Σε επανάληψη

 

Το «θεατρικό» της «φορολόγησης των υπερκερδών» αναμένεται να παιχτεί σε επανάληψη, αυτήν τη φορά με «πρωταγωνιστές» τα διυλιστήρια. Η κυβέρνηση μάλιστα αρχίζει τα ...χουβαρνταλίκια, προαναγγέλλοντας ότι τουλάχιστον 600 εκατ. ευρώ θα κατευθυνθούν σε επιδόματα «στήριξης» των νοικοκυριών από την ακρίβεια. Θυμίζουμε ότι η πρώτη έκδοση του «θεατρικού», με τα «υπερκέρδη» των παρόχων Ενέργειας, είχε αποδειχθεί φιάσκο πριν μερικούς μήνες, αφού οι όμιλοι παραλίγο να εμφανίσουν και ζημιές! Εχουν άλλωστε όλα τα νομικά και λογιστικά εργαλεία στα χέρια τους για να αποφύγουν τη φορολόγηση. Περνώντας λοιπόν στο επόμενο «επεισόδιο», αρχίζει νέος κύκλος εμπαιγμού για τα λαϊκά στρώματα, που σχεδόν έναν χρόνο τώρα μένουν «πανί με πανί» για μερικά λίτρα βενζίνης ενώ οι επιχειρήσεις του κλάδου είναι ανάμεσα σε εκείνες με τα μεγαλύτερα ρεκόρ κερδοφορίας και μερισμάτων. Αφού λοιπόν έγδαραν το λαϊκό εισόδημα με τις υπέρογκες αυξήσεις και τη φορολογία, κυβέρνηση και βιομήχανοι υπόσχονται ξανά τώρα κάποιο επίδομα, πάντα στους πιο «ευάλωτους», στα μεγαλύτερα θύματα της πολιτικής τους. Καμία σχέση δηλαδή με τις δίκαιες διεκδικήσεις σωματείων και φορέων για πλαφόν στην τιμή των καυσίμων, κατάργηση ΦΠΑ και Ειδικών Φόρων, αφού αυτά θίγουν τις «αντοχές» της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας, δηλαδή τα «ιερά δισκοπότηρα» κυβερνήσεων και επιχειρηματικών ομίλων.

Προπαρασκευή

Μαθήματα ...οικονομίας στον τομέα των πολεμικών εξοπλισμών παρέδωσε ο ύπατος εκπρόσωπος εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Ζοζέ Μπορέλ. Εκφράζοντας την «ανησυχία» του για τις στρατιωτικές δαπάνες των κρατών - μελών της ΕΕ, ανέφερε το εξής αμίμητο: «Εάν αυξήσουμε τις συντάξεις των στρατιωτικών, αυτό θα καταγραφεί ως αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, αλλά δεν θα αυξήσει τις στρατιωτικές μας δυνατότητες...». Το «κουκούτσι» της δήλωσής του είναι πως η ΕΕ χρειάζεται περισσότερους πόρους για εξοπλισμούς, την ώρα που οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί οξύνονται και τα αντίπαλα στρατόπεδα βρίσκονται σε πολεμική προπαρασκευή. Τα λέει αυτά την ώρα που μόνο το 2021, οι στρατιωτικές δαπάνες στις 26 χώρες - μέλη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Αμυνας έφτασαν αθροιστικά τα 214 δισ. ευρώ, όσο το 1,5% του ΑΕΠ τους. Υπάρχει όμως κι άλλος «λάκκος» στα όσα λέει ο Μπορέλ: Η αναφορά του στις συντάξεις δεν είναι τυχαία και σίγουρα δεν αφορά μόνο τους στρατιωτικούς. Λένε στον λαό ότι εν μέσω προετοιμασίας για έναν γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο, προτεραιότητα έχουν οι εξοπλισμοί και ότι είναι πολυτέλεια να ζητάει ο λαός καλύτερους μισθούς και συντάξεις. Τα «κανόνια» τους δεν σημαδεύουν μόνο τα αντίπαλα στρατόπεδα, αλλά και τη συνείδηση των εργαζομένων και του λαού, εκβιάζοντας τη συστράτευσή του κάτω από τις σημαίες των ευρωατλαντικών σχεδιασμών και του πολέμου. Το δίλημμα «όπλα αντί για βούτυρο» αποδείχτηκε καταστροφικό για τους λαούς και η σημερινή ιμπεριαλιστική ΕΕ δεν διστάζει να το επαναφέρει σε «εκσυγχρονισμένη» έκδοση.

Πύλη...

Η επαναχάραξη του ενεργειακού χάρτη, την οποία επιτάχυνε ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία, έχει εκτοξεύσει τις εξαγωγές LNG μέσω Ελλάδας. Από τις αρχές του έτους μέχρι σήμερα οι εξαγωγές έχουν τριπλασιαστεί. Περίπου το 1/3 του LNG που φτάνει στην Ελλάδα καταλήγει εκτός συνόρων, ενώ πέρυσι οι εξαγωγές αντιστοιχούσαν στο 9,8%. Αντίστοιχα αυξάνεται η χρήση των εγχώριων υποδομών από ξένες εταιρείες, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το «πρόγραμμα αφίξεων» στον σταθμό της Ρεβυθούσας για τον Δεκέμβρη: Από τα 10 φορτία LNG που αναμένονται, τα 3 έρχονται για λογαριασμό ξένης εταιρείας και θα καταλήξουν σε άλλες αγορές. Εκτιμάται μάλιστα ότι το 2025, όταν θα έχουν ολοκληρωθεί τα έργα αποθήκευσης σε Αλεξανδρούπολη, Θεσσαλονίκη, Βόλο κ.α., αν η ζήτηση παραμένει ίδια, το 50% του LNG που θα φτάνει στην Ελλάδα θα προορίζεται για εξαγωγές.

... κινδύνων

Το σχέδιο μετατροπής της Ελλάδας σε «ενεργειακό κόμβο» και σε «πύλη εισόδου» για τον άξονα Νότου - Βορρά προχωράει στη σκιά του πολέμου και κάποιοι βγάζουν τεράστια κέρδη από αυτήν τη δουλειά. Τι κερδίζει όμως ο λαός; Απολύτως τίποτα! Αντίθετα, οι τιμές των καυσίμων βρίσκονται - και θα παραμείνουν - στα ύψη, ενώ η αναβαθμισμένη συμμετοχή στον ευρωατλαντικό ενεργειακό σχεδιασμό προϋποθέτει και τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο, με ό,τι κινδύνους συνεπάγεται αυτό για τον λαό. Με άλλα λόγια, μόνο παράγοντας αστάθειας και ανασφάλειας είναι για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα η ανάδειξη της χώρας σε ενεργειακό κόμβο, για την οποία πανηγυρίζουν η αστική τάξη, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά της.

 

Ριζοσπάστης