Ο Μιχάλης Λεάνης γράφει για τον Νίκο Γόδα, ο οποίος πριν από 70 χρόνια εκτελέστηκε στο νησάκι Λαζαρέτο της Κέρκυρας.
Την περασμένη Δευτέρα 19 Νοέμβρη συμπληρώθηκαν 70 χρόνια από την εκτέλεση του Νίκου Γόδα στο νησάκι Λαζαρέτο της Κέρκυρας.
Ο Νίκος Γόδας υπήρξε ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού και εκτελέστηκε γιατί ήταν κομμουνιστής.
Ανήκει στην περήφανη τάξη των αθανάτων, των αλύγιστων της ταξικής πάλης, όλων αυτών που πλήρωσαν με το βαρύτερο τίμημα την πίστη τους στις ιδεολογικές πεποιθήσεις τους.
Όπως ο Ναπολέων Σουκατζίδης (πέρασαν χρόνια για να μάθει ο κόσμος την ηρωική του στάση η οποία έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό από την ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Τελευταίο Σημείωμα»), ο Νίκος Μπελογιάννης, ο Ηλίας Αργυριάδης, ο Νίκος Καλούμενος , ο Δημήτρης Μπάτσης, ο Νίκος Πλουμπίδης, ο Νίκος Νικηφορίδης, ο Ρήγας Παραθυράς και τόσοι άλλοι.
Οι εκτελέσεις στην Ελλάδα κράτησαν μέχρι το 1954!
Είναι δε το λιγότερο αφελές να υποστηρίζουν κάποιοι, χωρίς να εξυπηρετούν πολιτικές και ιδεολογικές σκοπιμότητες, εξωραΐζοντας συγχρόνως τις πρακτικές και τις μεθόδους του αστικού κράτους, ότι οι εκτελέσεις αποτέλεσαν κακή εφαρμογή της Συμφωνίας της Βάρκιζας!
Πως τάχα μου η δικαστική λειτουργία ταυτίστηκε με την εκτελεστική. Είχαν γνώση οι φύλακες.
Η αλήθεια είναι πως το αστικό κράτος και οι κυβερνήσεις του, αλλά και ένα σημαντικό κομμάτι των αστικών πολιτικών κομμάτων, σε διατεταγμένη υπηρεσία και κάτω από την καθοδήγηση των Βρετανών και των Αμερικανών θέλησαν να ξεμπερδεύουν μια για πάντα με τους κομμουνιστές!
Να εκτελέσουν όσους περισσότερους μπορούσαν, να τους φυλακίσουν, να τους βασανίσουν, να τους εξορίσουν, να τους αναγκάσουν, να υπογράψουν δηλώσεις μετάνοιας.
Η συντριπτική πλειοψηφία των κομμουνιστών έμειναν πιστοί μέχρι και την ύστατη ώρα στην ιδεολογία τους. Αντιμετώπισαν με θάρρος και παλικαριά τα εκτελεστικά αποσπάσματα κοιτώντας στα μάτια τους εκτελεστές.
Το τελευταίο βράδυ, ο διοικητής των φυλακών ζήτησε από τον Νίκο Γόδα να αποκηρύξει τα ιδεολογικά του «πιστεύω».
Αυτός αρνήθηκε, όπως προηγουμένως, είχε αρνηθεί κάθε μεσολάβηση.
Επιθυμία του ήταν, όπως άλλωστε και όλων των αγωνιστών, να εκτελεστεί με καλοκαιριά!
«Η τσιριμονιά τελειώνει βιαστικά και δεν έχεις την άνεση να δεις τους μακελάρηδες κατάματα. Σαν βρέχει δεν μπορείς να ανοίξεις τα μάτια, είναι και το νερό που τρέχει και δεν βλέπεις όπως πρέπει, είναι σαν να σου κλείνουν τα μάτια με το έτσι θέλω. Εγώ θέλω να είναι καλοκαιρία, να τον κοιτάω κατάματα, για να δω πόσο σίγουρος νιώθει αυτός που με σκοτώνει».
Αυτά ήταν τα λόγια του, σύμφωνα με τη μαρτυρία του συγκρατούμενού του στις φυλακές Κέρκυρας, Σταμάτη Σκούρτη!
Ο Νίκος Γόδας έπεσε όρθιος, φορώντας την φανέλα του Ολυμπιακού. Τίμησε με τον πιο γενναίο τρόπο την ομάδα της καρδιάς του.
Στο Μουσείο του Ολυμπιακού, η φωτογραφία του ξεχωρίζει. Ο Σύλλογος φρόντισε κι αυτός να τον τιμήσει.
Όχι απόλυτα όμως! Γιατί κάτω από την εικόνα του αναγράφεται πως εκτελέστηκε από τους Γερμανούς.
Το αστικό κράτος το 1948 τον εκτέλεσε επειδή ήταν κομμουνιστής. Αυτή είναι η αλήθεια.
Όταν τιμάς κάποιον τον τιμάς καθ’ ολοκληρίαν! Για τα «πιστεύω» του, για όσα πρέσβευε εν ζωή. Δεν τον τιμάς με… εκπτώσεις!
(Αναδημοσίευση από το gazzetta.gr)
902.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου