Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου 2023

Μια από τα ίδια

 

Δεν του φτάνει η αγωνία του να επιβιώσει, παλεύοντας για 10η μέρα με τις λάσπες, ο λαός της Θεσσαλίας έχει να αντιμετωπίσει και «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» της κυβέρνησης, που υπόσχεται «άμεσες αποζημιώσεις (...) χωρίς γραφειοκρατία» και «ταχεία αποκατάσταση των υποδομών». Παρθενογένεση δεν υπάρχει όμως ούτε για την κυβερνητική κοροϊδία απέναντι στα θύματα των φυσικών καταστροφών. Για παράδειγμα, οι σεισμόπληκτοι του δήμου Μινώα Πεδιάδος στην Κρήτη είχαν ακούσει ακριβώς τις ίδιες υποσχέσεις πριν από τρία χρόνια, αλλά συνεχίζουν να ζουν σε κοντέινερ 25 τ.μ., όπου ξεπαγιάζουν τον χειμώνα και σκάνε από τη ζέστη το καλοκαίρι. Για να καταθέσουν φάκελο αποζημίωσης, αντιμετώπισαν μια απίστευτη γραφειοκρατία. Η έγκριση των αποζημιώσεων έχει προχωρήσει μόνο για 10 από τους 1.000 φακέλους που έχουν κατατεθεί, ενώ οι ανατιμήσεις στα δομικά υλικά αποτρέπουν πολλούς από το να πάρουν δάνειο. Οι σεισμόπληκτοι συνεχίζουν και σήμερα να πληρώνουν ΕΝΦΙΑ και λογαριασμούς ρεύματος για τα χαλασμένα σπίτια, ενώ πολλοί βρίσκονται αντιμέτωποι με πλειστηριασμούς και κατασχέσεις. Οι υποδομές δεν έχουν αποκατασταθεί και οι μαθητές έκαναν και φέτος αγιασμό σε κοντέινερ. Παρόμοια είναι η κατάσταση στις πλημμυροπαθείς περιοχές της Σητείας, της Χερσονήσου, της Αγίας Πελαγίας: Ακόμα δεν έχει προχωρήσει ολοκληρωτικά η αποζημίωση των πληγέντων και οι κάτοικοι μάταια περιμένουν τη δημιουργία αντιπλημμυρικών έργων για να μην επαναληφθούν τα ίδια στην επόμενη «θεομηνία». Καμία αναμονή και εφησυχασμός δεν χωράει λοιπόν και για τον λαό της Θεσσαλίας. Η οργή και η αγανάκτηση να γίνουν διεκδίκηση και αγώνας, να μην αποδεχτούν σαν «κανονικότητα» ούτε την καταστροφή, ούτε την κοροϊδία.

Σιγή ασυρμάτου

Μια πρωτόγνωρη μάχη σε πολύ αντίξοες συνθήκες δίνουν αυτές τις μέρες εκατοντάδες άνθρωποι στη Θεσσαλία, με καθοριστική συμβολή των κομμουνιστών στα συνδικάτα, σε αγροτικούς συλλόγους και Ομοσπονδίες, για να σώσουν ό,τι σώζεται, απέναντι στη «γύμνια» του κρατικού μηχανισμού, που προκαλεί οργή και αγανάκτηση. Το Στέκι Αλληλεγγύης και Διεκδίκησης που στήθηκε στον πλημμυρισμένο Παλαμά από τον Αγροτικό Σύλλογο, σωματεία και φορείς της περιοχής έχει «πάρει πάνω του» τη διάσωση των εγκλωβισμένων και την ουσιαστική βοήθεια των πληγέντων. Το ίδιο και στη Λάρισα, όπου το Εργατικό Κέντρο πρωτοστατεί στην αλληλεγγύη, ενώ ξεχωριστή είναι η συμβολή υγειονομικών του ΠΑΜΕ, άλλων εργαζομένων που ταξιδεύουν οργανωμένα από κάθε γωνιά της χώρας για να βοηθήσουν. Βέβαια, τη δραστηριότητα αυτή και την ανταπόκριση που συναντάει από τους κατοίκους των περιοχών που δοκιμάζονται δεν θα την πληροφορηθεί κανείς παρά μόνο από το «902.gr» και τον «Ριζοσπάστη». Γιατί μαζί με τη δύναμη της αλληλεγγύης ρίχνει και τον σπόρο της διεκδίκησης και του αγώνα, βάζοντας στο στόχαστρο τις ευθύνες κράτους, κυβέρνησης, περιφερειακών και δημοτικών αρχών, που άφησαν τον λαό απροστάτευτο πριν και κατά τη διάρκεια της καταστροφής, ενώ τώρα αδυνατούν να του εξασφαλίσουν ακόμα και τα στοιχειώδη. Οπως και να το κάνεις, στα ζόρια που αντιμετωπίζει το τελευταίο διάστημα η «εμπιστοσύνη στο κράτος», το παράδειγμα που δίνουν με την πρωτοπόρα δράση τους οι κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές κάνει «τζιζ» για τα αστικά ΜΜΕ και τα συμφέροντα των αφεντικών τους.


