησαν τα Βαλκάνια και έσπειραν κράτη - προτεκτοράτα για να υπηρετήσουν τα συμφέροντα και τους σχεδιασμούς τους; Ποιες «δημοκρατικές αξίες» υπερασπίζονται με τους «τρομονόμους», τη ΝΑΤΟική Πολιτική Προστασία που στοχοποιεί τον «εχθρό - λαό»; Οι «αξίες» τους είναι σάπιες μέχρι το κόκαλο. Οσο σάπιο είναι και το σύστημα που καταδικάζει τους λαούς στην εκμετάλλευση, στους πολέμους, στη φτώχεια και τη δυστυχία.

Βήμα - βήμα

Στο στόχαστρο μπαίνουν ξανά οι ελάχιστες, γλίσχρες παροχές του ΟΑΕΔ, καθώς η κυβέρνηση σχεδιάζει την απόδοσή τους, όχι με βάση την κατάσταση του ανέργου, αλλά με την υποχρέωση να αποδεικνύει καθημερινά ότι είναι στον δρόμο για το κυνήγι μιας θέσης εργασίας. Το υπουργείο Εργασίας ετοιμάζει νομοσχέδιο, σύμφωνα με το οποίο για τη λήψη του επιδόματος αλλά και κάποιων παροχών (μειωμένο ΕΝΦΙΑ, έκπτωση στα τιμολόγια ρεύματος κ.ά.), ο άνεργος θα πρέπει να αναζητά εργασία, να έρχεται σε επαφή με τις αρμόδιες υπηρεσίες, να παρακολουθεί σεμινάρια, να στέλνει βιογραφικά κ.λπ. Να πιστοποιεί δηλαδή ότι βγάζει κάθε μέρα το ...μεροκάματο, ψάχνοντας για μια θέση εργασίας, ανεξάρτητα από προσόντα, αμοιβή, ωράρια, δικαιώματα. Με τον τρόπο αυτό, η κυβέρνηση θέτει προϋποθέσεις που στενεύουν ακόμα περισσότερο την έτσι κι αλλιώς ανύπαρκτη επί της ουσίας «στήριξη» των ανέργων. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο ένας στους οκτώ παίρνει το επίδομα ανεργίας, ενώ χωρίς καμία κάλυψη είναι οι μακροχρόνια άνεργοι, τη στιγμή που πολλαπλασιάζονται τα προγράμματα των «ενεργητικών πολιτικών», με τα οποία επιδοτούνται οι επιχειρήσεις με δισ. ευρώ και εξασφαλίζουν φθηνό εργατικό δυναμικό. Το επόμενο βήμα είναι να ...εξαφανιστούν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι από τις λίστες του ΟΑΕΔ, όπου σταθερά ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο, μετατρέποντας πλήρως σε ατομική ευθύνη την επιβίωση των ίδιων και των οικογενειών τους.

Ριζοσπάστης