Στις επάλξεις

Αλλοι ζητάνε «να πέσουν κεφάλια» για τα ελικόπτερα που σκέπασε το νερό στο Στεφανοβίκειο, επειδή «μας εκθέτουν στους συμμάχους». Αλλοι αναρωτιούνται «πού ήταν τόσες μέρες ο στρατός» για να βοηθήσει στη διάσωση των πλημμυροπαθών, με τον αρμόδιο υπουργό να πετάει σπόντες για άλλους στην κυβέρνηση, ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις «ενεργοποιήθηκαν όταν τους ζητήθηκε». Για όσους πάντως έχουν αγωνία πού είναι και τι κάνει ο στρατός, υπάρχει μια είδηση που ίσως τους ...καθησυχάσει: Την περασμένη Παρασκευή, μια πάνοπλη δύναμη αναχωρούσε για το Κόσοβο, για να αναλάβει επικεφαλής στην εφεδρεία του ΝΑΤΟ στο προτεκτοράτο, «αποδεικνύοντας την καθοριστική συμβολή τους στην ανάδειξη της χώρας ως πυλώνα ασφάλειας και σταθερότητας στην ευαίσθητη περιοχή των Βαλκανίων», όπως έλεγε το ΓΕΕΘΑ. Στις επάλξεις των ΝΑΤΟικών αποστολών βρίσκεται λοιπόν ο στρατός και στην «καρδιά» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στα Βαλκάνια. Εκεί όπου διακυβεύονται τα συμφέροντα της αστικής τάξης και όχι βέβαια η άμυνα της χώρας...


Μισογεμάτο

Τις μέρες αυτές, χιλιάδες οικογένειες αναζητούν ένα κεραμίδι για τα παιδιά τους που ξεκινούν τις σπουδές. Τα νοίκια ζαλίζουν, ο μισός μισθός «φεύγει» για μια τρύπα, ενώ είναι πιθανότερο να κερδίσεις το «τζακ ποτ», παρά δωμάτιο σε κάποια απαρχαιωμένη φοιτητική εστία. Δεκάδες χιλιάδες άλλες οικογένειες ειδοποιούνται πως το νοίκι ανέβηκε, καταγράφοντας αύξηση 50% από το 2017 έως σήμερα! Η λαϊκή κατοικία βρίσκεται στο στόχαστρο, οι πλειστηριασμοί δίνουν και παίρνουν. Υπάρχουν όμως και οι άλλοι, που βλέπουν το ποτήρι ...μισογεμάτο: Είναι οι τραπεζικοί όμιλοι, που βλέπουν τα ρεκόρ κερδοφορίας να σπάνε το ένα πίσω απ' το άλλο από τα αυξημένα επιτόκια. Είναι οι μεγαλοκατασκευαστικές, που «ακονίζουν μαχαίρια» για τα πάνω από 45 δισ. ευρώ που υπολογίζεται ότι θα «επενδυθούν» στην αγορά ακινήτων έως το 2030. Είναι οι μεγάλες εταιρείες των «πράσινων» μπίζνες, που ορμάνε στο ψητό των πάνω από 5 δισ. για την «ενεργειακή αναβάθμιση» των κατοικιών. Είναι οι ασφαλιστικές εταιρείες, που βλέπουν «ευκαιρίες» στις καταστροφές, και οι τουριστικοί όμιλοι που κολυμπάνε στα κέρδη από την εκμετάλλευση ακινήτων. Είναι τελικά τα κέρδη τους που τσακίζουν τη λαϊκή ανάγκη για σύγχρονη, φτηνή κατοικία, και εκεί πρέπει να στρέψει τα βέλη του ο λαός.

 

Ριζοσπάστης 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου